Wyszukiwarka:

 

 



 
MARIUSZ PACION
Ur. w 1974 r. w Bieczu. Absolwent Wyższej Szkoły Lingwistycznej w Częstochowie, specjalność public relations i dziennikarstwo. Tytuł licencjata uzyskał w roku 2014. Zatrudniony w aptece na stanowisku technika farmaceutycznego. Magistrant filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Wiersze pisze od 2015 r. Publikowane we „Frazie” utwory są jego poetyckim debiutem.
 
 
RON PADGETT
Ur. w 1942 r. w Tulsa (Oklahoma), amerykański poeta, tłumacz (z francuskiego), prozaik i wydawca amerykański, związany z kręgiem pisarzy i artystów nowojorskich. Autor ponad dwudziestu zbiorów wierszy oraz licznych kolekcji prozy. Znany w Polsce z trzech wyborów: Świry/ Nuts (dwujęzyczny, 2007; przeł. A. Szuba), Nigdy nie wiadomo (2008; przeł. J. Gutorow), Bezczynność butów (2018; przeł. A. Szuba). Trzykrotnie odwiedził Polskę, w 2018 był gościem 7. Festiwalu Miłosza w Krakowie.
 
 
MIROSŁAWA PAJEWSKA
Ur. w 1957 roku w Bytomiu. Poetka, autorka zbiorów wierszy:Krwiobieg (2004), Styksmat (2006) i Transfuzje (2009). Laureatka konkursów literackich w zakresie poezji i prozy. Zdobyła III nagrodę w V Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Kazimierza Ratonia w roku 2009.
 
agata paliwoda
AGATA PALIWODA
Adiunkt w Zakładzie Literatury Polskiej XX w. Instytutu Filologii Polskiej UR. Szkice i recenzje publikowała w wydawnictwach naukowych i we „Frazie”. Autorka książki Granice i pogranicza w powieściach Sergiusza Piaseckiego (2008). Mieszka w Leżajsku.
 
 
NATALIA PAŁCZYŃSKA
Ur. w 1990 r. w Gorzowie Wielkopolskim, mieszka w Warszawie. Studiuje biotechnologię i polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, stypendystka Fundacji Lesława A. Pagi. Zadebiutowała w 2006 r. na łamach czasopisma „Pegaz Lubuski”. Jej wiersze znalazły się w antologiach: Wsłuchani w kamienie Gorzowa, Zapisani w wierszach, Słowa rodzą wiersz oraz w antologii studentów Wydziału Polonistyki UW Wykład wierszy. Publikowała na łamach prasy, m. in. w „Akancie”, „Gazecie Kulturalnej” oraz w Internecie. n.palczynska@student.uw.edu.pl
 
 
JAN PAMUŁA
Ur. w 1944 r. w Spytkowicach k. Oświęcimia. Studiował malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1961-1968 i w École Nationale Supérieure des Beaux Arts w Paryżu w 1967 r. Uprawia malarstwo, grafikę i media elektroniczne. Profesor ASP w Krakowie: w latach 1996-2002 prorektor; 2002-2008 – rektor ASP w Krakowie. W 1992 r. Visiting Professor w UCONN (USA). Miał ponad 60 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Brał udział w kilkuset wystawach zbiorowych, międzynarodowych, krajowych i zagranicznych. Otrzymał liczne nagrody, zwłaszcza za twórczość graficzną na wystawach międzynarodowych i ogólnopolskich. W 2003 roku otrzymał Nagrodę im. Witolda Wojtkiewicza za wystawę malarstwa Obiekty geometryczne – retrospekcja w Starmach Gallery. Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej MOCAK w Krakowie, Muzeum ASP w Krakowie, Muzeum im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Muzeów Okręgowych w: Szczecinie, Chełmie, Lublinie, Radomiu, Zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej, Politechniki Krakowskiej, Zbiorach Graficznych ASP w Krakowie, Victoria and Albert Museum w Londynie, Albertina w Wiedniu, Portland Art Museum w Oregon, Muzeum w Bochum, Mondrian Museum w Amersfoort, Vass Collection, Veszprem. Jest wieloletnim członkiem ZPAP, oraz członkiem „Grupy Krakowskiej”, wielokrotnym kuratorem oraz jurorem wystaw i konkursów. Obecnie pełni funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie.
 
 
LEOPOLDO MARÍA PANERO
Ur. 1948 w Madrycie, zmarł 5 marca 2014. Syn reżimowego poety Leopolda Panero i brat poety Juana Luisa Panero. O ich rodzinie powstał głośny w Hiszpanii film El desencanto Jaimego Chávarri z 1976, demistyfikujący reżimowe mity. Jest jedynym znaczącym w literaturze hiszpańskiej poetą ożywiającym archetyp „poety przeklętego”: przez całe życie leczył się psychiatrycznie, siedział w więzieniu, próbował popełnić samobójstwo, zażywał narkotyki. Miał skłonność do prowokacji (jeszcze za czasów dyktatury opowiadał o swoim homoseksualizmie i wiązał się z ruchami antyfrankistowskimi) i transgresji. Wydawał tomiki w małych wydawnictwach, nie troszcząc się o sukces. Jakkolwiek znany krytyk J.M. Castellet na początku lat 70. uznał go za jednego z najważniejszych młodych poetów (tzw. pokolenia novísimos), zaczęto go doceniać dopiero w latach 80. i 90. Po jego śmierci pojawiły się głosy, że zmarł najwybitniejszy poeta literatury hiszpańskiej. Ważniejsze tomiki: Así se fundó Carnaby Street (1970), Poemas del Manicomio de Mondragón (1987), Heroína y otros poemas (1992), Guarida de un animal que no existe (1998). Po polsku wiersze Panero ukazały się w przekładach Piotra Sobolczyka w „Europie” nr 30 (dodatek do „Dziennika” z 28 VII 2007) i „Red” 2007, nr 3-4. 
 
marian pankowski
MARIAN PANKOWSKI
(Ur. w 1919 r. w Sanoku – zmarł 3.04.2011r. w Brukseli). Poeta, prozaik, dramaturg, także literaturoznawca i tłumacz. W 1938 roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim; wówczas też debiutował jako poeta w lwowskich „Sygnałach”. W latach 1942-45 był więźniem obozów hitlerowskich (Oświęcim, Gross-Rosen i Nordhausen). W 1945 roku osiadł w Belgii, gdzie kontynuował studia na Université Libre de Bruxelles. Następnie został szefem tamtejszej slawistyki i pracował na niej do przejścia na emeryturę. Autor wielu rozpraw i esejów zamieszczanych m.in. w paryskiej „Kulturze” i „Oficynie Poetów”. W 1967 roku opublikował studium pod tytułem Leśmian - La révolte d'un poéte contre les limites, które 1999 roku ukazało się w polskim przekładzie jako Leśmian czyli bunt poety przeciw granicom). Tłumacz (m.in. poezji polskiej – pionierska francuska Anthologie De La Poésie Polonaise du XV au XX si, 1961). Jego twórczość obejmuje: zbiory wierszy polsko- i francuskojęzycznych (m.in.: Pieśni Pompejańskie, Bruksela 1946,Wiersze alpejskie, Bruksela 1947, Podpłomyki, Bruksela 1951,Poignée du Presént, Bruksela 1954, Sto mil przed brzegiem, Warszawa 1958, Zielnik złotych śniegów, Lublin 1993, Moje słowo prowincjonalne, Sanok 1998), powieści i opowiadania (Matuga idzie. Przygody, Bruksela 1959, Lublin 1983, Kozak i inne opowiadania, Bruksela 1965, Bukenocie, Kraków 1979, Pątnicy z Macierzyzny, Londyn 1985, Warszawa 1987, Rudolf, Londyn 1980, Warszawa 1984,Bal wdów i wdowców, Kraków 2006) oraz dramaty, które ukazały się w Londynie w dwóch tomach: Nasz Julo czerwony i siedem innych sztuk (Londyn 1981) oraz Teatrowanie nad świętym barszczem i pięć innych sztuk (Lublin 2001).
 
 
ANDRZEJ PAŃTA
Ur. w 1954 r. w Bytomiu. Studiował filologię polską i biologię na Uniwersytecie Śląskim. Debiut poetycki w „Poglądach” (1973), książkowy — tomik Wyspa na jeziorze (Katowice 1977). Zajmuje się także przekładami poezji i prozy niemieckojęzycznej, publikował m. in. w: „Arkadii”, „FA-arcie”, „Portrecie”, „Śląsku”, „Kresach”, „Poezji”, „Integracjach”, „Kulturze” i w „Nowym Wyrazie”. Wydał m. in.:Wieczna naiwność wróżek (1985), Counter–Revolution (1989), Pan(1992), Nic więcej (1995) i Bez; ogródek (1995). W formie książkowej ukazały się jego przekłady Horsta Bienka, Artura Schopenhauera, Rose Ausländer (W kotle czarownic, 1995), Jakoba Böhmego (O nowych, powtórnych narodzinach, 1993, Aurora, 1999,Teozoficzne Okólniki, 2005), E. Blumenthala i Dietera Kalki. Za przekłady utworów Horsta Bienka otrzymał nagrodę Czerwonej Róży w Gdańsku (1990) oraz stypendium Fundacji Pomocy Niezależnej Nauce i Literaturze Polskiej w Paryżu (1991). Za poematy dygresyjne Jechać do Gliwic otrzymał z Pauliną Schulz w 2000 r. nagrodę Die Künstlergilde. Należy do Künstlergilde w Esslingen. Mieszkał na Górnym Śląsku, obecnie w małym miasteczku pod Berlinem (Görlitz).
 
jolanta pasterska
JOLANTA PASTERSKA
Prof. dr hab. w Zakładzie Teorii i Antropologii Literatury Instytutu Polonistyki i Dziennikarstwa UR, od 2019 r. zasiada w Radzie Uniwersytetu Rzeszowskiego. Kieruje Pracownią Badań i Dokumentacji Kultury Literackiej. Redaktorka rocznika naukowego UR „Tematy i Konteksty” i redaktorka serii wydawniczej „Z Archiwum Pisarza”. Opublikowała monografie: Świat według Tyrmanda. Przewodnik po prozie fabularnej Leopolda Tyrmanda (1999); „Lepszy Polak”. Obrazy emigrantów w prozie polskiej po 1945 roku (2008); Emigrantki, nomadki, wagabundki. Kobiece narracje (e)migracyjne (2015); Wygnanie i mit. Szkice o pisarzach (e)migracyjnych (2019). Redaktorka i współredaktorka ponad 30 tomów zbiorowych, m.in. Skład osobowy. Szkice o prozaikach współczesnych, cz. 1 (2014); cz. 2. (2016); Pisarstwo Kazimierza Brauna (2017), „Tu jestem. Zamieszkuję własne życie”. Studia i szkice o twórczości Anny Frajlich (2018); Dyskursy pogranicza. Wektory literatury (2019). Mieszka w Rzeszowie.
 
janusz pasterski
JANUSZ PASTERSKI
Ur. w 1964 r. Dr hab., prof. UR w Zakładzie Literatury Polskiej XX i XXI Wieku. W latach 2012–2016 dyrektor Instytutu Filologii Polskiej; od 2019 dyrektor Instytutu Dziennikarstwa i Polonistyki UR. Historyk literatury, krytyk literacki, poeta. Opublikował monografie: Tristium Liber. O twórczości literackiej Stefana Napierskiego (2000), Inne wyzwania. Poezja Bogdana Czaykowskiego i Andrzeja Buszy w perspektywie wielokulturowości (Rzeszów 2011), Świat wiersza. Szkice o polskiej poezji (nie tylko) współczesnej (2019) oraz tomy poezji: Plac Kromera (Biecz 2009), Mity i kamienie (Rzeszów 2013) i Księga Likierka (Biblioteka „Frazy”, Rzeszów 2018). Współredaktor dwutomowych publikacji Proza polska na obczyźnie (Rzeszów 2007), Inna literatura? Dwudziestolecie 1989–2009 (Rzeszów 2010) oraz Kontynenty, t. 1. Studia i szkice o twórczości Andrzeja Buszy (2019). Od 1997 r. członek redakcji „Frazy”, gdzie prowadzi dział poezji. Redaktor tomów poetyckich i antologii poezji studenckiej. Mieszka w Rzeszowie.
 
krystio pastuchow
KRYSTIO PASTUCHOW
Ur. w 1941 r. w Sofii, gdzie zmarł 3 lutego 2017 r. Bułgarski poeta, pisarz, dziennikarz i scenarzysta. Ukończył filologię bułgarską na Uniwersytecie Sofijskim. Jako wnuk ministra spraw wewnętrznych z 1919 r. i działacza Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, zamordowanego w więzieniu w 1946 r., nie tylko nie mógł publikować w komunistycznej Bułgarii, ale i pracować w swojej profesji. W latach 2006–2011 z żoną, Aną Stojkową, mieszkał w Warszawie. Do ich pobytu w Polsce, którą zwiedzali, poznali i polubili, nawiązuje wiele jego wierszy (przy okazji wystawy fotografii bułgarskiej odwiedził także Rzeszów, gdzie w Galerii Fotografii Miasta Rzeszowa spotkał się z redaktorami „Frazy” i odbył improwizowany wieczór poezji). Jest także autorem opowiadań i wierszy dla dzieci, scenarzystą filmów dokumentalnych i popularnonaukowych. Od roku 1996 wydał kilkanaście tomików poetyckich oraz wspólnie z Olgą Szurbanową tom prozy Mail-Jazz (2011). We „Frazie” kilkakrotnie publikowaliśmy jego wiersze i prozę w przekładach Marty Hożewskiej, która przygotowała do publikacji wybór jego wierszy. 
 
 
PAWEŁ PASZEK
Ur. w 1988 r. Absolwent kulturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego. Doktorant w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego. Publikował m.in. w „Anthroposie”. Recenzent poezji na portalu „Wywrota.pl”.
 
mieczysław paszkiewicz
MIECZYSŁAW PASZKIEWICZ
(1925-2004) poeta pisarz, eseista, historyk sztuki, wykładowca na uniwersytetach w Londynie i Cambridge, a także wieloletni dziekan Wydziału Humanistycznego Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie. Jako poeta debiutował w sierpniu 1939 roku. W czasie wojny przetrzymywany był w obozach w Auschwitz oraz Mauthhausen-Gusen. Od 1946 roku aż do śmierci mieszkał w Londynie. W 1955 roku, wraz z Ludwikiem Angererem, założył i redagował pismo „Merkuriusz Polski”. Opublikował 17 książek, w tym 4 tomiki poezji:Zmiany, poezje (Londyn 1957), Opowiadania jońskie, poezje (Kraków 1982), Przebudzenie jesienią, poezje (Lublin 1995), Byt niemy, poezje(Londyn 1996), a także utwory prozatorskie, jak Rozmowy z Saszą(Lublin 1994), oraz eseje i szkice: Zrywając kwiaty w Stabiae(Kraków 1977), Ziemia obiecana innym (Londyn 1985). Artykuły naukowe, eseje i utwory poetyckie publikował także na łamach londyńskiej prasy emigracyjnej.
 
 
DANUTA PASZKOWSKA
Polonistka w I Liceum Ogólnokształcącym Collegium Gostomianum w Sandomierzu, gdzie m.in. opiekuje się „Parnasem Szkolnym” – cykliczną imprezą, w której młodzież prezentuje swą poezję, prozę, malarstwo. Doktoryzowała się w Instytucie Badań Literackich PAN w Warszawie na podstawie rozprawy: Twórczość poetycka Ernesta Brylla. Problemy tradycji i recepcji (promotor prof. dr hab. Anna Nasiłowska). Autorka kilku artykułów naukowych oraz książki Ominąć strumień czasu. Szkic o twórczości poetyckiej Zbigniewa Kabaty.
 
 
ANTONI PAWLAK
Ur. w 1952 r. w Sopocie. Poeta, publicysta. Redaktor kwartalnika literackiego „Migotania, Przejaśnienia”. Studiował historię filozofii w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Autor około 20 książek poetyckich, ostatnio wydał m.in.: strach w moich oczach jest głęboki jak studnia (2002) i Mroczne tajemnice małych dziewczynek (2012). W 1983 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, w 2009 Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Pracował jako redaktor m.in. w „Powściągliwości i Pracy”, „Przeglądzie Wiadomości Agencyjnych”, „Gazecie Wyborczej”. Mieszka w Gdańsku.
 
kamila pawluś
KAMILA PAWLUŚ
Ur. w 1979 r. w Krakowie, absolwentka MISH-u. Debiutowała w „Tekstualiach”. Laureatka nagrody głównej Ogólnopolskiego Konkursu na Debiutancką Książkę Poetycką, organizowanego przez Kwartalnik Kulturalny „Opcje” (Rybarium, 2008). Teksty literackie i krytycznoliterackie publikowała w „Zeszytach Literackich”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Czasie Kultury”, „Wyspie”, „Portrecie”, „Opcjach”, „Red” oraz na stronach internetowych „Pro Arte”, „Śląskiej Strefy Gender”, „Feminoteki”. Wkrótce ukaże się drugi tom jej wierszy Klaustrofobia na wynos. Mieszka w Warszawie.
 
beata pawłowicz
BEATA PAWŁOWICZ
Poetka, pisarka, dziennikarka. Studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim i dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 80. i 90. XX w. współtworzyła wrocławską grupę poetycką Sans-Gene. Autorka trzech tomików wierszy: Self (2000), Nad duszność wyjść rzeczy (2002), Planeta (2004), a także książek psychologicznych Dekalog szczęścia. Czyli jak nie dać się udawanej radości, ale też nie wpaść w czarną rozpacz (2012), Po szczęście do pracy (2015) i z Wojciechem Eichelbergerem Życie w micie. Czyli jak nie trafić do raju na niby i odnaleźć harmonię ze światem (2013). Mieszka w Warszawie.
 
aleksandra perzyńska
ALEKSANDRA PERZYŃSKA
Ur. w 1972 r. w Gdańsku, plastyczka i poetka. Ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Do 1997 roku współtworzyła grupę poetycką Wrzesień. Debiutowała w 1997 roku tomem wierszy Anima wydanym w Krakowie. W przygotowaniu kolejny tom Ja, Bukowska w opracowaniu Eryka Ostrowskiego. Publikowała m.in. w: „Toposie”, „Autografie”, „Portrecie”, „Res Humana”, a także w „Rzeczpospolitej Kulturalnej” w Londynie. Współtworzyła spektakle poetyckie w klubie studenckim Żak. Pisze poezje, prozę i bajki dla dzieci. Jest autorką serii podręczników do plastyki dla gimnazjum. Pisze teksty piosenek i scenariusze filmowe. Tworzy ilustracje książkowe. Mieszka w Gdańsku i Londynie.
 
 
WŁAD PETRENKO
(Влад Петренко), ur. w 1995 r. w Charkowie. Autor tomów Ryzyk buty (2013) oraz Island (2015). Laureat festiwali „Awalhard-2013”, „Fokus 2010”, „Mołoda Słobożanszczyna”, „Kasztanowyj dim”, nagrody literackiej Books 2010 charkowskiej fundacji dla utalentowanej młodzieży, nagrody im. O. Maselskiego (2012). Jeden z organizatorów literacko-muzycznego projektu „Ostrowy” (2014) oraz projektu artystycznego żywego teatru „Narodźennia” (2015). Otrzymał również charkowską nagrodę im. Tani Szamraj (2015), trzecią nagrodę konkursu literackiego wydawnictwa Smołoskyp (2015) oraz konkursu „Hranosłow” (2016). Publikował w antologiach i czasopismach: „Dzwin”, „Ława”, Berezil”, „Słowianyn”, „Kasztanowyj dim”, „Wułyczna Poezija”, „Kotekst”. Jego utwory były przekładane na polski i angielski (w antologiach Listy z Ukrainy i Ukraińska nadzieja. Antologia poezji).
 
 
WARDGES PETROSIAN
(1932–1994), ormiański pisarz, publicysta, działacz społeczny i polityczny. Urodził się w małym miasteczku Asztarak. W 1954 r. ukończył studia na wydziale dziennikarstwa Erywańskiego Państwowego Uniwersytetu. Był prezesem Fundacji Kultury, redaktorem naczelnym gazety „Erkir Nairi” („Kraj Nairi”). Autor licznych zbiorów opowiadań i powieści, m.in. Ostatnia noc, Szkice ormiańskie, Ostatni nauczyciel, Dlaczego umierają kwiaty.
 
jarosław petrowicz
JAROSŁAW PETROWICZ
Ur. w 1972 r. w Głuchołazach. Polonista, logopeda, krytyk literacki, członek Wieluńskiego Towarzystwa Naukowego i Śląskiej Pracowni Regionalistycznej. Szkice, eseje, recenzje, reportaże i opowiadania publikował w czasopismach literackich i kulturalnych. W 2014 r. obronił dysertację doktorską pt. Związek z miejscem. Śląsk historyczny w prozie, eseistyce i reportażu polskim po 1989 roku. Rok później pracę tę w postaci książkowej wydały Wieluńskie Towarzystwo Naukowe i Muzeum Ziemi Wieluńskiej. Mieszka w Wieluniu.
 
 
MAREK PĘKALA
Ur. w 1949 w Skierniewicach. Poeta, prozaik, autor adaptacji i sztuk dla dzieci, satyryk. Pracował jako nauczyciel, kierownik literacki, właściciel sklepu z ciuchami na wagę, przez 18 lat był dziennikarzem rzeszowskiej Gazety Codziennej „Nowiny”. Współtwórca rzeszowskich studenckich kabaretów: „Śmy Ością Rodu” i PGR „Jajo”. Laureat XIII Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. Opublikował siedem książek, m.in. tomy poezji Życiowy obowiązek (1977), Szare zdrowie jutra (1979), To nic, to wszystko (1992), tom prozy Kartki rzeszowskie i błękitne (1998).
 
piotr piątek
PIOTR PIĄTEK
Ur. w 1973 r. w Elblągu. Z zawodu lekarz stomatolog. Opublikował tomiki wierszy: Dyrygent fal (2012), Dotyk pod paznokciem (2013), Cały ten tłum (Nowa Ruda 2015). Mieszka w Koobrzegu z żoną i dwójką synów.
 
 
IZABELA PIBER
Doktor nauk humanistycznych, absolwentka polonistyki UJ i studiów doktoranckich na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Zajmuję się badaniem tekstów literackich w świetle zagadnień filozoficznych i religioznawczych, z czym wiązała się też tematyka jej rozprawy doktorskiej zatytułowanej Semiotyka miejsc w późnej prozie Elizy Orzeszkowej (1890 – 1910) z perspektywy Heideggerowskiej filozofii przestrzeni.
 
 
ELŻBIETA PIEKARSKA-MADREITER
Ur. w 1974, poetka, z zawodu architekt, od 1998 mieszka w Austrii. Opublikowała zbiory wierszy: Zapach powietrza (Poznań 1998) i Drogi okrężne (Poznań 2006); w przygotowaniu tom Widok z lotu aniołem, czyli o wyższej sztuce nabierania dystansu. Autorka tekstów piosenek dla poznańskiej grupy Anna Nova Band.
 
maciej piekarski
MACIEJ PIEKARSKI
Ur. w 1965 roku w Rzeszowie. Ukończył budownictwo na Politechnice Warszawskiej. Jest doktorem nauk technicznych. Pracuje jako adiunkt na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska Politechniki Rzeszowskiej, gdzie wykłada geometrię i grafikę inżynierską. Interesuje się morfologią konstrukcji budowlanych. Czasami pisze wiersze.
 
tomasz pierzchała
TOMASZ PIERZCHAŁA
Poeta, tłumacz. Zajmuje się współczesną polską, rosyjską, ukraińską oraz anglojęzyczną poezją i małą prozą. Laureat II nagrody w XXIV OKP im. R. Wojaczka Mikołów 2016. Dwukrotnie wyróżniony i nominowany do Nagrody Głównej Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina w Łodzi (2016, 2017). Wyróżniony w XXVI Ogólnopolskim Konkursie im. Marka Hłaski, Chorzów (2018). Nominowany do nagrody w VI Ogólnopolskim Konkursie na tomik wierszy Duży Format (2018) oraz w XIV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. K. Ratonia, Olkusz (2018). Przekłady i wiersze publikował w czasopismach i projektach literackich (m.in. „Arterie”, „Die Piard”, „Helikopter”, „Wakat”, „Лиterraтура”, „Four Centuries” (Essen), „Wozduch” (Moskwa), „Translit” (Sankt Petersburg), „Łystok” (Kijów). Działa między Świdnicą a Lwowem.
 
jerzy pietrkiewicz
JERZY PIETRKIEWICZ
Ur. w 1916 r. w Fabiankach na Ziemi Dobrzyńskiej. W 1939 r. razem z ekipą "Polski Zbrojnej" redagującą frontową gazetkę znalazł się w Równem, skąd via Rumunia i Francja dostał się do Anglii. W latach 1941-1944 studiował w szkockim uniwersytecie St. Andrews, naukę zakończył tam stopniem M.A. Dyplom Ph.D. zdobył w londyńskim King's College na podstawie komparatystycznej pracy z zakresu liryki angielskiej. Osiadł w Londynie i w latach 1947-1950 prowadził lektoraty języka polskiego w School of Slavonic and East European Studies. Przez niemal trzydzieści lat wykładał tam jako profesor literatury polskiej, a od roku 1972 pełnił także funkcję kierownika wydziału języków wschodnioeuropejskich. Z pracy na uczelni zrezygnował w proteście przeciw obniżaniu poziomu nauczania języka polskiego. Opublikował kilkanaście książek poetyckich w języku polskim i cenionych powieści anglojęzycznych oraz, uznawane za kanoniczne, polskie i angielskie przekłady powieści i prozy. Zmarł 26 października 2007 roku w Londynie.
 
 
PIOTR PIETUCHA
Socjolog z wykształcenia, psychoterapeuta, publicysta, prozaik, autor haiku. Na początku lat 80. wyemigrował do Szwecji. Doświadczenie zawodowe zdobywał w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, w szpitalu uniwersyteckim Huddinge w Sztokholmie, a także w wielu ośrodkach terapeutycznych w Polsce i w Szwecji. Ma stały felieton w miesięczniku „Pani”. Opublikował książki: Stróż obłąkanych oraz Dożywotni kochankowie. Tajemnica udanego związku oraz napisane z partnerką Manuelą Gretkowską opowieści Sceny z życia pozamałżeńskiego. Sami dla siebie (2003) i Miłość klasy średniej (2015). Współautor scenariusza serialu Miasteczko.
 
 
STANISŁAW PIGOŃ
1885–1968. Historyk literatury, edytor (m.in. pism i korespondencji Fredry, Goszczyńskiego, Mickiewicza, Norwida, Orkana, Towiańskiego, Żeromskiego, Żmichowskiej), bibliofil, jeden z najwybitniejszych znawców polskiego romantyzmu i literatury Młodej Polski. Urodzony w rodzinie chłopskiej we wsi Kombornia pod Krosnem. Ukończył Uniwersytet Jagielloński, walczył na frontach I wojny światowej oraz podczas wojny polsko-bolszewickiej (brał udział w bitwie warszawskiej). W okresie międzywojennym wykładał na Uniwersytecie Poznańskim i na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie (w latach 1928–1929 był rektorem tej uczelni), od 1931 roku pracował w macierzystej uczelni. Aresztowany 6 listopada 1939 r. przez hitlerowców wraz z innymi pracownikami krakowskich uczelni trafił do obozu w Sachsenhausen, zwolniony z niego w lutym 1940 r. W czasie wojny zajmował się tajnym nauczaniem, a po wyzwoleniu Krakowa w styczniu 1945 r. organizował polonistykę na UJ, opiekował się Bursą Akademicką i Stowarzyszeniem Bratniej Pomocy. W czasach komunistycznych szykanowany przez władze i odsuwany od pełnienia funkcji administracyjnych oraz prowadzenia zajęć ze studentami. Opublikował około 1200 prac, wśród nich: O „Księgach Narodu i Pielgrzymstwa Polskiego” Adama Mickiewicza (1911), Pan Tadeusz". Wzrost, wielkość, sława. Studium literackie (1934), Zarys nowej literatury ludowej (1946), Zawsze o Nim. Studia i odczyty o Mickiewiczu (1960), Formowanie „Dziadów” części drugiej. Rekonstrukcja genetyczna (1968), kilkakrotnie wznawiane wspomnienia Z Komborni w świat (1946) oraz Wspominki i obozu w Sachsenhausen 1939-1940 (1966). Zmarł w trakcie pisania rozprawy o III części Dziadów. Swój bogaty księgozbiór, zawierający wiele unikatowych publikacji (m.in. pierwodruki dzieł Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego), zapisał w testamencie Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. Pigonianum stanowi najcenniejszą część zbiorów Biblioteki Uniwersytetu Rzeszowskiego i jest chętnie odwiedzane przez pracowników, studentów oraz gości. Imieniem prof. Pigonia nazwano Aulę Instytutu Filologii Polskiej oraz ulicę, przy której znajduje się BUR. W Rzeszowie ukazały się tomy korespondencji prof. Pigonia z Moniką Żeromską, Ignacym Chrzanowskim, Marią Danilewicz Zielińską, biskupem Ignacym Świrskim, przygotowane przez jego ucznia i badacza twórczości, prof. Czesława Kłaka. 
 
krystian piwowarski
KRYSTIAN PIWOWARSKI
Ur. w 1956 roku w Bytomiu. Prozaik. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Śląskim. Był polonistą, następnie pracował w kilku zawodach, parokrotnie był bezrobotnym. Ostatnio jest opiekunem wystaw w Muzeum Częstochowskim. Redagował częstochowskie pismo artystyczne „Aleje 3”. Debiutował w 1988 powieścią Londyńczyk (1988), następnie opublikował Marlowe, Mann i Superman (1989), zbiór opowiadań Portret trumienny (1989), powieści Kochankowie Roku Tygrysa (1990), Paryżanin (1994) i Homo Polonicus (2002). Tę ostatnią spopularyzowała dokonana przez Teatr Provisorium sceniczna adaptacja w 2008 roku. W 2008 pisarz opublikował jej wznowienie oraz monumentalną, dwutomową powieść Klaun. W 2011 W.AB. wydało głośny tom jego opowiadań Więcej gazu, Kameraden! Mieszka w Częstochowie.
 
 
KAROLINA PLIZGA
Ur. w 1989 r. w Łańcucie. Absolwentka studiów stacjonarnych I stopnia na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych (dyplom licencjacki w pracowni malarstwa prof. Stanisława Białogłowicza). Podjęła studia II stopnia na Wydziale Sztuki UR. Uprawia malarstwo i rysunek, czynnie uczestniczy w działalności Koła Naukowo-Artystycznego RAZEM. W 2012 r. zadebiutowała na deskach autorskiego teatru Janusza Pokrywki Scena Propozycji. Brała udział w wielu plenerach malarskich, w tym międzynarodowych oraz licznych wystawach zbiorowych.
 
vivienne plumb
VIVIENNE PLUMB
Ur. w 1955 w Sydney w Australii. Powieściopisarka, aktorka, poetka, autorka dramatów. Od połowy lat 70. mieszka w Nowej Zelandii. Opublikowała dwie powieści: The Diary As a Positive in Female Adult Behaviour (2000) i Secret City (2003), dwa zbiory opowiadań: Mrs Gittoes` Compleat Art of Simpling (1990) oraz The Wife Who Spoke Japanese in Her Dream (1993, Żona, która mówił przez sen po japońsku, za który otrzymała nagrodę Herberta Churcha), cztery tomy wierszy: Salamanca (1998), Avalanche (2000), Nefarious (2004), Scarab (2005). Jej sztuka, Love knots (1994) otrzymała nagrodę Bruce'a Masona. Dla teatru napisała także: Fact or Fiction: Meditation on Mary Finger, The Cap, When a Trip Becomes a Journey. Wybór jej wierszy, pochodzący z tomu Nefarious, ukazał się w 2007 roku pod tytułem Nowa kość w przekładzie Adama Wiedemanna i Tobiasza Melanowskiego nakładem poznańskiej Kontrabandy. Prezentowane we "Frazie" opowiadania pochodzą ze zbioru The Wife Who Spoke Japanese in Her Dream.
 
aleksandra pluta
ALEKSANDRA PLUTA
Ur. W 1984 r. w Łodzi. Absolwentka dziennikarstwa na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie oraz studiów podyplomowych z protokołu dyplomatycznego na Pontificia Universidad Católica de Chile. Autorka książek Na fali historii. Wspomnienia Polaków w Chile (2009), Raul Nałęcz-Małachowski. Wspomnienia z dwóch kontynentów (2012) oraz Długa podróż w bardzo krótkim czasie. Biografia Andrzeja Bukowińskiego (2013). Jej książki zostały przetłumaczone na język hiszpański i portugalski. Publikowała m.in. w „Odrze”, „Chimerze”, „Kulturze Liberalnej”, „Ricie Baum”, „Magazynie”, „Kontraście”. Tłumaczka języka włoskiego, hiszpańskiego i portugalskiego.
 
 
MICHAŁ PŁACZEK
Ur. 1987 w Gryfinie, poeta i krytyk literacki. Współpracował z portalem www.feminoteka.pl, "Lampą" i "Wakatem". Jego zainteresowania skupiają się wokół psychoanalizy kultury, gender studies, postkolonializmu oraz tanatologii. Studiuje na Uniwersytecie Warszawskim, od zeszłego roku akademickiego jest wolnym słuchaczem seminarium prowadzonego w IBL PAN przez prof. Marię Janion. Mieszka w Warszawie.
 
 
ARTUR PŁACZKIEWICZ
Ur. w 1968 r. w Warszawie. W 1989 emigrował do Kanady, gdzie ukończył polonistykę na uniwersytecie w Toronto. Napisał doktorat o późnej twórczości Mirona Białoszewskiego. Wiersze i prozę drukował m.in. w "Lampie i Iskrze Bożej", "Liście Oceanicznym" (Toronto) i "High Parku" (Toronto). Mieszka w Toronto.
 
 
SŁAWOMIR PŁATEK
Ur. 1974 r. Poeta, redaktor, publicysta, wydawca. Debiutował w „Dzienniku Bałtyckim” (1993). Debiut książkowy w 2010 r. Autor czterech zbiorów poezji. Współzałożyciel Stowarzyszenia Salon Literacki (www.salonliteracki.pl). Mieszka w Gdańsku.
 
 
MAGDALENA POCAŁUŃ-DYDYCZ
Ur. w 1978 r. w Ropczycach. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Rzeszowskim, odbyła studia doktoranckie na Wydziale Filologicznym UR. Debiutowała poetycko w czasopiśmie „Cogito”, wiersze publikowała także w „Nowinach”, „Frazie”, „Nowej Okolicy Poetów”. Jej utwory znalazły się w 1 i 2 tomie Antologii poezji – Cogito. Laureatka II nagrody VIII Ogólnopolskiego Konkursu im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi (1999). W 2000 r. założycielka poetyckiej grupy ST’ART. W 2010 r. opublikowała debiutancki tom wierszy Oswoić cień. Współredaktorka książki zbiorowej Światy Olgi Tokarczuk (2013). Pracuje jako nauczycielka języka polskiego, mieszka w Rzeszowie.
 
paweł podlipniak
PAWEŁ PODLIPNIAK
Ur. w 1968 r. Poeta, dziennikarz, bizantynista. Autor tomików Aubade Triste (MBP Radom 2010) i Madafakafares (Galeria Literacka przy GSW BWA w Olkuszu, Olkusz 2014). Laureat ponad 30 konkursów poetyckich w tym m in.: konkursu im. Kazimierza Ratonia, im. Jana Śpiewaka i Anny Kamieńskiej, im. K. K. Baczyńskiego, im. C.K. Norwida, im. J. Różewicza, im. Wł. Broniewskiego. Publikował w „Toposie”, „Arteriach”, „RED”, „Notatniku Satyrycznym”, „Miesięczniku Prowincjonalnym” i tomikach pokonkursowych. Mieszka w Radomiu.
 
 
ALI PODRIMJA
Ur. w 1942 r.; poeta, prozaik, eseista. Urodził się w Gjakove (Kosowo). Ukończył filologię albańską na Uniwersytecie w Prisztinie. Opublikował m.in. tomy wierszy i prozy: Wezwanie, Piękna choroba, Sampo, Tors, Cień ziemi, Mowa, Credo, Poezje zebrane, Równowaga, Wiersze dla Lumiego, Szczęśliwy koniec, Kostka. Jest najbardziej znanym w świecie współczesnym pisarzem albańskim.
 
 
JACEK PODSIADŁO
Ur. w 1964 r. w Szewnie k. Ostrowca Świętokrzyskiego. Poeta, prozaik, tłumacz, dziennikarz radiowy. Jest autorem wielu tomów poezji, m.in. Artymia (1993), Dobra ziemia dla murarzy (1994), Niczyje, boskie (1998), Wychwyt Grahama (1999), Kra (2005), wyborów wierszy, zbiorów felietonów. Ostatnio opublikował książkę dla dzieci Czerwona kartka dla Sprężyny (Nasza Księgarnia, Warszawa 2009). Jest laureatem Grand Prix w konkursie na brulion poetycki im. M. M. Morawskiej (1992), nagrody im. Georga Trakla (1994), Nagrody Kościelskich (1998), Nagrody Czesława Miłosza (2000), trzykrotnie nominowany do Nagrody Nike. W latach 1993–2008 prowadził autorską audycję „Studnia” w Radiu Opole. Od 2009 roku prowadzi Domowe Radio „Studnia” w Internecie. W latach 2000–2007 był stałym felietonistą „Tygodnika Powszechnego”. Jego wiersze tłumaczono na większość języków europejskich. Jest również autorem przewodnika po Wilnie wydanego przez wydawnictwo Pascal. Mieszka w Opolu.
 
 
JANUSZ POKRYWKA
Ur. w 1951 r. w Rzeszowie. Artysta malarz, rysownik, scenograf i reżyser teatralny. Absolwent Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie (1976) – dyplom w pracowni prof. J. Nowosielskiego oraz Pomagisterskiego Studium Scenografii ASP w Krakowie – dyplom z wyróżnieniem w pracowni., prof. J. Skarżyńskiego (1979). Zrealizował 55 spektakli oraz pod 130 scenografii w teatrach w Polsce, Czechach, Ukrainie. Twórca autorskiego teatru Scena Propozycji. Pracuje na stanowisku profesora na Wydziale Sztuk Pięknych UR i jako nauczyciel dyplomowany w MDK w Rzeszowie, gdzie mieszka. Prace malarskie, scenograficzne i rysunkowe prezentował na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych. Prezentowane we „Frazie” prace były prezentowane na wystawie jego rysunku Don Kichote w Centrum Sztuki Współczesnej SOLVAY w Krakowie w czerwcu 2009 r.
 
 
RAFAŁ POKRYWKA
Absolwent polonistyki i germanistyki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Adiunkt w Instytucie Germanistyki UKW w Bydgoszczy. Autor pracy doktorskiej o polskim i niemieckojęzycznym pisarstwie autobiograficznym, współautor (z Lucyną Wille) podręcznika Realistische Einführung in die Literaturwissenschaft. Szkice i recenzje publikował we „Frazie” i w „Pamiętniku Literackim”. Mieszka w Bydgoszczy.
 
 
ALEKSANDRA POLEWCZYK
Ur. w 1977 r., absolwentka Wydziału Polonistyki UJ, obecnie doktorantka tej uczelni.
 
 
JEKATIERINA POLJAŃSKA
Ur. w 1967 r. w Petersburgu, gdzie ukończyła Uniwersytet Medyczny I. P. Pawłowa. Pracowała jako lekarka, specjalistka ortopedii urazowej. Wydała cztery książki poetyckie: Dzwoneczki (1998), Niewybielona nić życia (2001), Geometria wolności (2004) i Sprzeciw (2007). Jej utwory zostały przełożone na język polski, bułgarski, czeski, angielski, japoński i ukazały się w czasopismach oraz antologiach. Tłumaczyła poezję polską i serbską, jest laureatką wielu konkursów literackich. Członkini Związku Pisarzy Rosyjskich.
 
 
IGOR POMIERANCEW
Ur. w 1948 r. w Saratowie na Ukrainie. Żył na Zabajkalu i Zakarpaciu. Absolwent filologii romańsko-germańskiej Czerniowieckiego Uniwersytetu Państwowego. W 1978 roku emigrował na Zachód. Pracował w Radiu BBC, a następnie w Radiu Swoboda, w którym prowadził program „Ponad barierami”. Swoje wiersze i prozę publikował w wielu pismach rosyjskich i zagranicznych. Jest autorem kilku książek poetyckich i prozatorskich, m.in. Dlaczego ważki?, Ci, co trzymali nas za ręce, umarli. Obecnie mieszka w Pradze.
 
 
NADIA POPOWA
Ur. w 1952 r. w Sofii. Poetka i tłumaczka. Ukończyła Instytut Literacki im. Maksyma Gorkiego w Moskwie. Ma bogaty dorobek jako tłumaczka i popularyzatorka literatury rosyjskiej – poezji, beletrystyki, dzieł filozoficznych i naukowych oraz autorka licznych esejów, opracowań i artykułów. Opublikowała sześć tomików wierszy i kilkanaście pozycji przekładowych. Za swój debiutancki tomik wierszy Линия на живота (Linia życia) otrzymała  w 1981 r. prestiżową nagrodę im. Władimira Baszewa. Pracuje jako redaktorka i dziennikarka, obecnie pełni funkcję redaktora naczelnego pisma literackiego „Słowoto dnes”. 
 
 
ADAM POPRAWA
Ur. w 1959 r. Historyk literatury, krytyk literacki i muzyczny, poeta. Pracuje na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie wykłada literaturę współczesną. Opublikował m.in.; wywiad-rzekę z J.M. Rymkiewiczem Mickiewicz czyli wszystko (1994), książkę o twórczości tego poety Kultura i egzystencja (1999), zbiór szkiców Formy i afirmacje. Jest autorem tomów poezji Komentarz do Dantego (1990) i Koncert na adwent (1995). W ostatnich kilku latach publikował na łamach pism literackich ("Kresy", "Twórczość") fragmenty prozy Walce wolne, walce szybkie. Mieszka we Wrocławiu.
 
 
BARBARA PORCZYŃSKA
Ur. w 1982 r. Malarka i autorka opowiadań. Absolwentka polonistyki w PWSZ w Przemyślu (2005) i Wydziału Sztuki UR (2011, dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Malarstwa prof. Stanisława Białogłowicza). Dwukrotna stypendystka Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Autorka dziewiętnastu wystaw indywidualnych. Uczestniczyła w siedemdziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą oraz w międzynarodowych plenerach. Zdobyła Wyróżnienie Honorowe Jury Międzynarodowego Triennale Malarstwa Regionu Karpat „Srebrny Czworokąt” 2012, Nagrodę Specjalną Muzeum Sztuki w Miszkolcu, I miejsce w Artist Event „Belle Époque” Bad Gastein Austria 2012. Publikowała we ”Frazie” i na wortalu artystycznestrony.pl. Należy do ZPAP; jest redaktor naczelną biuletynu informacyjnego rzeszowskiego okręgu ZPAP „Sztuka i Życie”. Mieszka i pracuje w Łańcucie.
 
 
DOMINIK PORCZYŃSKI
Ur. w 1982, absolwent socjologii oraz edukacji artystycznej w zakresie sztuk plastycznych na Uniwersytecie Rzeszowskim. Obecnie doktorant na Wydziale Socjologiczno-Historycznym UR. Jego zainteresowania naukowe skupiają się na socjologii kultury oraz sztuki, a także historii sztuki w szczególności związanej z kontrkulturą. Uprawia również rysunek.
 
 
EZRA POUND
(1885–1972), wybitny amerykański poeta, tłumacz, krytyk literacki i publicysta. W latach 1908–1920 mieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie uczestniczył w ruchu awangardowym, jako współtwórca imagizmu oraz wortycyzmu, mistrz T.S. Eliota i J. Joyce’a. Po 1920 r. mieszkał w Paryżu, w 1924 osiadł we Włoszech, kontynuując pracę nad swym najważniejszym dziełem Cantos (1917–1970, napisał 117 pieśni), zamyślonych m.in. jako współczesna wersja Boskiej Komedii. Pound, erudyta i poliglota, sięgał do tradycji wielu kultur (w przekładach, imitacjach, kolażowym łączeniu cytatów i parafraz). Był tłumaczem pism Konfucjusza i dramatów japońskich, a także utworów haiku, które wprowadził jako gatunek do literatury światowej i prekursorsko uprawiał. Pacyfista, przeciwnik kapitalizmu, zwłaszcza kapitału żydowskiego stał się we Włoszech apologetą faszyzmu, za co został oskarżony w 1945 r. o zdradę stanu. Uznany za chorego psychicznie przebywał do 1958 r. przymusowo w zakładzie psychiatrycznym w Waszyngtonie, następnie powrócił do Włoch, gdzie zmarł. W Polsce ukazało się kilka wyborów jego wierszy, m.in. Maska i pieśń (1960), Poezje (1993), Pieśni (1996; w przekładzie Andrzeja Sosnowskiego i Leszka Engelkinga), Liryki najpiękniejsze (2000), Wiersze, poematy i Pieśni w przekładzie L. Engelkinga (2012) oraz wybory esejów Duch romański i Sztuka maszyny i inne pisma (2003).
 
 
MARTA PÓŁTORAK
Ur. w 1976 r. w Tarnowie. Absolwentka Wydziału Humanistycznego Akademii Pedagogicznej w Krakowie na kierunkach : historia i dziennikarstwo. Od 2000 roku uczęszczała na spotkania grupy Każdy… Pierwszy wiersz przeczytała dopiero w 2008 podczas Nocy Poetów na Zamku w Niepołomicach. Laureatka Turnieju Jednego Wiersza „Bieszczadzkie Dusioły” (2008).Od kwietnia 2009 występuje z Grupą Czas. W lipcu 2009 ukazał się jej debiutancki arkusz poetycki Globalne Zadymy wydany przez Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, gdzie mieszka.
 
bogdan prejs
BOGDAN PREJS
Ur. w 1963 r. W pismach literackich obecny od 1984 roku. Autor kilku arkuszy poetyckich oraz tomów poezji: sms do ludożerców (2009), ce ha (2012), biernik (2015), objawy pierwotne (2017) – wszystkie ukazały się nakładem Instytutu Mikołowskiego. W 2018 r. powinien ukazać się zbiór nic więcej. Więcej na: www.bogdanprejs.pl.
 
uta przyboś
UTA PRZYBOŚ
Ur. w 1956 r. Najmłodsza córka Juliana Przybosia. Poetka i malarka. Zajmuje się także projektowaniem wnętrz. Debiutowała poetycko na łamach „Odry”. Swoje wiersze publikowała także w „Akcencie”, „Migotaniach”, „Toposie”, „Twórczości” i „Więzi”. Opublikowała cztery tomy wierszy: Nad wyraz (2007), A tu tak (2009), Stopień (2012), Prosta (2015). Jej prace plastyczne znajdują się w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. 
 
piotr przybyła
PIOTR PRZYBYŁA
Ur. 1985 r. w Kowarach. Związany z Jeleniogórskim Klubem Literackim. Dostrzegany na ogólnopolskich konkursach poetyckich (m.in. Ratonia, Bierezina, Różewicz, Rilkego).  Publikował m.in. w „Toposie”. W 2013 r. w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie została wystawiona jego debiutancka sztuka pt. Kolorowa, czyli biało-czerwona. Mieszka w Karpaczu.
 
 
PAWEŁ PRZYWARA
Prozaik, poeta, dr filozofii, lider grupy rockowej Euroman. Opublikował powieści: Amnezja. Antyutopia filozoficzna (1995), Euroman. Pierwsza powieść eurorealistyczna (Biblioteka „Frazy”, Rzeszów 2001), Zgrzewka Pandory (2008) i Ricochette (2019). Jest autorem dysertacji doktorskiej Teoria przestrzeni Husserla i Carnapa. Analiza porównawczo-krytyczna oraz współpracownikiem Powszechnej Encyklopedii Filozofii wydawanej przez Polskie Towarzystwo św. Tomasza z Akwinu. Jego opowiadania znalazły się w antologiach współczesnych polskich opowiadań: 2008 (2008), 2017 (2017) oraz w antologii polskich opowiadań grozy City 1 (2009). Wkrótce wydawnictwo Forma, z którym stale współpracuje, wyda jego powieść Architektura śmierci. Większość jego utworów prozatorskich była drukowana na łamach miesięcznika „Twórczość”. Mieszka w Rzeszowie.
 
 
TOMASZ PUŁKA
Ur. w 1988, zmarł tragicznie 9 lipca 2012 r. Poeta, studiował polonistykę na UJ. Debiutował w 2006 r. tomem Rewers (MaMiko, Nowa Ruda). Opublikował także tomiki i arkusze poetyckie Paralaksa w weekend (2007), Mixtape (2009), Kryzys. Biuletym poetycki (2009) i Zespół Szkół (2010). Był laureatem Dżonki (2007) i stypendystą Miasta Krakowa. Redagował artblog „Cichy Nabiau”. Był członkiem grupy Perfokarta, zajmującej się poezją cybernetyczną. 
 
 
TOMASZ PYZIK
Ur. 1975 r. w Zabrzu. Krytyk literacki, historyk literatury związany z Uniwersytetem Śląskim. Nauczyciel w I LO w Gliwicach, współpracuje z International Baccalaureate Organization. Autor książek Predestynacja w twórczości Aleksandra Wata (2004) i Twórczość poetycka Wojciecha Bąka (2007). Publikował artykuły w wielu pracach zbiorowych.
 
 
FRANCISCO GÓMEZ DE QUEVEDO Y VILLEGAS
(1580–1645), pisarz hiszpański, przedstawiciel konceptyzmu, sekretarz króla Filipa IV, więziony w latach 1639–1645). Autor traktatów historycznych, politycznych i teologicznych (Polityka boża, 1626, wyd. polskie 1633), prozy satyrycznej, twórca powieści łotrzykowskiej Żywot młodzika niepoczciwego imieniem Pablos (1926, wyd. polskie 1978). 
 
magdalena rabizo-birek
MAGDALENA RABIZO-BIREK
Ur. w 1964 r. w Kamieńsku. Literaturoznawczyni, krytyczka literacka, krytyczka sztuki. Dr hab. prof. UR, w latach 2016–2019 kierownik Zakładu Literatury Polskiej XX i XXI Wieku Uniwersytetu Rzeszowskiego. Od 1998 r. redaktor naczelna „Frazy”. Autorka książek: Czytanie obrazów. Teksty o sztuce z lat 1991–1996 (1998), Między mitem a historią. Twórczość Włodzimierza Odojewskiego (2002), Romantyczni i nowocześni. Formy obecności romantyzmu w polskiej literaturze współczesnej (Rzeszów 2012). Kuratorka wystaw w Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Bez końca o człowieku (2003, 2008) i Refleksje o naturze w sztuce ponowoczesnej (2009). Współautorka (z Józefem Ambrozowiczem) albumu Józef Mehoffer – artysta dwóch epok (Rzeszów 2010). Redaktorka pracy zbiorowej Boom i kryzys. Nowe polskie czasopisma literacko-artystyczne i społeczno-kulturalne po roku 1980 (Rzeszów 2012). Współredaktorka m.in. książek: Poeta czułej pamięci. Studia i szkice o twórczości Janusza Szubera (Rzeszów 2008), Światy Olgi Tokarczuk (Rzeszów 2013), Przyboś dzisiaj (Rzeszów 2017), Miejsca, ludzie, opowieści. O twórczości Andrzeja Stasiuka (Rzeszów 2018), Obroty liter. Szkice o twórczości Tomasza Różyckiego (2019). Redaktorka i autorka szkiców czterech tomów Sztuki Podkarpacia (2010, 2011, 2013, 2015). Członkini Podkarpackiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Stowarzyszenia Literackiego im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi, Stowarzyszenia Góry Babel w Nowej Rudzie. Laureatka Nagrody Fundacji Władysława i Nelii Turzańskich (Toronto 2004). Mieszka w Rzeszowie i w Jedlinie-Zdroju.
 
 
UTZ RACHOWSKI
Ur. w 1954 r. w Plauen (Vogtland). Poeta i prozaik. Represjonowany politycznie w Niemczech Wschodnich, wydalony do Berlina Zachodniego, gdzie studiował historię sztuki i filozofię. Obecnie mieszka w Berlinie i Vogtland. Opublikował m.in. Namenlose(opowiadania, 1993), Mein Museum (wiersze, 1995), Die Stimmen des Sommers (opowiadania, 1997). Laureat nagród: Andreas-Gryphius-Förderpreis (1987) i Eduard-Mörike-Förderpreis (1991). W Polsce jego utwory były dotąd publikowane w antologii Zielona granica(1995), w „Przeglądzie Artystyczno-Literackim. PAL” w Toruniu, we wrocławskim roczniku Pomosty, t. 1 (1997), berlińskim, polsko-niemieckim piśmie „Wir”, w „Plamie” i w „Protokole Kulturalnym”.
 
 
ROMAN RACZEK
Ur. w 1957 r. w Gorlicach, zmarł 22 marca 2014 r.  Artysta malarz. Mieszkał i tworzył w Regietowie (Beskid Niski). Absolwent PLSP w Jarosławiu (1977). Studiował na Wydziale Grafiki krakowskiej ASP. Członek Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików w Rzeszowie. Miał w dorobku 14 wystaw indywidualnych i około 80 zbiorowych w kraju i za granicą. Uczestniczył w kilkudziesięciu plenerach malarskich. Jego prace znajdują się w wielu instytucjach oraz zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.
 
 
MAREK RADECKI
Ur. w 1976 r. Zamieszkuje odludne wzgórze na Podbeskidziu. Poezji szuka w zakątkach bliskich i dalekich: w rodzinnym Czerwińsku nad Wisłą, na masywie Annapurny, w swądzie palonych ciał nad rzeką Bogmati, wpatrując się w zieloną zorzę i w oczy lapońskich łosi. Poszuka jej jeszcze na mongolskich stepach i wesołym cmentarzu w Maramureş. Publikuje na portalach literackich przeistaczając się tam w Ludwika Perneya.
 
 
EWELINA RADION
Dr nauk humanistycznych, absolwentka filologii polskiej (WSP Rzeszów 2000) oraz podyplomowych studiów interdyscyplinarnych i komparatystycznych (UJ Kraków 2007). Autorka pracy doktorskiej o twórczości Wiesława Kulikowskiego, prac z zakresu akustyki muzycznej i akustyki mowy, szkiców o melancholii w poezji i melancholii ponowoczesnej. Publikowała m.in. w „Archives of Acoustics”, „Ruchu Muzycznym”, „Acta Humana” i we „Frazie”.
 
janusz radwański
JANUSZ RADWAŃSKI
Ur. w 1984 r. w Kielcach. Poeta, muzyk, tłumacz, dziennikarz. Laureat wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Zadebiutował tomem Księga wyjścia awaryjnego (Stowarzyszenie Żywych Poetów, Brzeg 2012, uznanym za najlepszy poetycki debiut roku przez jury IX Konkursu Literackiego „Złoty Środek Poezji” Kutno 2013). Jego drugi tomik poezji Chałwa zwyciężonym (Olkusz 2013) ukazał się po zdobyciu przez niego I nagrody na VIII Ogólnopolskich Konkursie Poetyckim im. K. Ratonia Olkusz 2012. Ostatnio opublikował tomy poezji Kalenberk (2017) i Święto nieodległości (2018) i wybór poezji Pawło Korobczuka Tfuj tfuj (2019). W czasopiśmie „Salon Literacki” prowadzi dział z prezentacjami młodej poezji ukraińskiej. Jest współtwórcą audycji „Wszystko jest folkiem” w radiu Studnia. Mieszka z rodziną w Kolbuszowej Górnej.
 
teresa radziewicz
TERESA RADZIEWICZ
Nauczycielka, instruktor teatralny, poetka. Absolwentka Studium Doktoranckiego Instytutu Badań Literackich PAN, redaktorka działu krytyki literackiej kwartalnika literacko-artystycznego sZAFa. Autorka czterech książek poetyckich: Lewa strona (SLKKB, Łódź 2009 – Literacka Nagroda Prezydenta Miasta Białegostoku im. W. Kazaneckiego), Sonia zmienia imię (KWADRATURA, Łódź 2011), Samosiejki (Galeria Literacka BWA i Biblioteka FRAZY, Olkusz 2011 – nominacja do Nagrody im. W. Kazaneckiego) oraz rzeczy pospolite (Stowarzyszenie Salon Literacki, Warszawa 2014 – nominacja do Nagrody im. W. Kazaneckiego). Publikowała m.in. w „Studium”, „Tyglu Kultury”, „Arteriach”, „Migotaniach, Przejaśnieniach”, „Pro Arte”, „Notatniku Satyrycznym”, „Frazie” i „Toposie”. Laureatka wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Mieszka na Podlasiu, jej miejsce w sieci: www.reteskowo.blogspot.com.
 
 
KS. STEFAN RADZISZEWSKI
Ur. w 1971 r., dr teologii (homiletyka, 2005), dr nauk humanistycznych (filologia polska, 2009); miłośnik św. Brygidy Szwedzkiej i jej Tajemnicy szczęścia oraz Żółtego zeszytu św. Teresy od Dzieciątka Jezus; prefekt kieleckiego Nazaretu; kibic Korony Kielce. Autor książek: Katechizm sercem pisany (o kazaniach bpa Mieczysława Jaworskiego), Kot czarny. Literatura dla odważnych (zbiór esejów) oraz antologii Poezja w sutannie. Prowadzi zajęcia z literatury w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. Przygotowuje opracowanie z pogranicza literatury i teologii Siedem razy Judasz(Castillo, Cuddon, Perutz, Grzegorczyk, Kazantzakis, Hertz, Iredyński).
 
radosław rak
RADOSŁAW RAK
Ur. w 1987 r., lekarz weterynarii, pracuje w swoim zawodzie. Opublikował kilka opowiadań w „Nowej Fantastyce”, „Lampie”, magazynie internetowym „Esensja”. Wielki miłośnik lata, gór i świętego spokoju. Mieszka w Dębicy.
 
jolanta rawska
JOLANTA RAWSKA
Ur. w 1959 r. w Warszawie, absolwentka wydziału prawa i administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1984–1988 pracownik Departamentu Prawnego Ministerstwa Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W 1988 wyemigrowała z rodziną do Niemiec. Autorka powieści Saskia (2010) i (z Jakubem Winiarskim) Po bandzie, czyli jak napisać potencjalny bestseller (2015). Pisze opowiadania, wiersze, pracuje nad następną powieścią. Wyróżniona na VII Międzynarodowym Festiwalu Opowiadania we Wrocławiu (2011). Laureatka wyróżnień w konkursach poetyckich: Małopolska Nagroda Poetycka Źródło (2017, 2018), XIV Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Kazimierza Ratonia oraz zdobywczyni II nagrody w kategorii „Przed debiutem” 39. OKP. im. Haliny Poświatowskiej.
 
aleksandra reimann
ALEKSANDRA REIMANN
Literaturoznawca, krytyk literacki, adiunkt w Instytucie Filologii Polskiej UAM w Poznaniu. Zajmuje się zjawiskami artystycznymi z zakresu intermedialności oraz korespondencją sztuk, szczególnie w jej muzyczno-literackich relacjach. Autorka książki Muzyczny styl odbioru tekstów literackich. J. Iwaszkiewicz – S. Barańczak – J. M. Rymkiewicz  – S. Grochowiak, a także redaktorka (z A. Grodecką) monografii B. Kasprzakowej Pejzaż akustyczny. Publikowała m.in. w „Pamiętniku Literackim”, „Ruchu Literackim”, „Przestrzeniach Teorii”, a także w „Nowych Książkach”, „Twórczości”, „Polonistyce”, „Ruchu Muzycznym”. Mieszka w Poznaniu.
 
krzysztof rejmer
KRZYSZTOF REJMER
Ur. w 1955 r.; zmarł w kwietniu 2019 r. w Warszawie. Fizyk, poeta, tłumacz (z angielskiego, czeskiego, francuskiego, niemieckiego, rosyjskiego i słowackiego). Pracował na uniwersytetach w Warszawie i Wuppertalu oraz w kilku warszawskich szkołach. Przekładał literaturę naukową, popularnonaukową i piękną. Za swój najważniejszy przekład uważał powieść czesko-izraelskiego pisarza Viktora Fischla Pieśń koguta (Czytelnik, 2016). Debiutował poetycko tomikiem Tu kiedyś spadł Ikar (Łódź 1993). Publikował w „Opcjach” i „Czasie Kultury”. Autor pięciu książek z pogranicza prozy i poezji, sześciu tomików poetyckich (m.in. Zamek w Pirenejach, Wyd. FONT, Poznań 2019 i Zatruta pieśń maku, Manufaktura Słów, Gdynia 2019), czterech podręczników fizyki, artykułów popularnonaukowych oraz zbioru esejów o manowcach ludzkiej wyobraźni Zapomniana historia nauki albo fantazje i facecje naszych dziadków (PWN, Warszawa 2018). Mieszkał w Warszawie.
 
 
JERZY REUTER
Ur. w 1956 r. w Sanoku, zmarł w 2012. Prozaik, autor słuchowisk radiowych, dramaturg, dziennikarz. Debiutował w latach 70. XX wieku. Autor publikacji w Polsce i za granicą. Współpracował z „Gazetą Krakowską”. Ogłosił zbiory opowiadań Zdrada (Tarnów 2007) i Opowiadania (2009), publikował w antologiach: po prostu jestem (2009, Tarnowska Artystyczna Konfraternia), Bez Tytułu – Plezantropia (2009), @ntologia POSTscriptum (2009). Mieszkał w Tarnowie.
 
bohuslav reynek
BOHUSLAV REYNEK
(1892-1971), czeski poeta, malarz, grafik i tłumacz. Autor tomików wierszy: Květná neděle (Niedziela Palmowa, 1918), Smutek země(Smutek ziemi, 1918), Žízně (Pragnienia, 1921; wiersze z lat 1912-1916), Rybí šupiny (Rybie łuski, 1922), Had na sněhu (Wąż na śniegu, 1924), Rty a zuby (Wargami i zębami, 1925), (Posiew samotności, 1936), Pieta (1940), Podzimní motýli (Jesienne motyle, 1946), Sníh na zápraží (Śnieg na przyzbie, 1969; wiersze z lat 1945-1950), Mráz v okně (Mróz w oknie, 1969; wiersze z lat 1950-1955), czy Odlet vlaštovek (Odlot jaskółek, 1980; wiersze z lat 1969-1971). Tłumaczył wiersze Oskara W. Milosza, Charles Péguya, Paula Claudela, Francisa Jammesa, Max Jacoba, Tristana Corbiera i Georga Trakla. W 1926 r. ożenił się z francuską poetką Suzanne Renaud i aż do wybuchu wojny dzielili życie między Czechosłowację a Grenoble we Francji, gdzie Reynek zaprzyjaźnił się z m.in. z Georges`em Bernanosem, Maxem Jacobem, czy Jeanem Giono. Więcej informacji o artyście zawiera szkic tłumacza jego poezji Andrzeja Babuchowskiego.
 
 
PIOTR RĘDZINIAK
Ur. w 1968 r. w Gorlicach. Uprawia tkaninę artystyczną, malarstwo i rysunek. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Łodzi na Wydziale Tkaniny i Ubioru (1995 r. dyplom w Pracowni Tkaniny Unikatowej prof. Aleksandry Mańczak z aneksami do dyplomu w Pracowni Malarstwa prof. Marka Wagnera oraz w Pracowni Tkaniny Dekoracyjnej prof. Krystyny Nadratowskiej-Górskiej). Od 1996 r. członek Związku Polskich Artystów Plastyków, od 2000 r. członek założyciel Ogólnopolskiego Stowarzyszenia „Wiklina Polska”. Przez dwie kadencje (1996- 2004) był członkiem Zarządu ZPAP w Rzeszowie; w latach 2007–2010 sekretarz Rady Artystycznej przy Zarządzie Głównym ZPAP w Warszawie. Obecnie trzeci raz w Zarządzie okręgu rzeszowskiego ZPAP. Pracuje w BWA w Rzeszowie. Zorganizował 17 wystaw indywidualnych (m.in.: Rzeszów, Przemyśl, Krosno, Sandomierz, Puławy, Tarnobrzeg, Bytom, Tarnów, Kielce). Brał udział w ponad 70 wystawach zbiorowych międzynarodowych, krajowych z zakresu malarstwa, tkaniny artystycznej, rysunku, gdzie otrzymał kilka nagród i wyróżnień, m.in.: Nagrodę Prezydenta Miasta Rzeszowa w konkursie „Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku 2008” (BWA Rzeszów), Nagrodę Zarządu Województwa Podkarpackiego za całokształt pracy twórczej (2009), wyróżnienie na 13. Międzynarodowym Triennale Tkaniny Artystycznej w Łodzi (2010). Pisze teksty o sztuce, które publikował w katalogach oraz w miesięcznikach społeczno-kulturalnych „Echo Rzeszowa” i „Rzeszów-Nasz Dom” (gdzie też zadebiutował jako poeta). Mieszka w Rzeszowie.
 
mykoła riabczuk
MYKOŁA RIABCZUK
Ur. w 1953 r. Poeta, prozaik, krytyk, tłumacz, politolog. Ukończył Politechnikę Lwowską (1977) i Instytut im. Gorkiego (1988). W latach 70. animator nieoficjalnego życia kulturalnego we Lwowie. Pracował w tym czasie jako oświetleniowiec w teatrze i pracownik pionu technicznego w szpitalu dziecięcym. W latach 1984-1992 kierownik działu krytyki, a następnie (do 1996) z-ca redaktora naczelnego miesięcznika "Wseswit", w latach 1991-1995 kierownik działu krytyki czasopisma "Suczasnist". Jeden z założycieli wychodzącego w Kijowie opiniotwórczego czasopisma "Krytyka". Opublikował tom szkiców krytyczno-literackich Potrzeba słowa (1985), tom wierszy Zima we Lwowie (1989), tom opowiadań Gdziekolwiek, tylko nie tu (2002). Rozgłos przyniosły mu książki politologiczno-kulturologiczne. W Polsce ukazały się wybory jego pism: Od Małorosji do Ukrainy (2002) i Dwie Ukrainy (2004). Teksty M. Riabczuka były publikowane w wielu czasopismach w Polsce i na świecie. Laureat nagrody POLKUL Foundation za działanie na rzecz dobrych stosunków ukraińsko-polskich (1999) oraz polsko-ukraińskiej Nagrody Pojednania (2002). Prywatnie - mąż poetki Natałki Biłocerkiweć. Mieszka w Kijowie.
 
 
RAINER MARIA RILKE
(1875-1926), pisarz austriacki, jeden z największych poetów języka niemieckiego, przedstawiciel liryki symbolistycznej. Odbył wiele podróży i przyjaźnił się z osobowościami artystycznymi swoich czasów. Wielki wpływ wywarł nań Lew Tołstoj. Był sekretarzem rzeźbiarza A. Rodina, któremu poświęcił studium August Rodin. Jego najbardziej znane utwory to: Pieśń o życiu i śmierci korneta Krzysztofa Rilke (1906), Księga obrazów (1902), Księga godzin(1905), Elegie duinejskie (1923), Sonety do Orfeusza (1923) oraz powieść Malte (1910). Na język jego utwory przekładali m.in. Witold Hulewicz, Jerzy Kamil Weintraub, Mieczysław Jastrun, Bernard Antochiewicz i Andrzej Lam.
 
krystyna rodowska
KRYSTYNA RODOWSKA
Ur. w 1937 r. we Lwowie. Poetka, tłumaczka literatury francuskiej i hiszpańskojęzycznej, eseistka. Opublikowała siedem książek poetyckich, m.in. Na dole płomień, w górze płomień (1996, wyróżnienie Fundacji Kultury), Wiersze przesiane (1968 - 2011) (2012), Miejsce na feniksa (2015). Jej wiersze ukazały się także w przekładach na język hiszpański (w 2009 na Kubie tom Abajo fuego, arriba fuego - Na dole płomień w górze płomień) i i francuski (Vers le Nu - W stronę nagości w przekładach poety Bernarda Noêla, wyd. l’Harmattan 2015). W 2008 i 2011 opublikowała w Biurze Literackim dwie autorskie antologie - 14 poetów francuskich Na szali znaków i i 15 poetów latynoamerykańskich Umocz wargi w kamieniu (Nagroda Warszawskiej Premiery Literackiej, wrzesień 2011). Jej wiersze były także przekładane na języki: czeski, słowacki, rosyjski, angielski, litewski, łotewski, rumuński, macedoński i publikowane w pismach literackich tych krajów. Uczestniczyła w Międzynarodowych Festiwalach Poezji w Europie (Hiszpania, Francja, Belgia, Macedonia, Słowacja, Litwa, Łotwa), Ameryce Łacińskiej (Meksyk, Argentyna, Nikaragua, Kuba, Kolumbia), w Québec w Kanadzie i w Maroku w Afryce. Czterokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, dwukrotna – francuskiego Centre National du Livre (2003, 2013). W 2015 r. uhonorowana za wkład w odkrywanie i promowanie w Polsce poezji francuskiej Oficerskim Orderem Literatury i Sztuki, przyznanym przez Minister Kultury Francji. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, PEN-clubu i stowarzyszenia Poetas del Mundo. Mieszka w Warszawie.
 
diti ronen
DITI RONEN
Ur. w Tel Awiwie. Poetka, profesor The Hebrew University oraz Centrum Studiów Akademickich w Tel Awiwie (dziedziny jej zainteresowań naukowych to: literatura, teatr, polityka kulturalna oraz zarządzanie sztuką). Jest autorką trzech książek poetyckich: littlebird (Bar Ilan University, 2010, wydanie dwujęzyczne hebrajko-angielskie); Inner Moon, Notebook (Hakibbutz Hame'uhad, 2002), oraz With the Slip Showing (Gvanim, 1999). Jej wiersze przetłumaczono na dziesięć języków, były adaptowane na scenę, wykonywane w formie piosenek i librett. Poetka uczestniczy w międzynarodowych festiwalach poetyckich. Jest laureatką nagród: za najlepszy cyklu poetycki (dla Night Siècle na Festiwalu „Ditet e Naimit Poetry Festival”, Macedonia, 2011), Złotego Kałamarza za szczególny wkład do literatury hebrajskiej od Stowarzyszenia Pisarzy Hebrajskich (Tel Awiw 2006) oraz Nagrody Ministra Kultury (Jerozolima, 2001).
 
mariusz ropczyński
MARIUSZ ROPCZYŃSKI
Ur. w 1976 r. Poeta, pedagog. Autor zbioru wierszy Bez rezerwacji (2015). Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. K. Ratonia. Publikował w „Wyspie”, „Odrze”, „Helikopterze”, na stronie Biura Literackiego. Mieszka w Nowym Sączu.
 
braha rosenfeld
BRAHA ROSENFELD
Ur. w 1946 r. w obozie przejściowym w Niemczech, jako Bronisława Feinburg. Poetka, tłumaczka, krytyczka literacka. W 1958 r. z rodziną wyemigrowała do Izraela. Ukończyła studia na wydziale Filozoficznym Tel Awiwskiego Uniwersytetu. Studiowała także literaturę hebrajską i anglistykę. Opublikowała w Izraelu pięć książek poetyckich: Byłam dziewczyną ognia, byłam dziewczyną wody (1994), Sulamitka i człowiek ognia (1998), Moja matka maluje (2008; tomik otrzymał nagrodę Fundacji dla Sztuk Pięknych im. Y. Rabinowitz w Tel Awiwie oraz Fundacji Yad Vashem w Jerozolimie), Genesis od nowa (2010; pierwsza nagroda Stowarzyszenia Pisarzy Izraelskich), Patchwork (2017). W 2003 r. była przewodniczącą Stowarzyszenia Pisarzy Hebrajskich w Izraelu. Jej wiersze zostały przetłumaczone na język angielski, francuski, polski, serbski i chorwacki, albański, rumuński. Utrzymuje bliskie kontakty z poetami ze Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W Polsce opublikowała tomik wierszy we własnym przekładzie Połatane cienie (Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Oddział w Krakowie, Kraków 2018). Mieszka w Bat Jamie.
 
milena rosiak-kłębik
MILENA ROSIAK-KŁĘBIK
Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Zajmuje się współczesną prozą polską, związkami literatury z fotografią oraz pamięcią i postpamięcią Holokaustu. Mieszka w Łodzi.
 
monika rosiek
MONIKA ROSIEK
Ur. w. 1965 r. Z wykształcenia i zamiłowania niania. Matka i babcia. Napisała o sobie: „Kocham czytać, pisać, śpiewać. Pierwsze potrafię na pewno. Drugie być może. Trzeciego nie umiem”. Mieszka w Lipniku.
 
 
ANNA ROSNER
Ur. w 1982 r. w Warszawie, z wykształcenia historyczka. Pozanaukowo debiutowała w roku 2013 opowiadaniem Kawalerka z widokiem do wynajęcia – wyróżnionym w konkursie Zielonogórskiego Klubu Fantastyki Ad Astra, który opublikowany został w tomie Fantazje Zielonogórskie 3. W konkursie Poznań Fantastyczny wyróżniona w edycji Miasto Dwa Zero za opowiadanie W piksel mnie cmoknij, w edycji Miejska Paralaksa za Autoportret. Oba ukazały się drukiem w zbiorach laureatów. Opublikowała kilka artykułów naukowych i książkę o londyńskich Żydach w drugiej połowie XIX wieku. 
 
wojciech roszkowski
WOJCIECH ROSZKOWSKI
Ur. w Białymstoku. Publikował w periodykach i antologiach. Autor książki Tykocin - miasteczko bajeczka (2003), tomików Kulki rtęci (Nagroda Główna w IV Ogólnopolskim Konkursie na Autorską Książkę Literacką – Świdnica 2011) i Dworzec św. Łazarza (Grand Prix Tyskiej Zimy Poetyckiej 2012). Zwycięzca X OKP im. K. Ratonia w Olkuszu (2014). Jego wiersze tłumaczono na język angielski, rosyjski, szwedzki i serbski. Mieszka w Tykocinie.
 
zdenek rotrekl
ZDENEK ROTREKL
Ur. się w 1920 r. w Brnie, gdzie mieszka do tej pory. Czeski pisarz, dziennikarz, działacz społeczny i polityczny, dysydent. Studiował na Uniwersytecie Masaryka, skąd został usunięty w 1948 r. W latach 1945-1948 uprawiał publicystykę społeczną i polityczną na łamach pism chrześcijańskich demokratów. Po lutowym przewrocie w 1948 roku został aresztowany przez komunistyczne władze i skazany w 1949 r. na karę śmierci, którą zamieniono na dożywocie i obóz pracy. Został z niego zwolniony na początku lat 60. W r. 1968 uzyskał tytuł doktora filozofii. Był między innymi sygnatariuszem założycielem Ruchu za Wolność Obywatelską (1988). Pierwsze tomy poetyckie opublikował w latach II wojny światowej: Kyvadlo duše (1940,Wahadło duszy), Pergameny (1947, Pergaminy), Kamenný erb (1944,Kamienny herb). Kolejne jego utwory pozostawały w rękopisie lub były ogłaszane w drugim obiegu. To m.in. tomy wierszy: Hovory s mateřídouškou (Rozmowy z macierzanką), Stromy ptáci zvířata a podobní lidé (Drzewa ptaki zwierzęta i podobni ludzie), Neobvyklé zvyky (1974, Niezwyczajne zwyczaje); Chór v plavbě ryby Ichthys(1976-1979, Chór w żegludze ryby Ichtis) i poematów, np. Děje(Dzieje), powieści, m.in. opowiadającą o czasach obozowych Světlo přichází potmě (Światło przychodzi po ciemku), prozę (Księga apokryfów, czarów i zaklęć), słuchowiska Popis pohřbívání mýdla a kostní moučky (Opis grzebania mydła i mączki kostnej). Jest także autorem wydanego w drugim obiegu słownika Skrytá tvář české literatury (1976, Ukryta twarz czeskiej literatury). W latach 90. ukazują się pierwsze oficjalne wydania jego utworów: Básníkův skrytý čas (Skryty czas poety) i Sněhem zaváté vinobraní (1991, Zasypane śniegiem winobranie). Od kilku lat brneńskie wydawnictwo Atlantis publikuje kolejne tomy Spisů (Dzieła) Rotrekla, zawierający poezję, powieść, prozę i słuchowiska, wspomnienia, eseje i wybór publicystyki. Pisarz jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, m.in. nagrody Jana Zahradníčka, orderu Św. Cyryla i Metodego, orderu T. G. Masaryka, nagrody Karla Havlíčka Borovskiego oraz nagrody Jarosława Seiferta.
 
 
FRANÇOISE ROY
Ur. w 1959 r. w Quebec w Kanadzie. Poetka, tłumaczka (z języków francuskiego, hiszpańskiego i angielskiego). W 1997 r. otrzymała meksykańską nagrodę za tłumaczenie poezji The National Literary Translation Award in Poetry (INBA). W 2007 kanadyjską nagrodę The Jacqueline Déry-Mochon Award za powieść Si tu traversais le seuil (L’instant même, Quebec City). W tym samym roku w Meksyku za swoją poezję otrzymała nagrodę The Alonso Vidal National Poetry Award. Opublikowała jedną powieść w języku hiszpańskim, jedną w języku francuskim, zbiór opowiadań i dziewięć książek poetyckich, większość w języku hiszpańskim, dwie z nich dwujęzyczne (hiszpańsko-francuskie). Przetłumaczyła około 50 książek. W latach 2002–2007 wraz z kilkoma innymi pisarzami założyła i wydawała „Tragaluz” – miesięcznik poświęcony sztuce i kulturze. Od 1992 roku mieszka w Guadalajarze w Meksyku.
 
 
ALEKSANDR ROZENBAUM
Ur. w 1951 r. w Leningradzie (obecnie Sankt-Petersburg) w rodzinie lekarzy. Ukończył Instytut Medyczny ze specjalnością terapeuty (anastezjologia i medycyna ratunkowa) i rozpoczął pracę w tym zawodzie. Już w dzieciństwie przejawiał talent muzyczny. Ukończył podstawową szkołę muzyczną w klasie fortepianu i skrzypiec, a następnie wieczorowe studium aranżacji muzycznej. Samodzielnie nauczył się grać na gitarze. Od 1980 r. Rozenbaum występuje na estradzie. Jest twórcą piosenki autorskiej – komponuje, pisze słowa i wykonuje swoje utwory. Jego piosenki mają różnorodny charakter – od lirycznych i refleksyjnych (np. cykl piosenek poświęconych wojnie w Afganistanie) do stylizowanych na piosenki odeskiego półświatka, znanego choćby z opowiadań Izaaka Babla (Anna Bednarczyk).
 
wincenty różański
WINCENTY RÓŻAŃSKI
Ur. w 1938 r. w Mosinie k. Poznania. Ukończył Technikum Księgarskie. Studiował filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Należał do grup poetyckich "Wiatraki" (1956-1959) i "Wiry" (1965-1974). Drukował między innymi w "Twórczości", "Nurcie", "Poezji", "Witrynie Poetyckiej", "Miesięczniku Literackim", "Odrze", "Autografie", "Arkuszu" oraz w "Toposie". Wydał kilkanaście tomików wierszy m.in.: Dziecko idące jak włócznia śpiewało (1970),Przed czerwonymi słońca drzwiami (1976), Mieszkam w pogodzie(1979), Zakole (1981), Światłolubne (1984), Wiersze-dzieci (1985),Bądź pozdrowiona chwilo... (1989), Oddech i gest (1990), Córeczka poezja (1993), Ciemna rzeka (1996), Ratujcie serca wasze (1998),Chciałem zmienić świat (1999), Ręce Marii Magdaleny (2000) orazWędrujemy do Szeol (2001). Zmarł 3 stycznia 2009 r. w Poznaniu.
 
tomasz różycki
TOMASZ RÓŻYCKI
Ur. w 1970 r. w Opolu, gdzie mieszka. Poeta, tłumacz poezji francuskiej, eseista, prozaik. Na łamach prasy debiutował w 1987 r. Opublikował osiem tomów poezji (ostatnio Litery, 2016), poemat Dwanaście stacji (2004), powieść Bestiarium (2012), książkę eseistyczną Tomi. Notatki z miejsca postoju (2013) oraz przekład poematu Stéphane’a Mallarmégo Rzut kośćmi nie zniesie przypadku (2005). Laureat głównej nagrody Konkursu im. K.K. Baczyńskiego (1997), Nagrody Fundacji Kościelskich (2005), Nagrody im. Josifa Brodskiego „Zeszytów Literackich” (2006), Arts & Literary Prize 3 Quarks Daily (2010), Griffin Prize Poetry (za tom Colonies w przekładzie na angielski Miry Rosenthal, 2014), kilkakrotnie nominowany do Nagrody Nike. Tomy jego poezji i powieść ukazały się w przekładach na język angielski, francuski, serbski, hiszpański, włoski, niemiecki i chiński. Zasiada w kapitule Nagrody Fundacji Kościelskich, jest współpracownikiem „Zeszytów Literackich”. Pracuje jako wykładowca romanistyki na Uniwersytecie Opolskim.
 
 
KATEŘINA RUDČENKOVÁ
Ur. w 1976 r. w Pradze, gdzie mieszka. Poetka czeska. Od 1998 roku publikuje prozę i poezję w czeskich gazetach i czasopismach. Zajmuje się również fotografią. Jest autorką m.in. tomików poezji:Ludwig (1999), Není nutné, abyste mě navštěvoval (2002), Popel a slast (2004), tomu opowiadań Noci, noci (2004), sztuki teatralnejNiekur (2006). Jej dwujęzyczny tomik poezji Nicht notig mich zu besuchen (Wieser Verlag, Austria 2002) został wyróżniony nagrodąHubert Burdy Award dla młodych poetów Europy Środkowej i Wschodniej.
 
zyta rudzka
ZYTA RUDZKA
Ur. w 1964 r. w Warszawie, gdzie mieszka. Pisarka, autorka dramatów i słuchowisk radiowych, scenarzystka filmów o sztuce. Ukończyła Wydział Psychologii Akademii Teologii Katolickiej (1991). Debiutowała arkuszem poetyckim Ruchoma rzeczywistość (1989). Opublikowała powieści: Białe klisze (1991, Nagroda im. S. Piętaka, Nagroda im. J. Iwaszkiewicza), Uczty i głody (1995), Pałac Cezarów (1997), Mykwa (1999), Dziewczyny Bonda (2004), Ślicznotka doktora Josefa (2006). Jest autorką dramatów i słuchowisk, publikowanych w „Dialogu” i „Notatniku Teatralnym”, wystawianych w teatrach i realizowanych w radiu, wyróżnianych i nagradzanych na konkursach dramaturgicznych, m.in. Cukier Stanik (główna nagroda w konkursie Forum Dramatu „Lustro. Obraz. Iluzja” w Łodzi, 2007, nominacja do finału Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej, 2008); Fastryga (nagroda w konkursie Teatru Polskiego we Wrocławiu na dramat o Marcu 1968), Zimny Bufet (Gdyńska Nagroda Dramaturgiczna 2011). Laureatka Europejskiej Nagrody Radia Deutsche Welle, oparty na jej scenariuszu film Erna Rosenstein. Wieczność dla Nikogo został nagrodzony na Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Krakowie (1995). Jej twórczość była tłumaczona na język niemiecki, francuski, czeski, chorwacki, rosyjski i włoski.
 
 
GEORGI RUPCZEW
(1957-2001), absolwent filologii bułgarskiej i psychologii. Poeta i tłumacz poezji angielskiej, amerykańskiej (J. Lennon, W. Thackeray) i rosyjskiej (A. Achmatowa, J. Brodski, B. Okudżawa). Był kilkakrotnie nagradzany, w tym dwukrotnie przez Związek Literatów w Bułgarii. Jego wiersze są przełożone na język angielski, francuski, włoski, hiszpański, grecki i czeski.
 
 
STEFAN RUSIN
Ur. w 1946 r. w Golinie k. Konina. Poeta, plastyk, pisarz, krytyk literacki związany z Koninem. Ukończył Akademię Ekonomiczną w Poznaniu i od 1967 był pracownikiem Huty Aluminium „Konin”. Debiutował jako poeta w 1971 r. w piśmie „Radar”. Od 1977 do 1998 r. pełnił funkcję prezesa Konińskiego Klubu Literackiego i był redaktorem folderów, zeszytów i almanachów literackich tegoż Klubu. Opublikował ponad 20 tomów poezji (ostatni to Pacyfik, Rzeszów 2011) oraz pięć książek o problematyce regionalistycznej. Organizował dziesięć pierwszych edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „Milowy Słup”.
 
robert t. rutkowski
ROBERT T. RUTKOWSKI
Ur. w 1978 r. w Łodzi. Debiutował w 1998 r. na łamach magazynu kulturalnego Łodzi i województwa łódzkiego "Kalejdoskop". Wydał dwa zbiory wierszy: Niezobowiązujący spacer po cmentarzu(Wydawnictwo "Biblioteka", Łódź 2002) oraz Łowienie spod lodu(Biblioteka "Frazy", Rzeszów 2008). Publikował m.in. w "Akcencie", "Frazie", "Kresach" i "Toposie". Laureat kilku ogólnopolskich konkursów poetyckich. Jego wiersze tłumaczono na język angielski i serbski. Mieszka w Łodzi.
 
 
ALEKSANDER RYBCZYŃSKI
Ur. w 1955 r. historyk sztuki, poeta, dziennikarz. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie mieszka w Toronto. Obok poezji zajmuje się krytyką artystyczną i pracą dziennikarską. Jest autorem wielu publikacji w prasie krajowej i emigracyjnej. Od roku 1986 należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 1993 redagował „List Oceaniczny”, nieregularny kwartalnik literacki, który do roku 2000 ukazywał się jako dodatek literacki torontońskiej „Gazety”. Wydał książki poetyckie: Jeszcze żyjemy (Kraków 1982 - I nagroda w konkursie „Nowego Wyrazu” na niepublikowany zbiór wierszy 1979 oraz nagroda im. Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy debiut, 1983), Przejście dla pieszych (Poznań 1986),Naprzeciw Atlantyku (Kraków 1986), Podróż dookoła świata (Kraków 1987), Zmiany miejsca (Katowice 1993), Zmiany czasu (Toronto 1993), Znaki na niebie (Toronto 1995), Strony świata (Kraków 1998),Czułe miejsca (Berlin 1998), Światłoczułość (Toronto 2001), Jaskółka(Toronto-Rzeszów 2004), Kaligrafia w ciemności (Toronto-Poznań 2009).
 
 
JUSTYNA RYGIEL
Ur. w 1983 r., pochodzi z Iwonicza, studiuje filologię polską i edytorstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Mieszka w Krakowie.
 
 
DAWIDA J. RYLL
Ur. w 1962 r. w Dąbrówce k. Ulanowa. W 1984 r. złożyła śluby zakonne w Zgromadzeniu Sióstr św. Michała Archanioła. Ukończyła filologię polską i teologię na KUL. Jest członkiem ZLP. Wydała tomy wierszy: Małe wędrowanie (1994), Przestrzeń ofiarowana (1995), Bez poziomek (1999), Ścieżki niedalekie (2002). Jest autorką powieści biograficznej Dom w cieniu skrzydeł (1998, 2008). Jej wiersze publikowano także w prasie, w antologiach poezji (m.in.Wolność nie zniewolona, Duch wieje kędy chce, Pochwyć mnie Światło rzeką swoich ramion, Światłem będący zanurzeni w światłości,Wieczność nie ma kalendarza) oraz w almanachach poetyckich (m.in.Echem minionych snów, Smak migdałów, Wobec światła, Do pierwszego zdziwienia, Chyba warto, Tam gdzie rosną wiersze). Laureatka Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O pajdkę chleba razowego”. Jest autorką wielu artykułów prasowych, redaktorką książki Pielgrzymowanie w wierze. Materiały z sesji naukowych poświęconych Matce Annie Kaworek oraz albumu Zgromadzenie Sióstr św. Michała Archanioła. Pracowała jako nauczycielka języka polskiego i uczyła religii w szkołach średnich. Obecnie jest członkiem Zarządu Zgromadzenia, rzecznikiem prasowym, redaktorem biuletynu oraz administratorem portalu internetowego Sióstr Michalitek. Mieszka i pracuje w Miejscu Piastowym k. Krosna.
 
 
MAKSYM RYLSKI
(1895-1964). Urodzony i zmarły w Kijowie ukraiński poeta, tłumacz, publicysta i działacz społeczny polsko-ukraińskiego pochodzenia, pracownik Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, doctor honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1964). Studiował medycynę, historię i filologię, ale żadnego z kierunków nie ukończył, interesował się muzyką. W latach 1919-1926 pracował jako nauczyciel. Pierwszy tom wierszy opublikował w 1910 r. (Na biłych ostrowach), z uznaniem krytyki spotkał się drugi tom jego poezji Pid osinnimy zoriamy (1918). W latach 20. XX wieku opublikował 10 tomów wierszy i należał do ugrupowania „Neoklasyków”, krytykowanego przez sowieckie władze za „dekadentyzm” i „oderwanie od socjalistycznego życia”. Wówczas przełożył na język ukraiński Pana Tadeusza. Tłumaczył także dramaty Szekspira, Woltera, Hernaniego i Hugo oraz Eugeniusza Oniegina Puszkina). Aresztowany w 1931 r. przez NKWD trafił na rok do więzienia. Jego koledzy z grupy „Neoklasyków” także zostali aresztowani, a potem zesłani do łagrów i zamordowani w czasach „wielkiego terroru” (byli to: Dmytro Zahuł, Mychajło Draj-Chmara, Pawło Fyłypowycz i Mykoła Zerow). On sam po wyjściu z więzienia zaakceptował nowy ustrój – świadectwem światopoglądowej zmiany był tom Znak tereziw (1932). W następnych dekadach stał się jednym ze sztandarowych poetów ZSRR (w 1960 r. otrzymał Nagrodę Lenina, w 1943 i 1950 Państwową Nagrodę ZSRR). W latach 1944-1964 był dyrektorem Instytutu Historii Językoznawstwa, Folkloru i Etnografii Akademii Naukowej Ukrainy. Jego późna twórczość dzieli się na część oficjalną (zabarwioną socrealizmem, propagandową) i liryczną (osobistą, niezależną od polityki). 

 
dorota ryst
DOROTA RYST
Absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Wydała sześć autorskich tomików poezji – najnowszy to Sample story (2016). Jest jednym z założycieli Stowarzyszenia Salon Literacki zajmującego się popularyzacją i promocją polskiej poezji, w stowarzyszeniu pełni obecnie funkcję zastępcy prezesa. Redaktor naczelna Internetowej Gazety Kulturalnej „Salon Literacki”. Mieszka w Warszawie.
 
 
PAWEŁ WIKTOR RYŚ
Doktorant Wydziału Polonistyki UJ. Interesuje się dyskursem postszlacheckim w kulturze polskiej, „zwrotem plebejskim” w najnowszej humanistyce i literaturze, związkami podmiotowości i ideologii we współczesnym kinie, a także obecnością tradycji romantycznej w poezji Marcina Świetlickiego. Publikował m.in. w „artPAPIERZE”, „Czasie Kultury”, „Kontekstach Kultury”, „Krytyce Politycznej”, „Pamiętniku Literackim” i w wydawnictwach zwartych.
 
 
REMIGIUSZ RYZIŃSKI
Ur. w 1978 w Toruniu. Absolwent filozofii UJ, przygotowuje rozprawę doktorską o Rolandzie Barthesie na Sorbonie pod kierunkiem Julii Kristevy. Tłumacz tekstów naukowych; w 2007 r. ukaże się książka Kristevy w jego przekładzie. Publikował m.in. w "Pograniczach", "Tyglu Kultury", "Dekadzie Literackiej" i "Ruchu Literackim". Był stypendystą rządu francuskiego. 
 
roman sabo
ROMAN SABO
Ur. w 1957 r. w Lesku. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Śląskim. Poeta, tłumacz, eseista. W 1980 r. wyjechał z Polski i po rocznym pobycie w Europie Zachodniej przeniósł się do Vancouver w Kanadzie. Uzyskał doktorat po studiach slawistycznych na UBC (Uniwersytecie British Columbia) i na Uniwersytecie w Toronto. Wiersze, eseje, przekłady poezji publikował m.in. w „Twórczości”, „Akcencie”, „Przeglądzie Polskim” (Nowy Jork), „Nowym Prądzie” (Toronto). Opublikował tomy wierszy: Niech będzie (Toronto – Berlin 2005), Cienie (Toronto 2011) i Podwórko (Biblioteka „Frazy”, Toronto – Rzeszów 2015). W przygotowaniu znajduje się wybór wierszy Seamusa Heaneya w jego przekładach. Prowadzi przychodnię medyczną. Mieszka w Vancouver.
 
agnieszka salamon
AGNIESZKA SALAMON
Ur. w 1979 r. w Wolbromiu, gdzie mieszka. Ukończyła polonistykę na Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego w Kielcach oraz  podyplomowe studia  z zakresu terapii zaburzeń w mówieniu, czytaniu i pisaniu na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
 
mazllum saneja
MAZLLUM SANEJA
Ur. w 1945; poeta, eseista, tłumacz. Urodził się w Gjakove (Kosowo). Ukończył filologię albańską oraz studia podyplomowe w zakresie albanologii na Uniwersytecie w Prisztinie. Opublikował m.in. tomy wierszy: Krzyk, Milczenie pewnego czasu, Zimny popiół, Purpurowa podróż, Wstrząsające obrazy, Ja nie jestem ten, Ognista ziemia, Listy do Ewy, Błysk życia.
 
 
MAŁGORZATA SARAMONOWICZ
Ur. w 1964 r. w Warszawie. Pisarka, scenarzystka i dziennikarka. Ukończyła polonistykę i historię na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako nauczycielka i redaktorka „Gazety Wyborczej”. Zadebiutowała napisaną wspólnie z mężem, Andrzejem Saramonowiczem powieścią Akropoliada (1989). Samodzielnie opublikowała głośną powieść w konwencji horroru psychologicznego Siostra (1996) o tabuizowanym w polskiej kulturze seksualnej przemocy w rodzinie. Następna jej powieść Lustra (1999) dotykała problemu eutanazji. W 2005 roku ogłosiła Sanatorium, a w 2016 ukazał się pierwszy tom, zamierzonej jako cykl powieści historyczno-fantastycznej osadzonej w czasach Bolesława Krzywoustego Xięgi Nefasa – Trygław. Władca Losu. Jest współautorką scenariuszy serialu Tango z aniołem i filmu Lejdis Tomasza Koneckiego. 
 
 
ANNA SARANIECKA
Ur. w 1967 r., poetka i autorka tekstów piosenek. Od wielu lat współpracuje z Renatą Przemyk jako jej menedżer i autorka prawie wszystkich tekstów z dziewięciu płyt artystki. W 2001 ukazał się zbiór jej wierszy i piosenek pt. Rozamunda. Mieszka w Krakowie.
 
 
JOANNA SARNECKA
Antropolożka kultury, animatorka, opowiadaczka w założonej przez siebie grupie Opowieści z Walizki (www.opowiescizwalizki.pl), performerka; praktykuje taniec butoh. Brała udział w spektaklach teatralnych m.in. spektaklu Czarna Mańka królowa przedmieścia, jako tancerka i aktorka – teatr Scena Lubelska (Warszawa), Mamuna – czyli baba-dziwo (aktorka i współautorka scenariusza), grupa Furu Kolektyw (spektakl zrealizowany na Rok Tuwima ze środków MKiDN). Pracuje teatralnie ze społecznościami lokalnymi, także osobami niepełnosprawnymi. Od kilku lat mieszka na Podkarpaciu, gdzie prowadzi projekty kulturalne, z dziedziny ochrony dziedzictwa żydowskiego oraz edukacji międzykulturowej. Aktywnie działa w Stowarzyszeniu Sztetl Dukla. Działa jako trenerka Szkoły Dialogu. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – projekt „Spódnica ze wszystkich kwiatów świata” (badania terenowe wśród Romów Karpackich i wspólne z nimi działania, także teatralne). Otrzymała wyróżnienie w konkursie „Tygodnika Powszechnego” na opowiadanie oraz konkursie na prozę kryminalną (Festiwal Kryminału we Wrocławiu). Wyłowiona w połowie poetyckim Biura Literackiego 2016. Doktorantka na Wydziale Historycznym UR. Ostatnio zadebiutowała tomem prozy Dziennik uciekiniera (wyd. Oficynka, 2017).
 
danuta saul-kawka
DANUTA SAUL-KAWKA
(1947–2019). Poetka i działaczka samorządowa w Świdnicy. Debiutowała arkuszem poetyckim [bez tytułu] (Wałbrzych 1977). W roku 1981 w Ossolineum we Wrocławiu ukazał się tom jej wierszy Czasu jak na listek. Pozostała część jej spuścizny jest nieopublikowana.
 
maciej sawa
MACIEJ SAWA
Mieszka i pracuje w Przemyślu. Jest laureatem kilku Ogólnopolskich Konkursów Poetyckich, m.in.: Leszka Bakuły, Biesiad Literackich w Jaworze oraz I nagrody w I Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Kazimierza Ratonia w Olkuszu. W 2006 r. ukazał się jego debiutancki tomik rok $ roki (Olkusz-Rzeszów 2006). 
 
 
JAKIW SAWCZENKO
Ur. 2 IV 1890 r., Żabky (obwód połtawski), zm. 2 XI 1937 w Kijowie. Ukraiński poeta i krytyk literacki, przedstawiciel symbolizmu. Autor m.in. zbiorów poezji: Zemla (1921) i Azijatśkyj apokalipsys (1926) oraz książki krytycznoliterackiej Poety i bełetrysty (1927). Objęty z powodów politycznych zakazem druku, w 1937 r. skazany na śmierć, rozstrzelany podczas wielkiej czystki.
 
 
MAGDALENA SAWICZEWSKA-LORKOWSKA
Ur. w 1969 r. Romanistka, poetka, tłumaczka z języka francuskiego.
 
 
JAROSLAV SCHNERCH
Czeski poeta, autor kilkunastu zbiorów wierszy, dramaturg, dziennikarz, z wykształcenia bohemista i historyk. Występował także jako aktor, recytator i tancerz. Mieszka w Pradze.
 
uta schorlemmer
UTA SCHORLEMMER
Szwajcarka z pochodzenia, teatrolog, tłumaczka, absolwentka Uniwersytetu Humboldta w Berlinie, pracownik naukowy uniwersytetów w Bernie i w Lipsku. Zajmuje się historią teatru od epoki romantyzmu począwszy, ze szczególnym uwzględnieniem dorobku Tadeusza Kantora i Krystiana Lupy. Opublikowała m.in. książki: Die Magie der Annäherung und das Geheimnis der Distanz.Krystian Lupas Recherche "neurer Mythen" im Theater (Monachium 2003) i Tadeusz Kantor. Er war sein Theater (Norymberga 2005); ponadto liczne artykuły na temat współczesnego teatru polskiego. Mieszka w Lipsku.
 
magdalena schreiber
MAGDALENA SCHREIBER
Ur. w 1976 r. Ukończyła PLSP w Warszawie (1996), studiowała na Wydziale Rzeźby warszawskiej ASP w pracowniach prof. Stanisława Kulona i Adama Myjaka (dyplom w 2003). Ukończyła Studium Pedagogiczne przy ASP (2004).Uprawia rzeźbę w kamieniu i brązie oraz rysunek. Szczególnie interesuje ją animalistyka. Brała udział w wystawie „Przyjaciele Królika” w Muzeum im. X. Dunikowskiego w Warszawie(2003). W październiku 2014 r. zaprezentowała swoje prace na indywidualnej wystawie Wierzę w zwierzę w Galerii Autograf w Warszawie. We „Frazie” opublikowała szkic Zwierzę w sztuce współczesnej oraz opowiadanie Duch akademizmu. 
 
 
HRYHORIJ SEMENCZUK
Ur. w 1991 r. w Chmielnickim. Poeta, publicysta, muzyk, organizator imprez literackich i muzycznych. Współkoordynator formacji literackiej Front Zachodni Młodej Poezji. Uczestnik wielu festiwali literackich i performansów (LitTer, Spod znaku wodnika, Ekle-2, Nowy Alfabet, Barykada Kijowska, Kijowskie Laury, Pociąg do Jaremcza). Na swoim koncie posiada szereg publikacji w prasie oraz czasopismach internetowych. W 2012 w wydawnictwie Meridian Czernowitz wyszedł jego debiutancki tom Wewnętrzny dżihad. Koordynator literacki lwowskiego czasopisma socjologiczno-kulturalnego „Просто неба”. Dyrektor programowy międzynarodowego festiwalu literackiego w ramach lwowskiego Forum Wydawców (od 2009). Jest studentem Wydziału Filologii Ukraińskiej Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki. Mieszka we Lwowie.
 
 
MARCIN SENDECKI
Ur. w 1967 r. Poeta. W latach 80. i 90. związany z pismem „brulion”. Pracował w redakcji tygodnika „Przekrój”. Ma w dorobku jedenaście książek poetyckich. Debiutował w 1992 tomem Z wysokości. Zbiór Trap otrzymał w 2009 roku nominację do Nagrody Poetyckiej Silesius w kategorii „książka roku”, a w 2010 do tej samej nagrody nominowano tomik 22. Ostatnio opublikował tomy Pół (2010) i Farsz (2011). Współpracuje z wydawnictwem Biuro Literackie. Mieszka w Warszawie.
 
wiesław setlak
WIESŁAW SETLAK
Krytyk literacki, literaturoznawca. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego, doktorant tej uczelni. Był autorem ponad 150 tekstów: szkiców, esejów i recenzji. Członek redakcji „Nowej Okolicy Poetów”, współpracowała z „Toposem”. Szkice o literaturze i kulturze współczesnej publikował w czasopismach i wydawnictwach naukowych.  Współautor (z Markiem Nalepą) książki Syn Bogini. Wincenty „Witek” Różański (Poznań 2015, 2016). Zmarł 12 kwietnia 2019 roku. Mieszkał w Jaśle.
 
 
SŁAWOMIR SHUTY
Ur. w 1973 r. Pisarz, fotograf, reżyser filmów undergroundowych, twórca art zinu „Baton”. Z wykształcenia ekonomista, pracował w banku. Wychował się i mieszka w Nowej Hucie, skąd pochodzi jego pseudonim. Jego różnorodna twórczość tworzy „projekt artystyczny Shuty”, którego celem jest krytyczna diagnoza współczesności. Opublikował tomy prozy: Nowy wspaniały smak (Nowa Huta 1999), Bełkot (Korporacja HaArt!, 2001), Cukier w normie (Muzeum Novum & Krakowska Alternatywa, 2002), Zwał (W.A.B., Warszawa 2004), Cukier w normie z extrabonusem (W.A.B., 2006), Ruchy (W.A.B., 2008), Jaszczur (Korporacja HaArt!, 2012), Dziewięćdziesiąte (Korporacja HaArt! 2013) oraz powieść hipertekstową Blok (2002) i cykli internetowy Produkt polski (2001-2003). Laureat Paszportu Polityki za powieść Zwał (także nagroda Krakowska Książka Miesiąca), która została przetłumaczona na język rosyjski i węgierski. 
 
 
SYLWIA SIEDLECKA
Ur. w 1980 r. w Sokołowie Podlaskim. Ukończyła slawistykę na UW, specjalność bułgarystyka i bohemistyka. Autorka prozy Szczeniaki (W.A.B. 2010), monografii naukowej Poganki i intelektualistki (PAN 2012) o bułgarskiej pisarce i poetce Bładze Dimitrowej. Pracuje na Uniwersytecie Warszawskim, związana jest także z Domem Spotkań z Historią w Warszawie.
 
 
RAFAŁ SIEKIERA
Ur. się w 1984 r. w Pabianicach. Student V roku filologii polskiej na UŁ. Interesuje się pokrewieństwami filmu i literatury, zagadnieniami metafory, teoriami badań literackich w XX wieku, teoriami komunikacji społecznej. Mieszka w Łodzi. Debiutuje na łamach "Frazy".
 
 
MAŁGORZATA SIENKIEWICZ-WOSKOWICZ
Polonistka, animatorka kultury, krytyk, dziennikarka, sekretarz Janusza Szubera. Od 2016 roku redaktor naczelna „Tygodnika Sanockiego”, wcześniej pracowała m.in. w Sanockim Domu Kultury, gdzie organizowała i prowadziła wiele wydarzeń literackich i artystycznych oraz redagowała okazjonalne wydawnictwa.
 
 
MAGDALENA SIERADZKA
Ur. w 1986 r. w Sanoku. Absolwentka filologii angielskiej UJ oraz przekładoznawstwa w Katedrze UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową. Jej praca magisterska w Katedrze UNESCO była związana z językoznawstwem kognitywnym w tłumaczeniu literackim. Mieszka w Krakowie.
 
 
IGOR SIEWIERIANIN
(właściwie Igor Wasiljewicz Łotariew), ur. w 1887 r. w Petersburgu, zmarł w 1941 r. w Tallinie, gdzie znalazł się w związku z emigracją do Estonii w 1917 r. Jeden z najciekawszych rosyjskich poetów początku XX w., znany z łączenia tradycji i nowatorstwa – z jednej strony futurysta, związany z kubofuturyzmem i założyciel egofuturyzmu, z drugiej strony symbolista. Opublikował m.in. tomy Kipiący gromem puchar (Громокипящий кубок, 1913), Ananasy w szampanie (Ананасы в шампанском, 1915), Klasyczne róże (Классические розы, 1931), a także cykl stu sonetów poświęconych osobistościom ze świata literatury i muzyki Medaliony (Медальоны, 1934). Występował, melorecytując swoje wiersze na tzw. „poezokoncertach”. Taką nazwę nosi zbiorek opublikowany po jego zwycięstwie w konkursie na „Króla poetów” w lutym 1918 r. Jego twórczość wywarła wpływ na Kazimierza Wierzyńskiego i Brunona Jasieńskiego, który był jednym z tłumaczy jego wierszy.
 
 
JERZY SIKORA
Ur. w 1959 r. w Rajgrodzie, poeta, krytyk literacki, literaturoznawca, homileta, ksiądz rzymskokatolicki. Od 2000 zatrudniony w Katedrze Literatury XX Wieku w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, od 2014 jako profesor nadzwyczajny. W latach 2000–2006 prowadził zajęcia w Katedrze Homiletyki KUL. Jest autorem ośmiu tomów poetyckich (ostatni z nich to Chińska porcelana. Wiersze wybrane, 2016), tomu Małe prozy (2003) oraz książek: Londyńska grupa literacka „Merkuriusza” i „Kontynentów” (2000), Od Słowa do słowa. Literackość współczesnych kazań (2008), Twórczość kaznodziejska ks. Józefa Tischnera. Studium literacko-homiletyczne (2012). Zredagował m.in.: Jan Paweł II w diecezji ełckiej (1999), Poezje ks. Michała Piaszczyńskiego (2000); Literatura – religia – polskość. Księga jubileuszowa dedykowana prof. dr. hab. Krzysztofowi Dybciakowi w 65. rocznicę urodzin (współredaktorzy: K. Koehler i W. Kudyba, 2015), Wielka księga narwiańska, wstęp: H. Samsonowicz (2015). Laureat Nagrody brata Alberta, Nagrody Literackiej im J. Czechowicza, Nagrody i Medalu Zygmunta Glogera (2001), Odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2006).
 
 
ANGELUS SILESIUS
Właśc. Johannes Scheffler (1624–1677), po polsku także Anioł Ślązak (jego babka była Polką). Urodzony i zmarły we Wrocławiu śląski mistyk i poeta religijny. Z wykształcenia lekarz i filozof (studiował w Sztrasburgu, Lejdzie i Padwie). W 1653 przeszedł na katolicyzm, przyjmując imię Angelus. W 1661 r. przyjął święcenia kapłańskie. Ostatnie lata życia spędził w klasztorze św. Marcina we Wrocławiu, gdzie był lekarzem ubogich. Pisał utwory apologetyczne, pieśni i aforyzmy popularne zarówno wśród protestantów jak i katolików. Jego najbardziej znane dzieła to: Święta uciecha duszy albo Duchowne pieśni pasterskie, Epigramatyczne rymy duchowne oraz Cherubinowy wędrowiec, wydany w Kłodzku w 1675 r. W Polsce tłumaczony m.in. przez: Adama Mickiewicza, Lucjana Siemińskiego, Bernarda Antochiewicza, Jerzego Prokopiuka i Andrzeja Lama, który przełożył całość Cherubinowego wędrowca. 
 
krasimir simeonow
KRASIMIR SIMEONOW
Ur. się w 1967 r. w Warnie. Studiował filologię bułgarską. Jest autorem tomików: Widowe (Rodzaje 2003), Koża (Skóra, 2004),Ezerni oczi (Jeziorne oczy, 2005), Stojach i słuszach (Stałem i słuchałem, 2005). Jego teksty były tłumaczone na język rosyjski, angielski, polski, grecki, francuski i serbski. 
 
adrian sinkowski
ADRIAN SINKOWSKI
Ur. w 1984 r. Poeta. Z wykształcenia bibliotekarz, z zawodu copywriter. Autor tomiku Raptularz (2016, nominacja do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy). Publikował m.in. w pismach: „Acana”, „Dwutygodnik”, „Kultura Liberalna”, „Odra”, „Topos”, „Twórczość”, „Więź”, „Zeszyty Literackie”, a także na łamach „Tygodnika Powszechnego” i „Uważam Rze”. Redaktor, z czasem współpracownik kwartalnika literackiego „Wyspa” (2007–2017) oraz „Frondy Lux” (2013–2016). Autor, a potem uczestnik programu o książkach w Foksal Eleven. Stypendysta MKiDN (2017) oraz m.st. Warszawy (2013), laureat projektu Połów (2011), wyróżniony w konkursie Dolina Kreatywna (2008). Mieszka w Warszawie.
 
 
ALINA SIOMKAJŁO
Historyk i krytyk literatury, nauczyciel akademicki, badacz polskiej emigracji, lektor języka polskiego w Anglii. Ukończyła Liceum Ekonomiczne i Studium Nauczycielskie w Rzeszowie. Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w zakresie filologii polskiej. W latach 1967-73 asystent przy Katedrze Historii Literatury Polskiej KUL (prof. Czesława Zgorzelskiego); 1974-78 studia doktoranckie w Uniwersytecie Warszawskim i Polskiej Akademii Nauk zakończone doktoratem; 1979-80 adiunkt w Instytucie Programów Szkolnych Ministerstwa Oświaty i Wychowania; 1982-85 adiunkt w Zakładzie Historii Literatury Polskiej Uniwersytetu M. Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od roku 1976 oskarżana przez Służbę Bezpieczeństwa o działalność antyrządową i represjonowana. W 1985 podczas pobytu w Wielkiej Brytanii podjęła emigracyjne stypendium z Fundacji Mateusza B. Grabowskiego. Straciła możliwość zatrudnienia i powrotu do Kraju. Studiowała (1988-92) język angielski w Hammersmith and West London College. Stypendystka kilku innych fundacji. Opublikowała książki: Ewolucje epigramatu (do początków Romantyzmu w Polsce) (Wrocław 1983); Antologię epigramatyki polskiej: Mała Muza. Od Reja do Leca (Warszawa 1986); The Last Decade of Polish London (maszynopis w Bibliotece Narodowej, 1995); raport Stan edukacji i oświaty polonijnej w Wielkiej Brytanii (Lublin 2003); opracowanie albumowe Katyń w pomnikach świata (CB i „Rytm” 2003); wspomnienia Widma przeszłości (Lublin 2004). Członkini Stowarzyszenia Historyczno-Literackiego w Paryżu i Związku Pisarzy Polskich za Granicą (juror Nagrody Literackiej).
 
 
JAN SIUTA
Ur. W 1955 r. w Zagórzu. Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach prof. Stefana Borzęckiego i prof. Józefa Sękowskiego (dyplom w 1984 r. w pracowni prof. S. Borzęckiego). Uprawia rzeźbę, malarstwo, rysunek. Swoje prace prezentował na kilkunastu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą (Słowacja, Sri Lanca, Indie, USA, Węgry, Ukraina, Turkmenistan, Rumunia). Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych, galeriach, muzeach polskich i za granicą. 
 
 
MARIA SIUTA-GÓRECKA
Ur. w 1951 r. w Zagórzu. Studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom w Pracowni prof. Antoniego Hajduckiego w 1975). W latach 1976–1995 pracowała w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie, prowadząc własną pracownię w Zakładzie Rzeźby. W roku 1995 podjęła pracę w Instytucie Wychowania Plastycznego w WSP w Rzeszowie. Obecnie jest profesorem na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Zorganizowała ponad 40 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, m.in. w Lublinie, Białymstoku, Sandomierzu, Nysie, Jarosławiu, Kielcach, Krakowie, Berlinie, Koszycach, Wiedniu, Miami na Florydzie, Lwowie, Truskawcu. Uczestniczyła w ponad 100 krajowych i zagranicznych wystawach zbiorowych oraz prezentacjach sztuki polskiej za granicą. Jej prace zostały nagrodzone m.in. w Ogólnopolskim Konkursie na pomnik-rzeźbę Matki Polki w Łodzi, w Ogólnopolskim Konkursie „Przeciw Wojnie” na Majdanku, w konkursie zamkniętym nagrodzone realizacją medali na II i III Międzynarodowym Biennale Sztuki „Przeciw Wojnie” na Majdanku, a także na dorocznej wystawie „Obraz, Rysunek, Grafika, Rzeźba roku” w BWA w Rzeszowie.
 
 
BARTŁOMIEJ SIWIEC
Ur. w 1975 r. Prozaik, poeta, dramatopisarz, felietonista. Absolwent politologii na WSP w Bydgoszczy i archiwistyki na UMK w Toruniu. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autor czterech powieści, zbioru opowiadań, dwóch zbiorów wierszy oraz kilku nagradzanych i wyróżnianych dramatów. Dwukrotnie nominowany w konkursie „Strzała Łuczniczki” na najlepszą Bydgoską Książkę Roku. Od 2013 roku jest felietonistą „Bydgoskiego Informatora Kulturalnego”.
 
marek kazimierz siwiec
MAREK KAZIMIERZ SIWIEC
Poeta, filozof. Ur. w 1950 r. w Kętrzynie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Tam też uzyskał doktorat z filozofii (1986). Działał w podziemnej Solidarności. Od września 1987 do kwietnia 1988 przebywał w Londynie. Współtwórca pisma „Filo-Sofija”. Redaktor działu Filo-Sofija i poezja (od 2006 roku). Należy do Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego oraz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Opublikował książki poetyckie: Odwrócone lustro (1979), Twój świt ucieka nad ranem (1984), Kostka (1990). Wiele jego utworów ukazało się w pismach literackich, m. in.: w „Poezji” (debiut „Poezja” nr 3, 1975 r.), „Nowym Wyrazie”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Okolicy Poetów – Kwartalniku”, „Frazie”. Jego wiersze były publikowano w antologiach literackich. Autor książek z dziedziny estetyki i literaturoznawstwa: Od Platona do Beardsleya. Drogi estetycznej metakrytyki (Wyd. Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2005), Los, zło, tajemnica. Ku twórczym źródłom poezji Aleksandra Wata i Czesława Miłosza (Wyd. AB im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2005). Na podstawie tej ostatniej pracy uzyskał habilitację na UMK (2007). Mieszka i pracuje na stanowisku profesora (UKW, WSG) w Bydgoszczy.
 
małgorzata skałbania
MAŁGORZATA SKAŁBANIA
Ur. w 1965 r. w Tychach. Pisarka i malarka. Studiowała malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie; dyplom u prof. Jerzego Nowosielskiego, staż w ASP w Kampen (Holandia). W Paryżu uczestniczka pracowni ADAC. Publikowała wiersze i opowiadania m.in. w „Twórczości”, „Akcencie”, „Toposie”, „Ricie Baum”, „Śląsku”, „Aspektach Filozoficzno-Prozatorskich”, „Latarni Morskiej”, witrynie literackiej Fundacji im. Tymoteusza Karpowicza, Wydawnictwie j., zbiorach poetyckich i magazynach literackich w USA oraz Indiach. Autorka tomów poezji: Naleciałości, Szmuctytuł, Ćwirko, miniatury Jest coś do zrobienia. It something to do. Che barbaro momento, Skruchowi, dramatu Golej divi-divi. Mieszka w Lublinie, pracuje w Anglii.
 
 
ANNA SKOCZYLAS
Ur. we Lwowie. Ukończyła wydział włókienniczy Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Opublikowała 8 zbiorów wierszy i dwa zbiory opowiadań Bocianie gniazdo i Kram pod Czerwonym Grzybem. TomWędrować w obłokach otrzymał Nagrodę Krakowskiej Książki Miesiąca (maj 2008). Publikowała m.in. w „Literaturze”, „Kulturze”, „Życiu Literackim”, „Tygodniku Powszechnym”, „Oficynie Poetów”, „Magazynie Kulturalnym”. Brała udział w wielu podróżach i wyprawach do krajów Afryki, Azji, Ameryki Południowej i Północnej. Plonem tym wypraw były fotografie prezentowane na wystawach. Należy do SPP i Klubu Wysokogórskiego w Krakowie, gdzie mieszka.
 
dorota skomra
DOROTA SKOMRA
Ur. w 1977 r. w Łodzi, wychowana w Skierniewicach. Ukończyła filologię angielską na UW, pracowała jako nauczycielka języka angielskiego w Warszawie i we Włoszech. Obecnie pracuje jako nauczyciel i tłumaczka (język angielski i włoski).
 
 
KRZYSZTOF SKÓRCZEWSKI
Ur. w 1947 r. w Krakowie. W latach 1965–1971 studiował na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Uprawia linoryt, miedzioryt, pastel i akwarelę, zajmuje się grafiką użytkową. Brał udział w ponad 100 wystawach zbiorowych. Prezentował swoje prace na wielu wystawach indywidualnych, m.in. w Palazzo Sormanii i Galerii „Il Mercante di Stampe” (Mediolan 1982), w Galerii „NDA” (Sapporo, Japonia 1988), w Galerii „Jan Fejkiel” w Krakowie (1995, 2007), w Galerii „Il Tempo" (Bolonia 2006). Jest laureatem wielu nagród, m.in. I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Graficznej w Menton (Francja 1989), II nagrody na Międzynarodowym Biennale Grafiki (Kraków 1972), Nagrody Towarzystwa Albertina (Wiedeń 1972). Jego prace znajdują się m.in. w Muzeum Sztuki i Historii we Fryburgu, Zbiorach Graficznych Albertina w Wiedniu, w Gabinecie Druków w Genewie, Kunsthalle w Bremie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku, Narodowej Galerii Sztuki w Waszyngtonie, Muzeum Miedzi w Legnicy. W latach 1995–2003 był profesorem Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. W roku 2012 wygłosił wykład na chińskim Tsinghua University w Pekinie. W 2013 r. pracował jako profesor wizytujący na Utah State University w USA. Jest profesorem Wydziału Sztuki UR, gdzie kieruje Pracownią grafiki warsztatowej i projektowej. Należy do francuskiego stowarzyszenia Societe des Peintres–Graveurs Francais oraz Polskiej Akademii Umiejętności. Jest pomysłodawca Nagrody im. Jerzego Panka za najlepszy dyplom obroniony na Wydziale Sztuki UR.
 
 
EDWARD SKUBISZ
Ur. 1950 r. w Bredzie w Holandii w polsko-holenderskiej rodzinie. Pracował jako teolog. Autor wielu artykułów na tematy teologiczne. Od 2004 mieszka we Wrocławiu, gdzie założył fundację Dom Pokoju, zajmującą się zbieraniem wojennych i powojennych opowiadań Polaków, Niemców, Ukraińców, Żydów i prowadzącą w oparciu o ten materiał lekcje i warsztaty o dialogu między kulturami i religiami, o niedyskryminacji itp. Współautor opowiadań dla dzieci Zaufanie(wydanych w języku polskim i niderlandzkim). Od września 2011 doktorant Uniwersytetu Amsterdamskiego; pisze pracę na temat religii, przemocy seksualnej i edukacji.
 
ivan slavík
IVAN SLAVÍK
(23.01.1920-24.12.2002) poeta, tłumacz, krytyk i eseista czeski. Po ukończeniu gimnazjum w Vršovicach rozpoczął studia w Pradze, przerwane wybuchem wojny. W czasie okupacji pracował najpierw jako praktykant w księgarni i w biurze, a następnie jako pomocnik mechanika. W l. 1945-48 kontynuował studia bohemistyczne i filozoficzne na Uniwersytecie Karola w Pradze, redagując równocześnie tygodnik „Vyšehrad”. Od 1948 pracował jako nauczyciel szkoły średniej. Debiutował w 1947 tomikiem poezjiSnímání („Zdjęcie z krzyża”). Kolejne zbiory wierszy mogły się ukazać dopiero po kilkunastu latach. Deník Arnošta Jenče (1964, „Dziennik Ernesta Jenča”) oraz Já a A. J. (1965) wyszły najpierw jako druki bibliofilskie, wznowione w 1990 w jednym tomie. W państwowych oficynach wydane zostały trzy następne książki poetyckie: Stín třtiny (1965, „Cień trzciny”), Osten (1968, „Oścień”) iHlohový vítr (1968, „Głogowy wiatr”). Ponownie poezja S. zaczęła się ukazywać po dwudziestoletniej przerwie: Dvacet pozdních básní aneb Zaříkávání naděje (1988, „Dwadzieścia późnych wierszy albo Zaklinanie nadziei”), S očima otevřenýma (1990, „Z otwartymi oczami”), Kapky potu a krve Arnošta Jenče (1991, „Krople potu i krwi Ernesta Jenča”), Suspiria. Náboženské verše (1991, „Suspiria. Wiersze religijne”), Lux sanctorum (1992) oraz Ta hudba (1993, „Ta muzyka”) – wybór poezji z lat 1968-86. Slavík wydał książkę biograficzną o św. Janie Nepomucenie Svatý a popíraný, milovaný a vysmívaný (1992, „Święty i negowany, kochany i wyśmiewany”) oraz zbiór esejów poświęconych literaturze światowej Rozklenout srázné(„Zaokrąglanie stromizn”). Jest też autorem kilku książek na temat kultury prekolumbijskiej, np. Sláva pád Tenočtitlanu (1969, „Chwała i upadek Tenochtitlanu”) czy Motýl z obsidiánu (1974, „Motyl z obsydianu”).
 
magdalena słapik
MAGDALENA SŁAPIK
Ur. w 1985 r. w Gołdapi. Opuściła Polskę w wieku sześciu lat. Od tej pory mieszka w Nowym Jorku. Jest dziennikarką, pisarką i fotografikiem. Studiowała dziennikarstwo i język hiszpański na New York University, później uczyła angielskiego hispanojęzycznych imigrantów w liceum w Houston w Teksasie jako członek korpusu Teach for America. Otrzymała tytuł magistra w dziedzinie pisania i redagowania czasopism w Medill School of Journalism Northwestern University. Obecnie objeżdżając wszystkie stany USA, pracuje nad książką o sytuacji amerykańskiego systemu edukacji publicznej, widzianą oczami uczniów. Jej artykuły pojawiły się między innymi w pismach: „The Atlantic”, „Esquire”, „Umelec” (Czechy), „The Hechinger Report”. Wiersze publikowała na blogu Big Picture Small Frame: www.bigpicturesmallframe.tumblr.com.
 
bohdan sławiński
BOHDAN SŁAWIŃSKI
Ur. w 1977 r., prozaik i poeta. Wiersze publikował m.in. we "Frazie", "Lampie", "Poezji", "Toposie", "Twórczości", "Tyglu Kultury". Autor tomiku Sztućce do glist (Stow. Lit. im. K.K. Baczyńskiego, Łódź 2008), gdzie "strofy przebijając turpistyczną dosadność, oddają się niemal średniowiecznym tańcom śmierci", oraz powieści Królowa Tiramisu (Warszawa 2008, nominacja do Paszportu "Polityki" '2008), "kompilacji autentyzmu i autodemaskacji", gdzie "wody płodowe wpływają na pejzaże fabuły".
 
ostap sływynski
OSTAP SŁYWYNSKI
Ur. w 1978 r. Poeta, tłumacz, krytyk literacki. Studiował bułgarystykę na Uniwersytecie Lwowskim, na którym obecnie pracuje. Opublikował trzy tomy wierszy: Ofiarowanie wielkiej ryby (1998), Linia południowa(2004), Piłka w ciemności (2008). Laureat nagrody im. Antonycza (1997). Tłumaczył m.in. Różewicza, Podsiadłę, Świetlickiego. Był stypendystą Ministra Kultury RP (2003). Wspólnie z Andrijem Bondarem przygotowuje antologię współczesnej poezji polskiej. W Polsce jego wiersze ukazały się w przekładach Bohdana Zadury w antologii Wiersze zawsze są wolne oraz w 2009 w osobnym tomie Ruchomy ogień (Biuro Literackie Wrocław 2009). Mieszka we Lwowie. 
 
aleksandra smusz
ALEKSANDRA SMUSZ
Ur. w 1990 r. w Rzeszowie. Absolwentka rzeszowskiej polonistyki, doktorantka na Wydziale Filologicznym UR. Finalistka Ogólnopolskiego Konkursu im. Czesława Zgorzelskiego na najlepszą polonistyczną pracę magisterską. Przygotowuje rozprawę doktorską na temat twórczości Brunona Schulza. Publikowała szkice w „Czasie Kultury”, „Przeglądzie Humanistycznym” oraz w tomach zbiorowych. Redaktorka pisma studentów UR „Melanż”. Mieszka w Rzeszowie.
 
 
ANNA SOBCZYŃSKA
Zadebiutowała wierszami w "Zeszytach Literackich" nr 83. Publikowała także w "Twórczości" i w "Odrze", a także prezentowała swoje wiersze na antenie Polskiego Radia w audycji "Notatnik Kulturalny". Jest matką czwórki dzieci. Napisała w liście do redakcji "Frazy": "Moje pisanie to wewnętrzny dialog (jak chyba każda twórczość) i schylenie głowy nad tajemnicą drogi, którą jest życie". Mieszka w Piasecznie.
 
 
SŁAWOMIR SOBIERAJ
Ur. w 1958 r. w Mrągowie. Profesor nadzwyczajny w Instytucie Filologii Polskiej i Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, historyk literatury i krytyk literacki. Autor książek: Alchemia wyobraźni. Rezonans twórczości Tadeusza Micińskiego w poezji międzywojennej (2002), Mazurski splot. Studia i szkice literackie (Warszawa 2003), Laboratorium Awangardy. O twórczości literackiej Tytusa Czyżewskiego (Siedlce 2009). Redaktor tomów zbiorowych: Kulturowe terytoria literatury (2006), Od tekstu literatury do tekstu kultury (2007), Studia o twórczości Ernsta Wiecherta (2010). Szkice i recenzje publikował m.in. w „Ruchu Literackim”, „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Twórczości” i „Nowych Książkach”. Mieszka w Siedlcach. 
 
tomasz sobieraj
TOMASZ SOBIERAJ
Ur. w 1964 r. w Łodzi. Ukończył geografię (hydrologia i klimatologia) na Uniwersytecie Łódzkim oraz program GIS w Instytucie Informatyki Statystycznej Uniwersytetu w Lizbonie. Poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, fotografik. Autor książek poetyckich: Gra, Wojna Kwiatów, zbioru opowiadań Dom Nadzoru, powieści Ogólna teoria jesieni; współautor zbioru utworów erotycznych Eroticon - drugi krąg piekła oraz antologii opowiadań Wbrew naturze. Jego prace fotograficzne wykonywane na klasycznych materiałach światłoczułych znajdują się m.in. w zbiorach: Southeast Museum of Photography, Fotomuseum Antwerp, WBP w Lublinie, SAFOTO.
 
dominik sobol
DOMINIK SOBOL
Ur. w 1988 r., absolwent historii UMCS w Lublinie, mieszka w Terespolu, członek bialskiego Klubu Literackiego „Maksyma” oraz Zarządu Stowarzyszenia Rozwoju Gminy Miejskiej Terespol. Publikował m.in. w: „Gościńcu Bialskim”, „Podlaskim Kwartalniku Kulturalnym”, „Akancie”, „Młodości” (Białoruś). Laureat kilkunastu ogólnopolskich konkursów literackich (w Ostrołęce, Siedlcach, Białej Podlaskiej, Kłobucku, Wąglanach i Olkuszu). Finalista I Ogólnopolskiego Konkursu na Tomik Wierszy „Duży Format”(2013 r.). Stypendysta Marszałka Województwa Lubelskiego w dziedzinie literatury (2014). Pod koniec 2014 r. w ramach „Biblioteczki Podlaskiego Kwartalnika Kulturalnego” ukazał się jego debiutancki tomik wierszy Marzeniodajnia.
 
piotr sobolczyk
PIOTR SOBOLCZYK
Poeta, pisarz, tłumacz, wykładowca. Opublikował trzy tomy wierszy i dwa tomy prozy, w przygotowaniu tom wierszy łączony z minipowieścią Wydechy z bezrybocia / Cmenton. Ponadto autor książek Tadeusza Micińskiego podróż do Hiszpanii (2005) i Dyskursywizowanie Białoszewskiego (2014). Pracownik IBL PAN w Warszawie. Stypendysta MENiS, Fundacji Estreicherów, FNP, Ministra Kultury, Prezydenta Krakowa. W 2012 r. wyreżyserował dramat Uza leżenia o Mironie Białoszewskim (Warszawa).
 
piotr sobota
PIOTR SOBOTA
Ur. w Rzeszowie. Dziennikarz, fotografik, poeta. Z wykształcenia filozof. Publikował w „Toposie”, „Nowej Okolicy Poetów”, Gazecie Codziennej „Nowiny”, dzienniku „Supernowości”, „Dzienniku Polskim”, piśmie „Krynica” (Ukraina-Kijów). Jest autorem kilkudziesięciu relacji dźwiękowych wyemitowanych przez Polskie Radio Rzeszów i Polskie Radio Lwów.
 
krzysztof socha
KRZYSZTOF SOCHA
Ur. w 1991 r., absolwent LO w Jeżowem, obecnie student filologii germańskiej i doktorant literaturoznawstwa w Uniwersytecie Rzeszowskim. Członek Sekcji Twórczości Literackiej Koła Naukowego Polonistów działającego w UR. Publikował felietony i wiersze na łamach magazynu studenckiego „Melanż”, jednodniówki poetyckiej „Kropka nad Ypsylonem” oraz w almanachach twórczości studenckiej Dziki Teksas i Dokąd płyniemy, sterniku?. Opublikował folder poetycki Śniadanie u Sowizdrzała" (Rzeszów 2015). Aktywny działacz społeczności studenckiej, członek Partii Dobrego Humoru.
 
 
MILAN SOCHORA
Czeski poeta i fotograf. Publikował w almanachach, czasopismach i w radiu. W 2013 r. ukazał się jego tomik Myšlenky okamžiku z posłowiem Jiřego Reynka. Z zawodu ogrodnik, ze względu na schizofrenię i epilepsję na rencie inwalidzkiej. Mieszka w Petrkovie.
 
 
CWETA SOFRONIEWA
Ur. w 1963 r. w Sofii. Poetka, eseistka, beletrystka, edytorka, uczona, tłumaczka i artystka. Ukończyła studia w zakresie fizyki teoretycznej, jest doktorem historii nauki i kultury. W 1992 r. studiowała u Iosifa Brodskiego. Pisze po bułgarsku oraz (jako Tzveta Sofronieva) po niemiecku i po angielsku. Jest autorką czternastu książek poetyckich,  eseistycznych i beletrystycznych. Pisze również dla teatru. Jej utwory były publikowane w licznych antologiach bułgarskich i zagranicznych. Wielokrotnie wyróżniana i nagradzana, m.in. Nagrodą Adalberta von Chamisso i nagrodą Cliff Becker Prize in Translation. Mieszka w Berlinie.
 
barbara sokołowska
BARBARA SOKOŁOWSKA
Ur. 1967 r. w Jaśle. Nauczyciel w I Liceum Ogólnokształcącym im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle, wykładowca w Wyższej Szkole Rehabilitacji w Warszawie, krytyk literacki. Publikowała w „Nowej Okolicy Poetów”, współpracuje z „Toposem”. Wkrótce w Bibliotece „Frazy” ukaże się jej książka Kresy w twórczości Juliana Wołoszynowskiego.
 
 
JANUARY JAN SOKOŁOWSKI
Ur. w 1964 r. Poeta, autor kilkunastu tomów poetyckich. Ostatnio opublikował tom Poezje XV (Sanok 2011). Pracownik Muzeum Historycznego w Sanoku, świetny przewodnik po ekspozycji ikon. Mieszka w Sanoku.
 
 
MARIUSZ SOLECKI
Ur. w 1975 r. w Szprotawie, absolwent polonistyki KUL, nauczyciel j. polskiego w SLO im. W. Korfantego w Katowicach, autor tekstów literaturoznawczych, metodycznych, artystycznych, reportaży i wywiadów, członek zespołu redakcyjnego magazynu kulturalnego Polonii niemieckiej „Zarys”.
 
ewa sonneberg
EWA SONNEBERG
Poetka, redaktorka pisma „Rita Baum”. Opublikowała siedem tomików poetyckich. W przygotowaniu do druku Rok ognistego smoka, który ma się ukazać w 2009 roku. Jej wiersze były tłumaczone na język angielski, niemiecki, francuski, szwedzki, słoweński, rosyjski, węgierski, włoski, ukraiński i in. Laureatka nagrody Georga Trakla oraz dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Uczestniczyła w wielu festiwalach na Bałkanach, m.in. w Belgradzie, Sarajewie, Ilinden/Skopje, Montenegro. Na międzynarodowym festiwalu w Ilinden/Skopje otrzymała nagrodę dla najlepszego poety festiwalu. W 2006 roku ukazał się w Belgradzie wybór jej wierszy Imperium łzy w tłumaczeniu Biserki Rajčić. W 2009 roku ukazał się w Skopje wybór jej wierszy Spowiedź w tłumaczeniu Risto Jaceva. Jej wiersze były publikowane w wielu bałkańskich pismach literackich. Ostatnio w piśmie „OEI” w Sztokholmie ukazał się jej esej o młodej poezji polskiej. Prowadzi zajęcia w Studium Literacko Artystycznym w Krakowie przy UJ.
 
 
MARIN SORESCU
(1936–1996), poeta, prozaik, eseista, dramaturg, tłumacz, był jednym z najważniejszych pisarzy rumuńskich XX w. Urodził się w Bulzeşti w rodzinie chłopskiej. Studiował filologię rosyjską i rumuńską na uniwersytecie w Jassach; przebywał na stypendium w USA, Niemczech, Anglii i Włoszech. Rozgłos przyniosła mu już pierwsza książka Singur printre poeti: parodii  (Sam wśród poetów: parodie), będąca zbiorem parodii poezji rumuńskiej. Jego wiersze tłumaczyli na język angielski między innymi Ted Hughes i Seamus Heaney, co umożliwiło poecie zaistnienie na międzynarodowej scenie. Na uwagę zasługuje tomik Censored Poems (Wiersze ocenzurowane) zawierający wiersze bez cenzury oraz ostatni tomik The Bridge(Most), wydany tuż przed śmiercią poety. Za dramat Iona (Jonasz) Sorescu otrzymał nagrodę Związku Pisarzy Rumuńskich. Wydał także tom esejów Teoria sferelor de influenţiă (Teoria stref wpływów) będący polemiką z tradycyjną krytyką literacką, a także tom wierszy dla dzieci. Tłumaczył na rumuński m.in. wiersze Borysa Pasternaka i Güntera Grassa. W Polsce ukazały się jego wiersze wybrane Punkt widzenia (1970) w przekładzie Ireny Harasimowicz.
 
 
JERZY SOSNOWSKI
Ur. w 1962 r. w Warszawie, gdzie mieszka. Pisarz, eseista, krytyk, dziennikarz. Opublikował książki krytyczne i zbiory esejów: Śmierć czarownicy! Szkice o literaturze i zwątpieniu (1993), Chwilowe zawieszenie broni. O twórczości tzw. pokolenia bruLionu (współautor Jarosław Klejnocki, 1996), Ach (2005), Czekanie cudu (2008). Jest autorem powieści: Apokryf Agłai (2001), Prąd zatokowy (2003), Tak to ten (2006), Instalacja Idziego (2009) oraz zbiorów opowiadańWielościan (2001 – nagroda Fundacji Kościelskich) i Linia nocna(2002). Jego utwory ukazały się w tłumaczeniach na język białoruski, niemiecki, rosyjski, serbski i węgierski. Był wykładowcą uniwersyteckim i polonistą w szkole średniej; obecnie pracuje w Programie III Polskiego Radia, gdzie prowadzi autorską audycję „Trójkowy Wehikuł Czasu” oraz Klub Trójki. Współpracuje z miesięcznikiem „Więź”, gdzie od marca 2005 prowadzi stały felieton pod tytułem Eks post. W 2006 roku otrzymał „Złoty Grot” - nagrodę Stowarzyszenia Sztuka-Edukacja-Promocja „dla twórcy, którego działalność i dokonania inspirują do aktywności młodych humanistów”. W 2009 roku znalazł się wśród dziesięciu nominowanych w IX edycji konkursu „Mistrz mowy polskiej”. Członek Rady Języka Polskiego (wybrany na kadencję 2011-2014).
 
 
JÓZEF SOSZYŃSKI
Ur. w 1940 r. w Jarosławiu. Artysta wszechstronny; uprawia malarstwo, rysunek, snycerstwo, kowalstwo artystyczne i złotnictwo, pisze opowiadania. Dzieciństwo i młodość spędził w Nisku. Dwa lata uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu, maturę zdał w Liceum Plastycznym we Wrocławiu. Przez rok pracował w Domu Kultury w Nisku. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (dyplom 1967). Podczas studiów występował w teatrze Kalambur. Od 1972 r. mieszka w Bieszczadach, we wsi Dwernik nad Sanem. Miał kilka wystaw indywidualnych. Opublikował książkę o jednym z kraterów księżycowych („Wargentin”). Jako prozaik debiutował zbiorem opowiadań Sznurek (Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2012).  

 
 
GRZEGORZ SOWA
Ur. w 1967 r. Z wykształcenia elektronik i finansista, z zamiłowania fotografik. W listopadzie 2008 w MDK w Łańcucie odbyła się jego pierwsza wystawa fotograficzna zatytułowana Czas spokoju. Prezentowane we „Frazie” zdjęcia pochodzą z tej wystawy. Jego fotografie można także oglądać w internecie na stronach:www.gsowa.com i www.dubiecko.eu Mieszka w Rzeszowie.
 
anna spólna
ANNA SPÓLNA
Dr hab., prof. Uniwersytetu Humanistyczno-Technologicznego w Radomiu. Pracuje także w Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli. Literaturoznawczyni, krytyk, animatorka kultury. Opublikowała książki: Nowe „Treny”? Polska poezja żałobna po II wojnie światowej a tradycja literacka (2007), Na skrzyżowaniu głosów. Szkice krytycznoliterackie (2012), Dialogi z Mickiewiczem. Aktualizacje tradycji romantycznej w nowej i najnowszej poezji polskiej (2017). Współredaktorka tomów Iwaszkiewicz w podróży (2013) i Gombrowicz z przodu i z tyłu (2015). Publikowała w pracach zbiorowych oraz czasopismach. Należy do zespołu redakcyjnego „Radomskich Studiów Humanistycznych”. Zasiada w jury Nagrody Literackiej Miasta Radomia.
 
 
MARTA SPYCHAŁA
Ur. w 1984 r., absolwentka Filologii Polskiej na UWM w Olsztynie. Mieszka w Braniewie (woj. warmińsko-mazurskie).
 
stanisław stabro
STANISŁAW STABRO
Ur. w 1948 r., poeta, historyk literatury, krytyk literacki, członek grupy poetyckiej „Teraz”, jeden z czołowych twórców Nowej Fali. Pracuje na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor tytularny w Katedrze Literatury XX Wieku na Wydziale Polonistyki. Opublikował zbiory wierszy: Requiem (1973), Dzień twojego narodzenia (1974), Na inne głosy rozpiszą nasz głos (1978 – nagroda im. Andrzeja Bursy), Ten wiersz, który na imię ma Polska(1978), Pożegnanie księcia (1981), Dzieci Leonarda Cohena (1984),Korozja. Wiersze z lat 1982-1984 (1989), Życie do wynajęcia (1996). W latach 1989 i 1995 opublikował Wiersze wybrane. Jest także autorem szkiców i studiów, m.in.: Legenda i twórczość Marka Hłaski(1985), Poeta odrzucony (1989), Chwila bez imienia – o poezji K. K. Baczyńskiego (1992, 2003); Poezja i historia: od „Żagarów” do „Nowej Fali” (1995), Literatura polska 1944-2000 w zarysie (2002),Od Emila Zegadłowicza do Andrzeja Bobkowskiego. O prozie polskiej XX wieku (2002). Jest także autorem antologii Ród Anhellich. Liryka pokolenia wojennego (1991) i edycji pism Rafała Wojaczka List do nieznanego poety (1985, 1987). W 2008 r. w 60. urodzin wydał po dłuższej przerwie nowy zbiór wierszy Oko Thery. Mieszka w Krakowie.
 
ewa stachniak
EWA STACHNIAK
Pisarka, nauczyciel akademicki, urodzona we Wrocławiu. Absolwentka filologii angielskiej Uniwersytetu Wrocławskiego i Wydziału Anglistyki Uniwersytetu McGill w Montrealu (tam obroniła doktorat o twórczości Stefana Themersona). Od 1981 roku mieszka w Kanadzie. Wykłada komunikację interkulturalną w Sheridan College (Oakville, Ontario). Pierwsze opowiadanie opublikowała w 1992 r. na łamach pisma "The Antigonish Revue". Debiutowała powieściąNecessery lies (Konieczne kłamstwa) w języku angielskim, uznaną za najlepszy debiut powieściowy Kanady w roku 2000. Druga powieść,Garden of Venus, oparta na motywach z życia Zofii Potockiej, żony Szczęsnego Potockiego, ukazała się w 2005 roku nakładem wydawnictwa Harper Collins w Anglii i w Kanadzie. Została przetłumaczona na kilka języków. We "Frazie" publikujemy fragmenty przekładu tej powieści za łaskawą zgodą autorki i wydawnictwa Bertelsmann Media, gdzie książka wkrótce się ukaże w przekładzie na język polski.
 
 
JÓZEF STALEC
Ur. w 1962 r. w Brzeźnicy k. Dębicy, mieszka w Rzeszowie. Nauczyciel języka polskiego i bibliotekarz w Zespole Szkół Technicznych. Wiersze pisze sporadycznie. Absolwent filologii polskiej w WSP w Rzeszowie, związany z grupą poetycką Draga. Jego teksty ukazały się w antologii poetyckiej grupy Draga Ślepcy pod słońcem oraz w polsko-ukraińskim wyborze Ostre kamienie, były również prezentowane w Radiu Rzeszów.
 
 
AŁBENA STAMBOŁOWA
Ur. w 1957 r. w Sofii. Pisarka bułgarska, Absolwentka romanistyki na Uniwersytecie Sofijskim, pracowała jako tłumaczka, zajmowała się też krytyką literacką.  W latach 90. ukończyła w Paryżu studia w dziedzinie psychologii i obroniła pod kierownictwem Julii Kristevej pracę z zakresu semiotyki i psychoanalizy. Prowadziła wykłady na paryskich uniwersytetach: Paris 7 Jussieu i Paris 3 Dauphine. Po powrocie do Bułgarii obroniła w Sofii doktorat z zakresu teorii literatury. Pracuje jako konsultantka w zakresie HR i psychotrapeutka. Jest autorką licznych opracowań i artykułów z dziedziny polityki, socjologii i literaturoznawstwa. Jej literackim debiutem była wydana w 1995 r. powieść Mnogotoczija (Wielokropki). Kolejna powieść, wydana w 2002 r. – Towa e kakto stawa (To jest tak, jak się dzieje, obszerne fragmenty: „Literatura na Świecie” 2006, nr 3-4) – uznana została za wydarzenie roku i czołowy utwór bułgarskiej literatury feministycznej. Z nie mniejszym zainteresowaniem spotkały się również następne powieści Stambołowej Hop-hop zwezdite (Hop-hop gwiazdy, 2003) i Awantiura, za da mine wremeto (Przygoda, by zabić czas, 2007).
 
 
PETER STAMM
Ur. w 1963 r. Należy do najciekawszych pisarzy szwajcarskich średniego pokolenia. Za swą twórczość literacką był wielokrotnie nagradzany w Szwajcarii i za granicą. Studiował m.in. anglistykę, psychologię, informatykę. Od 1990 pracuje jako dziennikarz („Neue Züricher Zeitung”, „Weltwoche”. Przez dłuższy czas przebywał w Paryżu, Nowym Jorku i krajach skandynawskich. W latach 1993–98 opublikował na łamach prasy prawie 300 tekstów (satyry, parodie, krytyki filmowe i teatralne). Jest autorem słuchowisk radiowych, sztuk teatralnych oraz powieści i nowel. W 1998 roku ukazała się jego pierwsza powieść Agnes, w 1999 tom krótkich opowiadań Blitzeis, w 2001 powieść Ungefähre Landschaft. Mieszka w Zurychu i Winterthur.
 
marek stanisz
MAREK STANISZ
Ur. w 1968 r., dr hab. prof. Uniwersytetu Rzeszowskiego, polonista, literaturoznawca. Zajmuje się literaturą romantyzmu, zagadnieniami świadomości literackiej, a także związkami literatury i filozofii oraz literatury i innych sztuk. Autor książek Wczesnoromantyczne spory o poezję (Kraków 1998), Przedmowy romantyków. Kreacje autorskie, idee programowe, gry z czytelnikiem (Kraków 2007). Współredaktor tomów zbiorowych, m.in.: Między biografią, literaturą i legendą (Rzeszów 2010), Stolice i prowincje kultury. Księga Jubileuszowa ofiarowana Profesor Alinie Kowalczykowej (Warszawa 2012), a także cyklu monografii Filozofia w literaturze. Literatura w filozofii (Rzeszów 2013, 2016). Publikował w „Studiach Norwidianach”, „Tekstach Drugich”, „Colloquiach Litterariach”, „Świecie Tekstów”, „Kwartalniku Edukacyjnym”, „Zeszytach Szkolnych” oraz pracach zbiorowych. Redaktor naczelny czasopisma literaturoznawczego „Tematy i Konteksty”.
 
anna stanisz
ANNA STANISZ-LUBOWIECKA
Doktorantka w School of Slavonic and East European Studies na University College London. Ukończyła z wyróżnieniem magisterium z General Linguistics and Comparative Philology na Uniwersytecie Oksfordzkim, magisterium z lingwistyki: specjalność: przekład i komunikacja międzykulturowa na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także podwójny licencjat z filologii angielskiej i polonistyki-komparatystyki na UJ. Publikowała artykuły w języku polskim i angielskim, m.in. w „Postscriptum Polonistycznym”, „Przekładańcu”, „Frazie” (2016) na temat poezji Emily Dickinson. Laureatka I lokaty XLII Olimpiady Literatury i Języka Polskiego (2012) oraz wielu stypendiów, m.in. Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2015). Obecnie stypendystka brytyjskiego stypendium dla doktorantów Arts and Humanities Research Council. Mieszka w Londynie, pochodzi z Rzeszowa.
 
 
WALERI STANKOW
Ur. w 1956 r. Bułgarski poeta, pisarz, publicysta. Pracował jako: nauczyciel, ratownik na plaży, taksówkarz, marynarz, stróż nocny w agencji detektywistycznej, szef wydawnictwa, dyrektor teatru, naczelny redaktor czasopisma literackiego „Prostori” [Przestworza]. Autor ponad 20 książek: poetyckich, beletrystycznych i publicystycznych. Wielokrotnie nagradzany w Bułgarii za literackie osiągnięcia. W 2010 r. ukazał się jego tomik wierszy zatytułowanySlalom meżdu myłni [Slalom między błyskawicami].
 
 
JOANNA STASIAK
Prof. dr hab. Dyplom z malarstwa uzyskała w 1989 r. w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w pracowni prof. Janusza Kaczmarskiego. W 1991 kontynuowała podyplomowe studia w The Ruskin School of Drawing and Fine Art w Oksfordzie pod opieką prof. Stephena Farthinga. W 1998 r. wyjechała do Paryża na stypendium Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Nauce Polskiej, gdzie pracowała w Luwrze nad interpretacją obrazu Poussina Apollo zakochany w Dafne. Jest współautorką podręczników do szkoły podstawowej i gimnazjum z cyklu Świat sztuki. Od 1996 prowadzi autorską Galerię – in spe –. Przez dwie kadencje piastowała stanowisko dyrektora Instytutu Edukacji Artystycznej Akademii Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie. Współorganizatorka konferencji i wystaw Okruchy Atlantydy – Kapliczki Warmii i Jikihitsu. Sygnatury artysty. Uprawia malarstwo sztalugowe z elementami pejzażu. Od dziesięciu lat maluje na jedwabiu. Mieszka i tworzy w warmińskim Trękusie.
 
 
SŁAWOMIR M. STASIAK
Ur. w 1966 r. Doktorant Filologicznego Studium Doktoranckiego na Uniwersytecie Gdańskim. Absolwent Uniwersytetu we Florencji. Obronił pracę o Dekameronie Boccaccia. Autor wielu słuchowisk radiowych. Publikuje opowiadania pod pseudonimem.
 
andrzej stasiuk
ANDRZEJ STASIUK
Ur. w 1960 r. w Warszawie. Prozaik, poeta, eseista, autor sztuk teatralnych. Opublikował m.in. zbiory opowiadań Mury Hebronu, Opowieści galicyjskie, Dukla, powieści: Biały kruk, Dziewięć, Taksim, eseje podróżnicze: Jadąc do Babadag, Fado, Dojczland. Jest laureatem wielu nagród, m.in. Fundacji Kultury (1994), Fundacji im. Kościelskich (1995), Nike (2005), im. A. Fiedlera (2006). Uhonorowany srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005). Jego książki zostały przełożone na wiele języków. Z żoną Moniką Sznajderman prowadzi jedno z najlepszych polskich wydawnictw „Czarne”, specjalizujące się w publikacji wartościowej prozy „środkowoeuropejskiej”. Mieszka w Wołowcu w Beskidzie Niskim. 
 
erazm stefanowski
ERAZM STEFANOWSKI
Ur. w 1976 r. w Augustowie i tam mieszka. Poeta, prozaik, felietonista, eseista. Debiutował w 1996 roku na łamach „Przeglądu Augustowskiego”. Jego twórczość prezentowana była w lokalnej i ogólnopolskiej prasie, a także na antenie radia. Laureat kilkudziesięciu konkursów literackich. Jego wiersze publikowane były w wielu almanachach i antologiach. Od 2004 r. współpracuje z miesięcznikiem „Nasz Sztabiński Dom”, gdzie publikuje felietony i wiersze. W 2006 roku wydał tom wierszy Zaprawione mirrą, w 2014 zbiór opowiadań Nie wiary godne.
 
jolanta stefko
JOLANTA STEFKO
Ur. w 1971, poetka i powieściopisarka. Zadebiutowała wydanym w 1998 tomem wierszy Po stronie niczyjej. Publikowała m.in. w: „Tygodniku Powszechnym”, „Dekadzie Literackiej”, „Odrze”, „NaGłosie” i w „Kresach”. W 2001 z rekomendacji Stanisława Lema, otrzymała Nagrodę Fundacji Kultury Polskiej. Za swój debiut prozatorski - powieść Możliwe sny (2003) zdobyła w 2004 nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. W 2006 została laureatką Nagrody Fundacji im. Kościelskich za całokształt twórczości. W tym samym roku opublikowała powieść Diablak, W październiku 2008 r. uhonorowana została Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca za tomik poezji Omnis Moriar. Ukończyła technikum budowlane oraz polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Mieszka w Lipowej koło Żywca.
 
karina stempel
KARINA STEMPEL
Ur. w 1976 r. Mentalnie związana z Rumunią, Instytutem Slawistyki PAN w Warszawie oraz GSW BWA w Olkuszu. W 2014 r. zdobyła III nagrodę X Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. K. Ratonia w Olkuszu. Lubi cydr i ostre przyprawy. Mieszka w wiosce Podlesice II koło Wolbromia.
 
serhij stepa
SERHIJ STEPA
Ur. w 1956 r. we wsi Hruszewo na Zakarpaciu. Studiował fizykę na Uniwersytecie im. Żdanowa w Leningradzie oraz na Uniwersytecie w Użgorodzie, na której to uczelni zdobył dyplom. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej w m. Bedewlia rejonu Tiaczowskiego oraz w szkole średniej w Tiaczowie. W 1994 roku wyemigrował do Węgier. Skończył studia na wydziale matematycznym w Debreczynie. Obecnie jest nauczycielem fizyki i matematyki w gimnazjum w Nadukacie. Mieszka w mieście Jasbereń. Jako pisarz debiutował w latach osiemdziesiątych. Po wyjeździe za granicę publikował swoje utwory w czasopismach ukraińskich, m.in. "Dzwin" i "Kurier Krywbasu". Książka, z której pochodzi publikowane w tym numerze "Frazy" opowiadanie Trzy powieści i plac została wydana na Ukrainie przez wydawnictwo "Grażda" z Użgoroda.
 
 
AGNIESZKA STOBIERSKA-REVERCHON
Ur. w 1978 r. Absolwentka filologii polskiej, od 2005 roku przygotowuje doktorat typu „co-tutelle” na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz na Wydziale Lettres, Langues, Arts Uniwersytetu Nice Sophia-Antipolis poświęcony relacji matka/córka we współczesnej polskiej i francuskiej prozie kobiecej. Francuskojęzyczne szkice i eseje publikowała m. in. w Wydawnictwie Harmattan oraz prasie uniwersyteckiej. Mieszka w Nicei.
 
 
ARKADIUSZ STOSUR
Ur. w 1973 r. w Nowym Sączu, pisze wiersze, prozę poetycką, formy kabaretowe i eseje. Laureat kilkunastu ogólnopolskich konkursów poetyckich, m.in. I nagrody IV Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Kazimierza Ratonia w Olkuszu.  Publikował w czasopismach „Fragile”, „Akant”, „Kozirynek”, „Nowa Okolica Poetów”, „Nasz Beskid”. W 2010 zadebiutował tomikiem Przejścia podziemne (Galeria Literacka przy GM MBWA, Olkusz – Biblioteka „Frazy”). Mieszka w Krakowie.
 
 
ILLIA STRONGOWSKI
Ur. w 1982 r. w Żytomierzu. Pisarz, tłumacz, designer. Uczestnik licznych akcji literackich na Ukrainie i poza jej granicami, niegdyś członek i współzałożyciel grupy literackiej Artystyczna Gildia "Nie byle co". Autor tomu wierszy Глибоковроті (Głębokowustach, 2006). Druga jego książka poetycka ma nosić tytuł zamiast poezji. Poezja Strongowskiego "oscyluje między deklaratywnościa i niedomówieniem, lapidarnością i epickością, liryzmem i cynizmem, metaforycznościa i mową potoczną, sylabotoniką i wierszem wolnym". Hanna Hrycenko pisała, że jego wiersze "nie spodobają się tym, którzy są świadkami Jehowy, nie lubią patrzeć w lustro, bojąc się zobaczyć własną krzywą gębę, nie rewidują nigdy własnych stereotypów w poszukiwaniu wolnej woli".
 
grzegorz strumyk
GRZEGORZ STRUMYK
Ur. w 1958 r. w Łodzi, gdzie mieszka. Prozaik, poeta, krytyk, artysta sztuk wizualnych. Uczył się w szkole zawodowej stolarstwa, ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi. Pracował jako rysownik w muzeum, modelator w teatrze lalek, dekorator i grafik w empiku, domach kultury i bibliotekach, plastyk w miejskich kinach, scenograf przy filmach krótkometrażowych. Debiutował w 1992 r. wydanym przez Stowarzyszenie Literackie im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi zbiorem opowiadań Zagłada fasoli. Ostatnio opublikował: powieść Nierozpoznani (2008), tom wierszy Re-Le-rutki (2010) i zbiór opowiadań Kra (2016) (wszystkie w wydawnictwie Forma, Szczecin – Bezrzecze). Wyróżniony w Konkursie Fundacji Kultury za powieść Łzy (1999, adaptacja w Teatrze Telewizji w reżyserii Filipa Zylbera z Mariuszem Bonaszewskim w roli głównej), dwukrotnie nominowany do Paszportu „Polityki” (za powieści Łzy oraz Pigment). Prace malarskie i fotograficzne prezentował na kilku wystawach indywidualnych i zbiorowych w Łodzi.
 
piotr strzałkowski
PIOTR STRZAŁKOWSKI
Ur. w 1950 r. w Warszawie. W latach 1968–1973 studiował na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego, który skończył na kierunku informatycznym. Przez wiele lat pracował jako programista i kierownik działu technologii: najpierw w Instytucie Badań Jądrowych potem w dużej międzynarodowej firmie technologicznej, gdzie pracuje do tej pory. W 1991 roku obronił doktorat z pogranicza fizyki i informatyki. W latach 70. i 80. XX w. współpracował z wydawnictwami podziemnymi. Był m.in. współautorem książki Rewolucja kulturalna w Instytucie Badań Jądrowych 13 XII 1981–1989 (1990), wydanej w ramach Archiwum Solidarności. Jego debiutem prozatorskim jest reportażowy Das Album (2013), nad którym pracował około 6 lat, próbując odnaleźć właściciela znalezionego na Podlasiu niemieckiego albumu z negatywami sprzed wojny oraz odszukać sfotografowane przez niego miejsca. Interesują go losy ludzkie w kontekście rozgrywającej się wokół historii: osobiste relacje i wspomnienia oraz poszukiwanie śladów wydarzeń w dokumentach, archiwach, i tam gdzie miały miejsce. Pasjonuje go fotografia je dokumentująca. Ciekawią go wybory w sytuacjach trudnych i rola przypadku. Dobrze to obrazuje jego kolejna próba literacka – drukowana we „Frazie” opowieść Trzech.
 
 
BARBARA STRZELEC
Absolwentka rzeszowskiej WSP, współautorka książki wspomnieniowej Nie zapomnimy. Świadkowie życia i czytelnicy o Romanie Brandstaetterze (2002) oraz autorka książki Odkrywanie Brandstaettera (2004). Obecnie zajmuje się pograniczami literatury i dokumentu osobistego. 
 
ryszard strzelecki
RYSZARD STRZELECKI
Ur. w 1955 roku w Trzemesznie. Absolwent KUL, uczeń prof. Ireny Sławińskiej. W latach 1991-2004 związany z polonistyką rzeszowską; obecnie prof. UKW w Bydgoszczy, kieruje Zakładem Teorii Literatury i Wiedzy o Sztuce. Literaturoznawca, teatrolog; opublikował kilkadziesiąt artykułów, szkiców i recenzji oraz książki: Teatr seminaryjny w Polsce w latach 1945-1988 (Rzeszów 1995), Droga teatru. Działalność sceniczna w Wyższych Seminariach Duchownych w Polsce (1948-1988), Lublin 1997 oraz Aktor i wiedza o człowieku. Teoretyczne wypowiedzi o sztuce aktorskiej w Polsce od oświecenia do końca wieku XIX i ich antropologiczne podłoże (Rzeszów 2001). Mieszka w Bydgoszczy.
 
 
JERZY SUCHANEK
Ur. w 1953 r. w Bytomiu. Poeta, prozaik, publicysta. Wydał zbiory poetyckie: Proszę rozejść się do domów (1974), 49 wierszy (1981), Jestem nie tylko słowem (1983), Czytaj szeptem (1991), Bębny (2007), Pusto (2007), Widzimisię (2008), Ku (2009), Jutro przeczytaj jeszcze raz. Wierszw wybrane (2010), Folklor polski (2011). Jest również autorem zbioru przypowieści Ośle ziółka (2008) oraz powieści Płakula (2009). Laureat m.in. nagrody głównej X Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. J. Śpiewaka (1979), „Kogi Gdańskiej” (1985) oraz Nagrody Artystycznej Sosnowca (2007). Ustanowił własną literacką Nagrodę Otaczaka, która przyznawana jest poetom od 2006 roku. 
 
 
EDWIN SUGAREW
Ur. w 1953 r. Bułgarski poeta, literaturoznawca, polityk. W 1989 r. redaktor niezależnego czasopisma „Most”. Od 1991 roku do dziś (z siedmioletnią przerwą: 1996-2003) jest redaktorem naczelnym najważniejszego czasopisma literackiego w Bułgarii „Literaturen 
westnik” [Gazeta Literacka]. Był deputowanym, a także (w latach 1997-2002) ambasadorem Bułgarii w Mongolii i w Indiach. Autor wielu tomików poetyckich, powieści oraz pracy naukowej Bułgarski ekspresjonizm. W 2004 roku otrzymał nagrodę za powieść roku, a w 2005 za SMS-ową poezję. Wiersze publikowane we „Frazie” pochodzą z tomu Gibelni dumi [Zgubne słowa]. Wybór wierszy pod red. Borysa Hristowa.
 
 
ANDRZEJ SULIKOWSKI
Ur. w 1950 r. w Krakowie, literaturoznawca, pisarz, prof. zw., wywodzący się z krakowskiej szkoły polonistyki (1969-1989), pracownik KUL (1987-1996). Od 1996 mieszka z rodziną w Szczecinie. Kieruje Zakładem Teorii i Antropologii Literatury w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa US. Autor monografii twórczości Hanny Malewskiej, Jana Józefa Szczepańskiego i ks. Jana Twardowskiego. Wieloletni stypendysta i współpracownik Fundacji
Alexandra von Humboldta, redaktor tomów zbiorowych. Ostatnio wydał książkę wspomnieniową Album spotkań z ks. Janem Twardowskim (Wyd. Gaudium, Lublin 2008). Przygotowuje książkę o poezji Janusza Szubera.
 
 
ŁUKASZ SUSKIEWICZ
Ur. 1977 r., prawnik z wykształcenia. Laureat XV Ogólnopolskiego Konkursu im. Baczyńskiego w dziedzinie prozy. Mieszka w Częstochowie.
 
 
ROBERT SUWAŁA
Ur. w 1971 r. w Tychach. Z wykształcenia prawnik, ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Publikował swoje teksty w „Aspektach Filozoficzno-Prozatorskich”, z którymi stale współpracuje, w „Kresach”, „Twórczości i „Akcencie”. Miłośnik twórczości Brunona Schulza.
 
bartosz suwiński
BARTOSZ SUWIŃSKI
Ur. w  1985 r. w Kępnie. Poeta, krytyk literacki, doktor nauk humanistycznych. Poezję, prozę, szkice krytyczne i artykuły naukowe drukował m. in. w „Twórczości”, „Odrze”, „Toposie”, „Frazie”, „Zeszytach Literackich”, „Polonistyce”, „Rzeczpospolitej”, „Tygodniku Powszechnym”, „Nowych Książkach”, „Kwartalniku Artystycznym” i tomach pokonferencyjnych. Opublikował tomy poetyckie: Sehir (Nowa Ruda 2010), Bliki (Warszawa 2013), Odpust (Gniezno 2013), Uroczysko (Poznań 2014) i Wyraj (Szczecin, Bezrzecze 2017), monografię Pory poezji. Koncepcja czasu w twórczości poetyckiej Krystyny Miłobędzkiej (Kraków 2017), książkę eseistyczną Po tej stronie rzeki. Szkice o poetach znad Odry (Opole 2017). Przygotował do druku wybór wierszy Jana Goczoła Kosturem po korze (Poznań 2018). W 2019 r. w Wydawnictwie Forma, ukaże się jego kolejna książka Bura. Notatnik chorwacki. Mieszka w Bystrzycy Kłodzkiej.
 
józef szajna
JÓZEF SZAJNA
Urodził się 13 marca 1922 r. w Rzeszowie. W czasie II wojny światowej był członkiem ruchu oporu i więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu i Buchenwaldzie. Po wojnie studiował grafikę i scenografię na ASP w Krakowie. Był malarzem, scenografem, reżyserem teatralnym, teoretykiem teatru. Twórca wizyjnych, autorskich spektakli teatralnych opartych na wielkiej klasyce światowej i na scenariuszach własnych, m.in.: Akropolis(wspólnie z Jerzym Grotowskim), Faust, Replika, Majakowski, Dante, Cervantes, Witkacy). Dyrektor Teatru Ludowego w Nowej Hucie (1963-1966). Twórca Centrum Sztuki STUDIO- teatru i galerii (1971-1982). Jako plastyk tworzył obrazy, rysunki, kolaże, asamblaże,tablau object, instalacje przestrzenne (m.in. Reminiscencje, Drabina do nieba, Drang nach osten, Drang nach Westen). Odniósł światowy sukces w obu dziedzinach swej twórczości. Laureat licznych nagród i wyróżnień. 13 marca 1997 roku w dniu 75 urodzin artysty i w pięćdziesięciolecie jego pracy twórczej uroczyście otworzono w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie Galerię jego imienia, w której prezentowanych jest kilkadziesiąt prac podarowanych mieszkańcom Rzeszowszczyzny przez twórcę. To wydarzenie zapoczątkowało to okres intensywnej obecności Józefa Szajny w Rzeszowie. Z aktorami Teatru im. W. Siemaszkowej zrealizował swój ostatni spektakl Deballages, z którym występował na festiwalach teatralnych w Polsce, Słowacji, Rumunii, Ukrainie i w Meksyku, zdobywając m.in. Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego we Lwowie jesienią 2000 r. W październiku 2002 roku na Placu Cichociemnych na rzeszowskiej starówce stanął pomnikPrzejście 2001 jego projektu - jedna z najciekawszych, najpiękniejszych rzeźb współczesnych. Od 2001 roku przez kilka lat wykładał i prowadził seminaria w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie. Jak powiedział w reportażu zrealizowanym dla III programu Polskiego Radia każdy powrót do rodzinnego miasta była dla niego oczyszczeniem i źródłem siły. 6 marca 2007 r. został uhonorowany Doktoratem Honoris Causa Uniwersytetu Rzeszowskiego (jako druga osoba po Janie Pawle II). Był to jego ostatni, ale jak zawsze niezwykle intensywny, pełen wydarzeń artystycznych i spotkań towarzyskich pobyt w Rzeszowie. Wielki artysta, serdecznie z Rzeszowem związany, zmarł 24 czerwca 2008 r. w Warszawie. Spoczął na Starych Powązkach.
 
barbara szal-porczyńska
BARBARA SZAL-PORCZYŃSKA
Ur. w 1982 r. Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Rzeszowie. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Przemyślu na kierunku filologia polska oraz na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego, gdzie w 2011 r. uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Stanisława Białogłowicza. Dwukrotna stypendystka Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W latach 2007–2011 członek i sekretarz Koła Artystyczno-Naukowego RAZEM działającego przy Wydziale Sztuki UR. Laureatka nagród, autorka kilku wystaw indywidualnych, brała udział w ponad trzydziestu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą oraz plenerach międzynarodowych. Opowiadania i teksty publicystyczne publikowała we „Frazie” i w „Gazecie Uniwersyteckiej”. Od 2011 członek Związku Polskich Artystów Plastyków oraz redaktor naczelna biuletynu informacyjnego Rzeszowskiego Okręgu ZPAP „Sztuka i Życie”.
 
 
BOŻENA SZAŁASTA-ROGOWSKA
Ur. w 1972 r. w Zabrzu, mieszka w Tarnowskich Górach. Adiunkt w Zakładzie Literatury Współczesnej UŚ, badacz literatury emigracyjnej, krytyk literacki. Pracowała także w Katedrze Międzynarodowych Studiów Polskich UŚ. W roku akademickim 2002/2003 profesor wizytujący University of Toronto w Kanadzie. Autorka książek: Urodzony z piołunów. O poezji Bogdana Czaykowskiego, (Katowice – Toronto 2005), podręcznika do nauki języka polskiego przez obcokrajowców Zbiór testów do podręcznika Dzień Dobry Aleksandry Janowskiej i Magdaleny Pastuchowej oraz Literatura bliska i daleka. Szkice z zakresu glottodydaktyki (Katowice 2017). Redaktorka tomów zbiorowych: Literatura polska w Kanadzie. Studia i szkice (Katowice 2010), Literatura polska obu Ameryk (seria pierwsza Katowice 2014, seria druga, Katowice 2016), Antologia. Przemiany, ekspansja i perspektywy gatunku (Katowice 2018). Recenzje i szkice publikowała m.in. w „Śląsku”, „Opcjach”, „Akcencie” i „Frazie”.
 
 
KRZYSZTOF D. SZATRAWSKI
Ur. w 1961 r. w Kętrzynie. Jest absolwentem Wychowania Muzycznego w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. Dr hab. prof. na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Poeta, prozaik, tłumacz, felietonista. Debiutował arkuszem poetyckim Posłanie ostatniego z epigonów (1981). Opublikował także tomy: Poniżej snu (1989), Wiersze graficzne (1990), Tak cicho śpiewa północ (1997), Pieśni miłości i rozstania (1999), Wiek nowy (2014), powieść Requiem dla Bohatera (1989), zbiór opowiadań Odjazd (2006). Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 2001 r.), Wspólnoty Kulturowej Borrussia, Stowarzyszenia na Rzecz Kultury Żydowskiej „B’Jachad” oraz Komisji Badań nad Kulturą Warmii i Mazur Towarzystwa Naukowego im. W. Kętrzyńskiego. Jest autorem monografii, szkiców i artykułów poświęconych życiu muzycznemu Warmii i Mazur, edukacji muzycznej, historii i teorii literatury oraz kulturoznawstwa, w tym: Przestrzeń sakralna w kancjonale mazurskim (1996), Z miłości do muzyki (2006), „Odkrywałem ślad po śladzie utracony...”. Ideowe uwarunkowania twórczości Juliana Stryjkowskiego (2011). Autor przekładów poezji angielskiej, niemieckiej, hebrajskiej i rosyjskiej (m.in. Arno Holza Phantasus/ Fantazus, 2013, Allena Ginsberga, Walta Whitmana, Toma Waitsa, Charlesa Bukowskiego, Jehudy Amichaja i Borysa Bartfelda). Jest także autorem tekstów piosenek (m.in. nagrodzonej Złotą Płytą płyty Krzysztofa Krawczyka Warto żyć). Przez wiele lat pisywał felietony muzyczne do olsztyńskich gazet. 
 
 
AGNIESZKA SZCZEPANIAK
Ur. w 1979, jest autorką tomów poetyckich: Zamyślam czas oczami(Łódź, 1999), Ślady są coraz częściej (Łódź, 2005), drżenie cięciwy(Łódź, 2008). Obecnie pracuje w Katalonii. Tłumaczenia wierszy Kirmena Uribe są jej debiutem translatorskim.
 
dorota szelezińska
DOROTA SZELEZIŃSKA
Jest jedną z autorek wydanego w 2015 roku tomiku opowiadań Autostop(y). 10 opowiadań o wolności (Wydawnictwo Tagore), który powstał dzięki literackiej zabawie „Wykup Słowo”. Kolejna edycja „Wykup Słowo” zapowiadana jest na 2016 rok. Mieszka i pracuje „w walizce”. Żyje dzięki podróżom. 
 
 
SERGEJ SZELKOWYJ
Ur. w 1947 r. we Lwowie. Pracownik naukowy Uniwersytetu Technicznego w Charkowie, autor prac z zakresu matematyki stosowanej i mechaniki oraz historii nauki. Od 1973 r. publikuje w języku rosyjskim i ukraińskim. Ukazało się ponad trzydzieści jego książek poetyckich, prozatorskich, eseistycznych i przekładowych w Moskwie, Kijowie i Charkowie. Jego wiersze i proza były przekładane i publikowane za granicą (Białoruś, Belgia, Bułgaria, Niemcy, Wielka Brytania, Dania, Cypr, Izrael, Chiny, Litwa, Mołdawia, Polska, Rosja, Serbia, USA i Czechy). Jest obecny w wielu antologiach. Należy do Związku Pisarzy Federacji Rosyjskiej i Ukrainy oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Pisarzy i Publicystów. Przewodniczy jury Międzynarodowej Słowiańskiej Nagrody Poetyckiej przyznawanej na Ukrainie (od 2013). Laureat m.in. Nagrody im. B. Słuckiego, N. Uszakowa, międzynarodowej Nagrody J. Dołgorukiego.
 
 
PIOTR SZEWC
Ur. w 1961 r. Poeta, prozaik, eseista. Autor m.in. powieści Zagłada(1987), Zmierzchy i poranki (2000, finalista Nagrody Nike), Bociany nad powiatem (2005), tomu rozmów z Julianem StryjkowskimOcalony na Wschodzie i poświęconego temu pisarzowi eseju Syn kapłana (2001). Ostatnio opublikował zbiór wierszy Całkiem prywatnie(WL, Kraków 2006). Jest redaktorem miesięcznika "Nowe Książki". Mieszka w Warszawie.
 
 
TOMASZ SZEWCZYK
Ur. 1981 r., prozę i wiersze publikował m.in. w "Kresach", "Kursywie", "Opcjach", "Pro arte", "Studium" i "Twórczości". Laureat konkursów im. K. K. Baczyńskiego oraz im. W. Sułkowskiego. Mieszka w Częstochowie.
 
 
MIROSŁAWA SZOTT
Ur. w 1987 r. Doktorantka w Zakładzie Teorii i Antropologii Literatury Uniwersytetu Zielonogórskiego. Swoje zainteresowania badawcze koncentruje na zagadnieniach dotyczących przestrzeni, geopoetyki oraz zwrotu topograficznego w badaniach humanistycznych. Zajmuje się poezją lubuską oraz najnowszą poezją polską. Członkini Stowarzyszenia Jeszcze Żywych Poetów w Zielonej Górze.
 
 
ANDRZEJ SZUBA
Ur. w 1949 r. w Gliwicach, poeta i tłumacz poezji anglojęzycznej. Ostatnio opublikował: Wiersze z Walii (2015), Wiersze ze Szkocji (2015), Emily Dickinson, 333 wiersze (2016), Obraz i wir. Antologia anglo-amerykańskiego imagizmu (2016; z Leszkiem Engelkingiem), Ron Padget, Bezczynność butów (Mikołów 2018) oraz zbiory własnych utworów: 44 strzępy (2015), 33 strzępy (2016), Milczysz (wybór; 2016), 22 strzępy (2016), 11 strzępów (2017), Jest tam kto? (2017). Mieszka w Katowicach.
 
janusz szuber
JANUSZ SZUBER
Ur. w 1947 r. w Sanoku, gdzie mieszka. Studiował filologię polską na UW. Autor kilkunastu zbiorów wierszy, które zaczął publikować dopiero w roku 1995: m.in. Srebrnopióre ogrody (1996), Biedronka na śniegu (1999), 19 wierszy (2000), Las w lustrach (2001), Czerteż (2006). Ukazały się dwa wybory jego wierszy: O chłopcu mieszającym powidła (Znak 1999) i Lekcja Tejrezjasza (WL 2003). Laureat Nagrody Literackiej im. Barbary Sadowskiej, Nagrody im. K. Iłłakowiczówny, Nagrody Fundacji Kultury i Fundacji im. Turzańskich. Jego wiersze publikowały m.in.: "Kultura" paryska, "Zeszyty Literackie", "Tygodnik Powszechny", "Voix d'encre", "Archipel", "La Poligraphe", "Books in Canada", "Die Horen", "New Yorker" i przełożono je na język francuski, niemiecki, angielski, ukraiński, hiszpański i włoski. Pod koniec 2007 r. w Kijowie ukazał się w wydawnictwie Kritika wybór jego wierszy w przekładzie Wasyla Machno. 
 
 
ALDONA SZUKALSKA
Absolwentka filologii serbsko-chorwackiej oraz filologii polskiej UAM w Poznaniu. Obecnie doktorantka Katedry Filologii Słowiańskiej UAM. Zajmuje się komparatystyką literacką (literatura polska, czeska, serbska i chorwacka). Laureatka III nagrody w kategorii prozy na XV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi.
 
 
EWELINA SZUMSKA
Ur. w 1983 r. w Błażowej. Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Rzeszowskim. Ukończyła także studia z zakresu oligofrenopedagogiki. Autorka książki Wczesna poezja Karola Wojtyły. Pieśń o Bogu Ukrytym. Członkini Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza. Interesuje się współczesną liryką polską. Jest autorką cyklu radiowych audycji Spotkanie z poezją emitowanych na antenie Radia Fara. Przygotowuje rozprawę doktorską Twórczość Adama Ziemianina (1975–2010). Obecnie pracuje w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Piątkowej oraz Szkole Podstawowej im. św. Jana Kantego w Futomie.
 
 
OLGA SZURBANOWA
Ukończyła sofijskie konserwatorium w klasie fortepianu. Całe życie zajmuje się muzyką i literaturą. Jest jednym z największych autorytetów w bułgarskiej krytyce muzycznej. Pracowała jako redaktor muzyczny w kilku czasopismach, była redaktorem naczelnym i dyrektorem wydawnictwa „Muzyka” oraz głównym redaktorem dwumiesięcznika „Ek” przeznaczonego dla Bułgarów mieszkających za granicą. Wydała pięć książek beletrystycznych. Jej teksty są publikowane we wszystkich krajowych specjalistycznych wydawnictwach, a część z nich była tłumaczona na język polski, niemiecki i angielski. Należy do Związku Bułgarskich Kompozytorów i Stowarzyszenia Pisarzy.
 
 
JACEK SZUREK
Ur. w 1946 r., zmarł w 2011. W latach 1970-2001 nauczyciel języka polskiego w LO w Bieczu, gdzie też prowadził teatr szkolny (przygotował 20 premier, w tym 18 sztuk Aleksandra Fredry). Opublikował kilkanaście prac literaturoznawczych w książkach zbiorowych. Współpracuje ze stalowowolską "Sztafetą", gdzie opublikował kilkadziesiąt odcinków galicyjsko-biograficznego cyklu "Przypomnienia".
 
 
ANDRZEJ SZWAST
Ur. w 1968 r. Absolwent filologii polskiej UJ (1994) oraz studiów podyplomowych z bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (2009). Nauczyciel języka polskiego w ZSP w Dukli i w ZSP nr 1 w Krośnie, poeta, krytyk, zajmuje się także rysunkiem. Autor tomów poezji: Wnętrze (1997) i Przestanie Pana S (2004). Zajmuje się także rysunkiem (wystawy indywidualne w Galerii Pasażw Iwoniczu Zdroju - 2000, Miejskiej Bibliotece Publicznej w Sanoku - 2004; Krośnieńskiej Bibliotece Publicznej w Krośnie - 2004, Muzeum-Pałacu w Dukli – 2008). Publikuje także szkice o literaturze, sztukach plastycznych i filmie. Przez osiem lat zajmował się teatrem szkolnym (wystawił m.in. Dziady Mickiewicza, Uczestnictwo (spektakl poetycko-muzyczny z okazji przyjazdu Jana Pawła II do Dukli), Belcanto (na podstawie poezji Z. Herberta), Suplikacje (adaptacja tomiku wierszy Jana Tulika) oraz autorską adaptację Mistrza i Małgorzaty Bułhakowa. Mieszka w Iwli w Beskidzie Niskim.
 
 
GRAŻYNA SZWAT-GYŁYBOWA
Sllawistka, bułgarystka, pracownik naukowy w Instytucie Slawistyki PAN oraz w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej UW, redaktor naczelny czasopisma "Slavia Meridionalis", autorka książekW kręgu bułgarskiej groteski (1991), Haeresis bulgarica w bułgarskiej świadomości kulturowej XIX i XX wieku (2005) oraz licznych artykułów z zakresu historii literatury i kultury bułgarskiej.
 
 
AGNIESZKA SZYMAŃSKA
Ur. w 1982 r. w Ustrzykach Dolnych. Absolwentka Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach. Laureatka kilku konkursów literackich, m.in. II Ogólnopolskiego Konkursu im. Marka Garbali, II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Literackim Młodych O wachlarz Wilhelminy. Mieszka w Sędziszowie Młp.
 
beata szymańska
BEATA SZYMAŃSKA
Ur. w Puławach, historyk filozofii, poetka i pisarka, profesor UJ. Ukończyła filologię polską oraz filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie pracowała w Instytucie Filozofii, przyczyniając się szczególnie do rozwoju badań nad filozofią Wschodu. Debiutowała wydanym wspólnie z Wincentym Faberem, Mieczysławem Czumą i Leszkiem A. Moczulskim tomem Próba porównania (WL 1962). Następnie ukazały się: Sny o porządku (WL 1965), Sztychy reńskie(PIW 1969) Trzciny (WL 1970), tom prozy Opowiadania (WL 1977),Wiersze (WL 1983). Jest także m.in. autorką monografii Immanuel Kant, Berkeley znany i nieznany, Chiński buddyzm chan (2009) oraz autorką i redaktorką pionierskiego podręcznika Filozofia Wschodu(2001). Opublikowała zbiór esejów Słodkich snów Europo (2005) i jest współautorką przekładu książki D. Z. Suzuki, Zen i kultura japońska(2009). Mieszka w Krakowie.
 
 
WIESŁAW PAWEŁ SZYMAŃSKI
Ur. w 1932 r. w Częstochowie. Krytyk literacki, historyk literatury, prozaik. Profesor UJ, specjalizujący się w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Debiutował na łamach „Tygodnika Powszechnego” w 1953 r. Publikował także w „Miesięczniku Literackim”, „Więzi”, „Poezji”, „Twórczości”. Opublikował prace naukowe (m.in. Świadomość estetyczna awangardy. O „Zwrotnicy”, Neosymbolizm. O awanmgardowej poezji polskiej w latach trzydziestych, Julian Przyboś. Zarys monograficzny, Z mroku korzeni. Studium o poezji Karola Wojtyły), książki krytycznoliterackie i eseistyczne (Od metafory do heroizmu, Outsiderzy i słowiarze, Moje dwudziestolecie, Sam na sam z wierszem, Przeszłość jest to dziś) oraz cztery powieści: Niedźwiedź w katedrze, Chwila bez godziny, Listy nad wodami, Wysokie schody. Dyskusje wywołały jego szkice analizujące postawy pisarzy w okresie PRL-u Uroki dworu (1996) i Cena prawdy (1998). 
 
 
GRAŻYNA SZYMCZYK
Poetka i teoretyk literatury. Ukończyła polonistykę (1969) i studia doktoranckie (1973) na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1972–2006 pracowała jako nauczyciel akademicki w Instytucie Teorii Literatury, Teatru i Sztuk Audiowizualnych (obecnie: Instytut Kultury Współczesnej) UŁ. Jest autorką szeregu artykułów naukowych z zakresu teorii literatury. Opublikowała utwory poetyckie: Ek(o)logi (Wydawnictwo biblioteka, Łódź 1995), 33 szare plamki (1997; ten zbiór i następne w Wydawnictwie Miniatura, Kraków), Myślniki (2000), Rymki (2009), Rytmy nowe i najnowsze. Wiersze z lat 1994–2009 (2009), Kantata o miłości i szczęściu (2010), Nigdy go nie było (2014) oraz pisane prozą Bajki dla dorosłych dzieci (2011, wyd. II zmienione 2014).
 
joanna szymczyk
JOANNA SZYMCZYK
Po mężu - Sienkiewicz; pisarka, dziennikarka, krytyk filmowy, copywriter. Ur. w Łodzi, ukończyła kulturoznawstwo na UŁ. Publikowała m.in. w "Gazecie Wyborczej", "Opcjach", "Dzienniku", "Machinie". W 2004 roku w wydawnictwie W.A.B. ukazała się jej pierwsza książka - kryminał Ewa i złoty kot. Mieszka w Warszawie.
 
 
RENATA SZYSZLAK-NIEWIADOMSKA
Ur. w 1974 r. w Przemyślu. Ukończyła studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie na kierunku: Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych. Dyplom z malarstwa w pracowni prof zw. Tadeusza Wiktora w roku 2001. Tytuł doktora sztuki otrzymała na Wydziale Malarstwa i Grafiki w ASP w Łodzi w 2004 roku. Pracuje jako adiunkt w Zakładzie Rysunku na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Ma w dorobku 18 wystaw indywidualnych (m.in. w: Opolu, Lublinie, Rzeszowie, Iwoniczu Zdroju, Krośnie, Sandomierzu, Przemyślu, Krasiczynie, Sanoku, Jarosławiu, Krakowie, Radomiu, Gorlicach). Brała udział w kilkudziesięciu wystawach i konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych w kraju i za granicą oraz uczestniczyła w międzynarodowych plenerach. Uprawia rysunek i malarstwo.
 
katarzyna ślączka
KATARZYNA ŚLĄCZKA
Ur. w 1990 r. w Szprotawie, gdzie mieszka. Do tej pory publikowała głównie w Internecie i czasopismach literackich. Jej wiersze ukazały się m.in. w „2miesięczniku”, „Sofie”, „Inter-„ i „Szafie”.
 
 
ANNA ŚLIWA
Ur. 1980 r. w Lęborku. Mieszka w Gdyni. Absolwentka filologii polskiej i historii sztuki Uniwersytetu Gdańskiego. Obecnie doktorantka tej uczelni. Rozprawę doktorską poświęconą twórczości Mirona Białoszewskiego przygotowuje pod opieką prof. Kazimierza Nowosielskiego.
 
danuta ślıwa
DANUTA ŚLIWA
Ur. w 1940 r. Recytatorka, aktorka, pedagog. W 1967 r. ukończyła studia na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego ze specjalizacją „Wychowanie przez sztukę”. Uprawnienia aktorskie przyznała jej Państowa Komisja Egzaminacyjna Ministersta Kultury i Sztuki. Jest laureatką kilku głównych nagród Ogólnopolskich Konkursów Recytatorskich. Pracowała jako instruktor teatralny i aktorka w Ognisku Teatralnym Teatru Ochoty w Warszawie. W latach 70. grała w Teatrze im. J. Osterwy w Gorzowie Wlkp., następnie była związana z warszawskim teatrem Reduta 77. Występowała z monodramai poetyckimi według Mariny Cwietajewej, Osipa Mandelsztama i Anny Achmatowej oraz wieczorami poeazji w klubach, salach teatralnych, mieszkaniach prywatnych i pracowniach plastycznych. W latach 1984-1991 prowadziła amatorski Teatr przy Stoliku w Brwinowie k. Warszawy. Jest współautorką sztuki Ostatnie lato albo pierwsza pieczęć (z mężem Jackiem Antonim Zielińskim). Amatrosko maluje. Wystawy jej prac plastycznych można było oglądać w pracowni męża (2002) oraz w Domu Artysty Plastyka w Warszawie (2007). Ostatnio pracowała jako pedagog w Studio Wokalnym im. Jerzego Wasowskiego w Warszawie.
 
joanna ślósarska
JOANNA ŚLÓSARSKA
(1953-2016) Profesor zw. Uniwersytetu Łódzkiego. Literaturoznawca, teoretyk i filozof literatury, poetka, malarka. Zajmuje się związkami etyki i estetyki w dziełach literackich i malarskich oraz szczegółowymi zagadnieniami z pogranicza lingwistyki i poetyki. Stypendystka Rządu Francuskiego (Paryż, Sorbona 1988). Jest autorką kilku zbiorów poetyckich i redaktorem dwóch serii wydawniczych. Kierownik Pracowni Antropologii Literatury UŁ. Inicjatorka powstania Stowarzyszenia Literackiego im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi. Autorka książek Rozum, transcendencja i zło w literaturze (1992), Mistyczne i archetypiczne obrazy kosmosu (1994), Syntagmatyka poetycka(1995), Studia z poetyki antropologicznej (2004), Życie i przesłanie św. Franciszka z Asyżu w wybranych tekstach kultury (2004) oraz wspóredaktorka tomu Kognitywizm w poetyce i stylistyce (2006), sześciu tomików wierszy (ostatnio Z Nieogrodu, 2001) i powieści Fibiriel (2006). Mieszkała w Łodzi.
 
florian śmieja
FLORIAN ŚMIEJA
Ur. w 1925 r. w Kończycach k. Zabrza, zmarł 4 września 2019 r. w Toronto. Poeta, tłumacz literatury hiszpańskiej, portugalskiej, iberoamerykańskiej. Od lat wojny mieszkał poza krajem (najpierw w Anglii, a potem w Kanadzie). Studiował anglistykę oraz literaturę i język hiszpański w Irlandii; w latach 1950–1955 był asystentem prof. Jerzego Pietrkiewicza w London School of Slavonic and Eastern European Studies. W 1962 r. doktoryzował się w King’s College w Londynie. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych członek młodoliterackiej poetyckiej grupy skupionej wokół pism „Merkuriusz Polski” i „Kontynenty”, także ich redaktor naczelny. Od 1969 do emerytury profesor Uniwersytetu Western Ontario w London (Kanada). Po roku 1989 często przyjeżdżał do Polski, gdzie prowadził zajęcia, seminaria i wykłady na iberystyce (głównie na Uniwersytecie Wrocławskim). Swoje archiwum przekazał Bibliotece Uniwersytetu Rzeszowskiego. Autor ponad dwudziestu zbiorów poezji (ostatnie to: Dotykanie świata. Wiersze wybrane, wstęp Zbigniew Andres, wybór wierszy, układ tomu, red. Edward Zyman, Toronto – Rzeszów 2016, bibliofilski tomik Na widny brzeg świtu, 2017 oraz Nanizując paciorki słów. Z notacji ostatnich zilustrowany pracami malarskimi Iwony Dufaj; Toronto – Rzeszów 2018), kilku tomów zapisków wspomnieniowych oraz wielu tomów przekładów. Laureat Nagród Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie i Fundacji im. Władysława i Nelli Turzańskich w Toronto. W grudniu 2009 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, 6 maja 2015 r. tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Krzyż Komandorski Orderu Izabeli Katolickiej, odznaczenie Jego Królewskiej Mości Króla Hiszpanii, Filipa VI. Członek SPP i honorowy członek Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego.
 
 
ZBIGNIEW ŚWIATŁOWSKI
Germanista, prof. zw. w Instytucie Filologii Germańskiej UR, wybitny znawca prozy niemieckojęzycznej XX wieku i autor wielu publikacji z tej dziedziny. Opublikował m.in.: Günter Grass (1987), Peter Handke. Niepojący talent (1993), Günter Grass – portret z bębenkiem i ślimakiem (2000) oraz Lese- und Lebenserfahrungen mit der Deutschsprachigen Literatur 1890–1945 (2001). Mieszka w Rzeszowie.
 
 
EWA ŚWIĄC
Ur. w 1976 r. Absolwentka filologii polskiej, dziennikarstwa na UŚ oraz krakowskiego gender studies. Publikowała m.in. w "Blasfemii", ""ursywie" i "Akancie". Współpracuje z wortalem www.gender.plMieszka w Katowicach.
 
jacek świerk
JACEK ŚWIERK
Ur. w 1981 r. Mieszka w Rzeszowie i Bliznem. Zadebiutował tomem wierszy Relacje na nieżywo (Kraków 2017). Wiersze publikował m. in. we: „Frazie” (debiut), „Wyspie”, „Pograniczach”, „Odrze” (pocztówki internetowe KM), „Portalu Latarnia Morska”, „Krytyce Literackiej”.
 
marcin świetlicki
MARCIN ŚWIETLICKI
Ur. w 1961 r. Poeta, prozaik, frontman i wokalista zespołów rockowych i jazzowych Świetliki, Najprzyjemniejsi, Zgniłość, współpracował także z Robertem Brylewskim, Cezarym Ostrowskim i Michałem Trzaską. Rysuje, występował w filmach fabularnych (m.in. w roli głównej w Małżowinie Wojciecha Smarzowskiego). Opublikował ponad dwadzieścia książek poetyckich (ostatnie to Polska (wiązanka pieśni patriotycznych), z „wycinankami polskimi” Alicji Białej, 2018 oraz Ale o co ci chodzi? z rysunkami Marcina Maciejowskiego, 2019), pięć powieści (z Grzegorzem Dyduchem jako Marianna Świeduchowska Katechetów i frustratów, z Ireneuszem Grinem i Gają Grzegorzewską Orchideę oraz trylogię kryminalną Dwanaście, Trzynaście i Jedenaście). Za powieść Jedenaście uhonorowany Nagrodą Literacką Gdynia (2009), tę nagrodę otrzymał kilka lat później także za tom poetycki Jeden (2014). Laureat m.in. Nagrody Fundacji Kościelskich. Mieszka w Krakowie.
 
 
LACO ŠPÁNIK
Ur. w 1952 r. w Skalici, poeta słowacki. Ukończył średnią szkołę elektrotechniczną, przez kilka lat pracował w telewizji w Bratysławie. Należy do KAPL (Klub Autorov a Priateľov literatúry), w którego ramach recenzuje prace młodych twórców i aktywnie uczestniczy różnych literackich inicjatywach. Publikuje poezję w Internecie. W roku 2018 opublikował zbiór wierszy Kocky sú hodené.
 
 
MAŁGORZATA T. SKWAREK-GAŁĘSKA
Łodzianka od kilku pokoleń. Poetka i autorka opowiadań. Z wykształcenia bibliotekarka, pracuje jako kierownik filii bibliotecznej. Organizuje spotkania poetyckie w ramach wymyślonych przez siebie projektów „Katamaran Literacki” i „Stolik Poetycki”. Prezentuje swoją twórczość oraz prowadzi warsztaty poetyckie i spotkania w bibliotekach i placówkach oświatowych w całej Polsce. Od 2015 r. pełni funkcję prezes Oddziału Łódzkiego ZLP. Odznaczona odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Opublikowała tomiki poetyckie: Biała róża to senne marzenie; Świat smakuje lepiej w całości; Dom na gruzach bajki; Zza zakrętu; Mosty bez poręczy; …i… (tzw. małe); Rozsypanka; Być; …i…; BALETnice; Etiuda; Szable i róże; Wachlarz; dwie płyty z wierszami do muzyki Lucjana Wesołowskiego Jestem i Ulotność oraz tomy opowiadań Bibliocik, czyli Opowieści mieszkańca biblioteki i Łódzkie czary-mary. Jest współautorką antologii Dziedzictwo gwiazd. Publikowała w antologiach, almanachach i czasopismach. Prowadzi blog www.magiawedrowki.bloog.pl.
 
aleksander tabor
ALEKSANDER TABOR
Ur. 1981 r., absolwent kulturoznawstwa i filologii polskiej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego, obecnie doktorant na Wydziale Filologicznym UŚ, pracuje w dziale reportażu TV Katowice. Interesuje się głównie eseistyczną twórczością Józefa Wittlina, a także obrazami I wojny światowej w literaturze. Mieszka w Katowicach
 
 
BOLESŁAW TABORSKI
Ur. w 1927 r. w Toruniu. Poeta, teatrolog, tłumacz i krytyk literacki. Podczas okupacji w Warszawie i Krakowie. Należał do Armii Krajowej, uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Po nim znalazł się w obozie jenieckim, następnie postanowił pozostać na Zachodzie. Od 1946 r. w Wielkiej Brytanii. Należał do redakcji „Merkuriusza Polskiego” i „Kontynentów”. W latach 1959–1993 był pracownikiem Sekcji Polskiej BBC, prowadził między innymi niedzielny program poświęcony kulturze i sztuce, później zwany „Sztuka nad Tamizą”. Przetłumaczył na angielski dramaty Jana Pawła II. Autor książek teatrologicznych:Nowy teatr elżbietański (1967), Polish Plays in English Translations - a bibliography (1968), Byron and the theatre (1972), Karola Wojtyły dramaturgia wnętrza (1989) oraz książek wspomnieniowych Wprost w moje serce uderza droga wszystkich: o Karolu Wojtyle Janie Pawle II - szkice, wspomnienia, wiersze (2005); Moje Powstanie - wtedy i teraz (1998). Opublikował zbiory wierszy: Czasy mijania (1957),Ziarna nocy (1958), Przestępując granicę (1962), Lekcja trwająca(1967), Głos milczenia (1969), Wybór wierszy (1973), Sieć Słów(1976), For the Witnesses (1978), Obserwator cieni (1979), Miłość(1980), Cudza teraźniejszość (1983), Sztuka (1985), Cisza traw(1986), Życie i śmierć (1988), Dobranoc bezsensie (1991),Przetrwanie (1998), Poezje wybrane (1999), Drzwi gnieźnieńskie / Gniezno Door (2000), Ułamek istnienia (2002), Nowa Era Big Brothera i inne wiersze (2004), Plan B. (2007), Mój przyjaciel Szekspir (2007). Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Klubu. Zmarł 6 grudnia 2010 w Londynie.
 
rade tanasijević
RADE TANASIJEVIĆ
Ur. w 1962 r. we wsi Draževac koło miasta Obrenovac, gdzie mieszka i zajmuje się rolnictwem. Serbski poeta. Opublikował tomy wierszy: Potpor (Nolit 2000); Kiflice s makom (wiersze dla dzieci, Nolit 2001); Zimske pesme (Nolit 2004); U zemaljskoj slavi i sjaju (Narodna knjiga 2006); Klimatske promene (Biblioteka „Vlade Aksentijević”, Obrenovac 2009); Nestajanje – izabrane i nove pesme (Partenon, Beograd, 2013); Salon odbijenih, pesme (wydanie autorskie, 2014) oraz opowiadania dla dzieci Jastuk od memorijske pene (wyd. RTS, 2015). Jest laureatem nagród: „Nolitova nagrada”'za poezję, Nagrody Radia Belgrad 1 za opowiadanie dla najmłodszych „DOBRO JUTRO DECO”, Nagroda poetycka „Srboljub Mitić”'. Jego utwory znalazły się w antologiach współczesnej poezji serbskiej w języku niemieckim i hiszpańskim.
 
 
WIT TARNAWSKI
Ur. w 1894 r. w Kosowie na Pokuciu. Lekarz (otrzymał doktorat z medycyny na UJK we Lwowie w 1926 roku), pisarz, krytyk literacki, tłumacz, conradysta. Był synem słynnego lekarza Apolinarego Tarnawskiego, twórcy przyrodolecznictwa w Polsce, założyciela sanatorium w Kosowie, w którym reperowali zdrowie przedstawiciele polskiej elity i wraz z ojcem kierował nim do roku 1940. Walczył w I wojnie światowej w wojsku austriackim, a potem brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r., podczas której był ciężko ranny. Opuścił Polskę w 1940 r. Przebywał kolejno w Rumunii, na Cyprze i w Palestynie, gdzie w 1942 r. wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych. Był naczelnym lekarzem Polskich Szkół Junackich (1942-1947) na Bliskim Wschodzie. W 1947 r. przeniósł się do Anglii, gdzie do 1967 r. pracował jako lekarz. W 1921 r. w "Gazecie Warszawskiej" ogłosił opowiadanie Mord. Współpracował m.in. z pismem "Prosto z mostu". W 1934 ogłosił pierwszy szkic o Conradzie, który stał się jego największą literacką fascynacją. W 1948 założył pierwszy w Anglii Klub Miłośników Conrada. Przełożył na język polski W oczach Zachodu, Siostry i Księcia Romana. W setną rocznicę urodzin pisarza zredagował tom Conrad żywy (Londyn 1957). Podsumowaniem jego wieloletnich zainteresowań twórczością Conrada była książka Conrad. Człowiek - pisarz - Polak (Londyn 1972). Ukazały się jeszcze dwa tomy jego pism krytycznych: Pisarze chrześcijańskiej rozpaczy: Mauriac, Graham Green, Bernanos (1977) oraz Od Gombrowicza do Mackiewicza. Szkice i portrety literackie (Londyn 1980). W 1960 wyszedł w Londynie tom prozy (dwie krótkie powieści i siedem opowiadań) pt. Ucieczka (Londyn 1960). Za życia ogłosił jeszcze wspomnienia Mój ojciec, Wyznania i aforyzmy, powieść Ksiądz Antoni(1977), opowiadania Opowieści o niebie i ziemi (1979), poszerzone o nowe utwory tom Ucieczka (1982). W 1993 w Lublinie ukazał sięWybór szkiców krytycznych (wybór i wstęp Jacek Dąbała). Pisarz zmarł w 1988 r. w miasteczku Moumouth w Walii.
 
beata tarnowska
BEATA TARNOWSKA
Literaturoznawca, profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, tłumaczka literatury (głównie poezji) anglojęzycznej i izraelskiej, edytorka. Autorka książek: Geografia poetycka w powojennej twórczości Czesława Miłosza (1996), Między światami. Problematyka bilingwizmu w literaturze. Dwujęzyczna twórczość poetów grupy „Kontynenty” (2004), Wokół „Kontynentów”. Szkice i rozmowy z poetami (Olsztyn 2011), wydała też tomy przekładów poezji Amira Ora Wiersz (2006) i Twarze (2014), Hesi Leskliego Taniec na torach (2017) oraz opatrzyła notami i posłowiami tomy: Kohelet Andrzeja Buszy (Biblioteka Frazy, Rzeszów 2008), Renaty Jabłońskiej I te. Wiersze wybrane (2010) oraz opowiadań Zasłony (2017). Redaktorka encyklopedii Nagrody Nobla (Warszawa 2001) i tomu Święte miejsca w literaturze (2009). Szkice i przekłady publikowała m. in. na łamach „Literatury na Świecie”, „Frazy”, „FA-artu”, „Archiwum Emigracji”, „Portretu” oraz w naukowych wydawnictwach zbiorowych. Mieszka w Olsztynie.
 
 
ROSICA TASZEWA
Ur. w 1946 r. w Sofii. Absolwentka romanistyki na Uniwersytecie Sofijskim. Pracowała w Agencji Sofia Press jako tłumaczka i redaktor, a także w Ambasadzie Francuskiej w Bułgarii, w Ambasadzie Bułgarskiej w Paryżu. Założycielka wydawnictwa „Kolibry”(1990), od roku 1998 do dzisiaj jest w nim redaktorem. Przetłumaczyła z języka francuskiego około 50 pozycji, miedzy innymi książki Balzaca, Montpassanta, Flauberta, Celina, Kundery. Za przekłady trzykrotnie nagrodzona przez Stowarzyszenie Tłumaczy w Bułgarii. Jest również autorką humorystycznych książek: O dyplomatach i ludziach (1998), Domowa apokalipsa (2000), Co się tyczy Szkota( 2010, literacka nagroda „Helikon”).
 
 
TATIANA TAUSENDFÜßLER
Poetka, tłumaczka, działaczka społeczna, redaktor prasy podziemnej, emerytowana nauczycielka języków orientalnych. Pochodzi z Berlina. Tłumaczenia jej poezji ukazywały się w takich pismach, jak: „Obrzeża”, „Pracownia”, „Wir” i „Łabuź”. Wkrótce ukaże się tom jej wierszy w przekładzie na język polski.
 
mariusz tenerowicz
MARIUSZ TENEROWICZ
Ur. w 1970 r. w Jaśle. Historyk i anglista, uczy w Gimnazjum Miejskim w Leżajsku. Debiutował w dwujęzycznej antologii Dorzecza nadziei (Zgorzelec 1996). Laureat konkursów poetyckich m.in. K.K. Baczyńskiego (Łódź), Laur Jabłoni (Grójec), Z. Becińskiego (Radziejów), Stowarzyszenia Logos (Świdnica), H. Poświatowskiej (Częstochowa), „Krajobrazy Słowa” (Kędzierzyn Koźle), „Syfon” (Brzeg), „O Złote Pióro Sopotu” (Sopot), „O Złotą Szyszkę” (Stalowa Wola), „Wrzeciono” (Nowa Sarzyna), „Georga Trakla” (Kraków). Wiersze publikował m.in. w pismach: „Fraza”, „Akant”, „Studium”, „Opcje”, „Kursywa”, „Undergrunt”, „Metafora”, „Obrzeża”, Red”, „Poezja”, „Poezja Dzisiaj”. Opublikował książki poetyckie Fałszywy prorok (arkusz poetycki, Leżajsk 1997) i Poza ciemnokrąg (Stalowa Wola 2004, nagroda ZLP za najciekawszy debiut Podkarpacia). Autor tekstów grupy rockowej White Socks. Mieszka w Leżajsku. 
 
 
NEIL TENNANT
Ur. w 1954 r. w Newcastle. W latach 70. przeniósł się do Londynu, gdzie ukończył historię na wydziale Politechniki North London. Po studiach pracował jako redaktor w wydawnictwach książkowych i w czasopiśmie muzycznym „Smash Hits”. Od 1986 roku poświęcił się muzyce. Wraz z kompozytorem Chrisem Lowe, jako duet Pet Shop Boys, wydali kilkanaście płyt długogrających i wylansowali dziesiątki światowych przebojów. W 2004 roku zrealizowali muzykę do legendarnego filmu kina niemego Siergieja Eisensteina Pancernik Potiomkin, do której Tennant napisał teksty poświęcone Rewolucji 1905 w Rosji (premiera na placu Trafalgar w 2004 r.). Poza działalnością muzyczną Neil Tennant znany jest w Wielkiej Brytanii ze swego wspierania sztuki współczesnej. W ostatnich latach przewodniczył m.in. jury Nagrody Turnera jako reprezentant „Patrons of New Art”. Współpracuje z radiem BBC i prasą brytyjską. Jego bezkompromisowe wypowiedzi na temat polityki uważa się za opiniotwórcze. Teksty Neila Tennanta to jedno z ciekawszych i ważniejszych zjawisk współczesnej poezji brytyjskiej. Formalnie zakorzenione w balladach kultowego angielskiego poety XX wieku, Johna Betjemana, stworzyły w połowie lat 80. najzgrabniejszy demontaż „thatcherowskiego snu”. „Kontynuują tradycję gejowskiej satyry politycznej w Anglii, wywodzącą się z wpływu, jaki wywierał Oskar Wilde na wiktoriański Londyn – pisał krytyk Michael Bracewell na łamach „The Guardian” – Tradycję tę można odnaleźć we wczesnych utworach Evelyn Waugh, w dziełach W. H. Audena, Noela Cowarda, Terence’a Rattigana i Joe Ortona. Można się spierać o to, czy nie zdefiniowano tu lat osiemdziesiątych lepiej niż zrobił to jakikolwiek powieściopisarz, malarz czy reżyser filmowy”
 
 
KALIN TERZIJSKI
Ur. w 1970 r. w Sofii. Ukończył medycynę. Jednocześnie pracował jako stolarz, ankieter, sanitariusz i pielęgniarz. Po skończeniu studiów przez cztery lata był lekarzem szpitala psychiatrycznego, po czym poświęcił się wyłącznie twórczości literackiej. Wydał sześć tomów opowiadań, trzy tomiki wierszy i cztery powieści. Jest też autorem scenariuszy radiowych i telewizyjnych. Jego tom opowiadań Има ли кой да ви обича (Czy jest was komu kochać), z którego pochodzą prezentowane opowiadania,  został w 2011 r. wyróżniony nagrodą literacką Unii Europejskiej.
 
 
OKSANA TESLIUK
Ur. w 1975 r. we wsi Sokilnyky w obwodzie tarnopolskim na Ukrainie. W latach 1992–1996 studiowała ekonomię na Tarnopolskim Narodowym Uniwersytecie Ekonomicznym. W 2001 przyjechała do Warszawy. W roku akademickim 2009/2010 była studentką Podyplomowych Studiów Teoria i praktyka tłumaczeń języka rosyjskiego w Lingwistycznej Szkole Wyższej w Warszawie. W 2017 r. na „Forum Wydawców” we Lwowie zadebiutowała przetłumaczoną z polskiego na ukraiński powieścią Barbary Kosmowskiej Ukrainka. Na polski przetłumaczyła powieść Stulecie Jakowa Włodymyra Łysa, pracuje nad ukraińskim tłumaczeniem powieści Włodzimierza Odojewskiego Oksana. Mieszka w Sulejówku.
 
 
R. [ONALD] S.[TUART] THOMAS
(1913-2000). Poeta i patriota walijski piszący głównie w języku angielskim. Duchowny narodowego Kościoła walijskiego. Tworzył lirykę refleksyjną i religijną. Bohaterem wielu jego wierszy jest Bohaterem wielu wierszy poety jest typowy Walijczyk, Iago Prytherch. Napisał w języku walijskim autobiografię pt. Neb (1986). Na uniwersytecie w Bangor działa jednostka poświęcona badaniom nad jego liryką. W Polsce drukowany w antologiach liryki angielskiej i prasie literackiej. W 2001 ukazał się wybór jego wierszy w tłumaczeniu Andrzeja Szuby i z posłowiem Jerzego Jarniewicza R.S. Thomas, Biały tygrys. Wiersze z lat 1945-1990 (Biuro Literackie Port Legnica, Legnica). We „Frazie” jego wiersze drukowaliśmy w przekładzie B. Czaykowskiego.
 
 
EUGENIUSZ TKACZYSZYN-DYCKI
Ur. w 1962 r. w Wólce Krowickiej k. Lubaczowie. Poeta, felietonista. Współpracował z „Kresami”. Opublikował 14 tomów wierszy (ostatnio wybór: Oddam wiersze w dobre ręce 1988-2010, 2010, Imię i znamię, 2011) oraz tom prozy Zaplecze (2002). Wybory jego wierszy ukazał się także w języku słoweńskim i angielskim. Laureat m.in. Nagrody Literackiej im. Barbary Sadowskiej (1995), Nagrody Niemiecko-Polskich Dni Literatury w Dreźnie (1998), Huberta Burdy (2007), dwukrotnie Nagrody Literackiej Gdynia (2006, 2009) oraz Nagrody Literackiej Nike (2009). Mieszka w Warszawie.
 
olga tokarczuk
OLGA TOKARCZUK
Ur. w 1962 r. w Sulechowie, pisarka i eseistka, z wykształcenia psycholog, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutowała na łamach prasy w 1979 r. W 1989 r. ukazał się jej arkusz poetyckiMiasto w lustrach („Okolice” 1989, nr 10). W 1993 opublikowała debiutancką powieść Podróż ludzi Księgi, za którą otrzymała Nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (1994). Do tej pory ogłosiła dziesięć tomów prozy (powieści i opowiadań) oraz dwie książki eseistyczne Lalka i perła i Moment niedźwiedzia. Jej utwory zostały przetłumaczone na blisko 30 języków, w tym na chiński i japoński. Jest laureatką wielu polskich i międzynarodowych nagród literackich, m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich za Prawiek i inne czasy, berlińskiej Nagrody Brücke za Dom dzienny, dom nocny(2002), Nagrody Kulturalnej Śląska (2002), Nagrody miesięcznika „Odra” i Nagrody Nike za Biegunów (2008), Nagrody Miast Partnerskich Getyngi i Torunia im. S.B. Lindego (2008), Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009), Usodomer Literaturpreis (2012). Współpracuje z Partią Zielonych i pismem „Krytyka Polityczna”. Jest pomysłodawczynią Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania we Wrocławiu. Mieszkała w Kietrzu, Wałbrzychu i Krajanowie; obecnie mieszka we Wrocławiu. 
 
małgorzata tokarz
MAŁGORZATA TOKARZ
Absolwentka Filologii Polskiej WSP w Rzeszowie, dziennikarka, animatorka ruchu teatralnego, twórczyni przedstawień na scenie teatralnej WDK w Rzeszowie, z którą przygotowała autorskie spektakle, m.in. na podstawie własnego tekstu Dominiki W. historia życia spisana bez znaków przestankowych oraz Historie miłosne. W podkarpackiej prasie publikuje recenzje teatralne. Mieszka w Rzeszowie.
 
 
PIOTR TOMCZAK
Ur. 1971. Nagrodzony w konkursach poetyckich m. in. im. Poświatowskiej i Rilkego. Publikował m. in. w „Kresach”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Pograniczach”, „Portrecie”, „Studium”, „Toposie” oraz w antologiach konkursowych. W przygotowaniu książka Wiersze i miniatury.
 
marta tomczyk-maryon
MARTA TOMCZYK-MARYON
Ur. 1968 w Krakowie. Poetka, prozaik, blogerka i dziennikarka. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie obroniła również doktorat. Od roku 2010 mieszka w Norwegii. Autorka książek edukacyjnych m.in. Jak czytać wiersze? (Interpretacje wierszy) (2006), Jak czytać wiersze i oglądać obrazy? (2010) oraz biografii Wyspiański (2009). Pisuje horrory i opowiadania kryminalne (dwukrotna laureatka konkursu na opowiadanie Międzynarodowego Festiwalu Kryminału we Wrocławiu, jeden z nagrodzonych tekstów ukazał się w antologii Zmyślone kroniki kryminalnego Wrocławia. Czas zbrodni, 2015). Prowadzi blog „Trolle i misie” poświęcony skandynawskiej literaturze dla dzieci i młodzieży. http://trolleimisie.blogspot.no/. W roku 2015 zdobyła I nagrodę w konkursie poetyckim im. Kazimierza Ratonia.
 
grzegorz tomkowicz
GRZEGORZ TOMKOWICZ
Ur. W 1972 r. w Krośnie.  Zajmuje się rzeźbą, malarstwem i rysunkiem. Ukończył PLSP w Miejscu Piastowym. Jest absolwentem Wydziału Rzeźby ASP w Krakowie (dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Stefana Borzęckiego). Prowadzi własną pracownię artystyczną. W 2000 r. otrzymał stypendium Fundacji Janineum w Wiedniu. Wielokrotnie nagradzany na cyklicznym Przeglądzie Plastyki Krośnieńskiej oraz środowiskowej wystawie „Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku” w BWA w Rzeszowie. Miał ponad 10 wystaw indywidualnych, wielokrotnie brał udział w wystawach zbiorowych w Polsce i poza granicami, uczestniczył kilkakrotnie w międzynarodowych plenerach rzeźbiarskich i malarskich. Mieszka i pracuje w Jabłonicy Polskiej. 
 
teresa tomsia
TERESA TOMSIA
Poetka, eseistka, animatorka kultury. Pochodzi z ziemiańskiej rodziny kresowian, urodzona w Wołowie na Dolnym Śląsku, wychowała się w pomorskim miasteczku przesiedleńców, co opisuje w książce Świdwin przypomniany (2018). Absolwentka polonistyki UAM i studium reżyserii. Publikowała w pismach: „Czas Kultury”, „W Drodze”, paryska „Kultura”, „Kaléidoscope”, „Zeszyty Literackie”, „Topos”, „Gazeta Malarzy i Poetów”, „Tygiel Kultury”, „Wyspa”, „Akcent”, w antologii Poznań Poetów (2011) i albumie Homo homini res sacra wydanym na 40-lecie Centrum Dialogu w Paryżu (2016). Jej książki poetyckie ukazały się w tłumaczeniu na język niemiecki: Wieczna rzeka / Der ewige Fluss (1996) oraz na język niemiecki i francuski Schöner / Piękniejsze / C’est plus beau (2000). Wydała także: prozę dokumentalną o deportacjach z ziemi nowogródzkiej Dom utracony, dom ocalony (2009) oraz szkice literackie Z szarego notatnika (2015) i Niedosyt poznawania (2018). Ostatnio ogłosiła tomy szkiców wierszy Gdyby to było proste (2015) i Kobieta w kaplicy (2016). Uhonorowana, m.in. medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2007) i Medalem Wojewody Wielkopolski im. Witolda Celichowskiego (2015). Od 1981 r. mieszka w Poznaniu. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
 
 
EMIŁ TONEW
Ur. w 1964 r. Bułgarski pisarz, dziennikarz i scenarzysta. Ukończył filologię bułgarską na Uniwersytecie Płowdiwskim. Jest autorem książki beletrystycznej Granica (1992), tomu poezji Cwetowete na wyłczija syn (Kolory wilczego snu, 1993) i powieści Ombre (2000) oraz scenariuszy do seriali i filmów dokumentalnych. Jego utwory tłumaczone były we Włoszech, Niemczech, Serbii, Chorwacji i Macedonii. Pracuje jako dziennikarz, mieszka w Sofii.
 
 
ANDRZEJ TOPCZYJ
Ur. w 1962 r. Nauczyciel języka polskiego w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Bieczu i animator kultury w tym mieście (m.in. założyciel Klubu Inteligencji Twórczej KIT), poeta. Ukończył filologię polską w WSP w Rzeszowie, gdzie współtworzył grupę poetycka Draga. Wyróżniony w Konkursie Poetyckim im. R.M. Rilkego. Jego wiersze ukazały się w antologii poetyckiej grupy Draga Ślepcy pod słońcem. Ogłosił tomiki poezji Wieczorny chłód (1999) i W stronę ulicy Parkowej (2009). Ostatnio został uhonorowany Nagrodą Starosty Powiatu Gorlickiego. 
 
 
KINGA TRZNADEL
Ur. w 1987 roku w Dębicy. Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Mieszka w Krasnem.
 
jan tulik
JAN TULIK
Ur. w 1951 r. w Gołęczynie k. Tarnowa. Poeta, prozaik, eseista, animator życia literackiego na Podkarpaciu. Autor tomów wierszy: Zdarzenie w C-durze, Ocalone drzewo, Budzenie licha, Wada pierworodna, Suplikacje, Godzina drogi, Szepty przy „Początku świata” oraz wyborów Kaligrafia zdziwienia (Biblioteka „Frazy”, Rzeszów 2011) i Poezje wybrane (LSW, Warszawa 2012). Wydał również: powieści Doświadczenie (nagroda w konkursie wydawnictwa MAW) i Furta (nagroda Fundacji Kultury), zbiór opowiadań Gry nieużyteczne, dramat Kontynenty (w repertuarze krakowskiego Teatru Bez Rzędów). Jest autorem monografii o wynalazcy Janie Szczepaniku, życiu i twórczości Franciszka Pika-Mirandoli, kilkuset esejów i szkiców oraz kilku słuchowisk radiowych (prezentowanych w I i III programie PR oraz zrealizowanych w Radiu Rzeszów). Ostatnio opublikował tom Nocny deszcz (2016) i poemat Trzewiczek Amalii albo umarłych z żywymi obcowanie (Biblioteka „Frazy”, Rzeszów 2016). Laureat nagród: im. Stanisława Piętaka, im. R. Milczewskiego-Bruno, kilkakrotny stypendysta Ministra Kultury i Sztuki, Miasta Rzeszowa (1998) i Miasta Krosna (2002) w dziedzinie literatury. Mieszka w Miejscu Piastowym.
 
katarzyna turaj-kalińska
KATARZYNA TURAJ-KALIŃSKA
Poetka, eseistka, nowelistka; autorka takich książek, jak m.in. Klasztor żeński (1988), Słabość (1992), Innocenty Białe Piórko (2008), Bracia Strach i inne opowiadania (2009; tom otrzymał tytuł Krakowskiej Książki Miesiąca), Szept nad szeptami (2016). Laureatka kilkunastu ogólnopolskich konkursów literackich w dziedzinie poezji, prozy, dramatu i twórczości dla dzieci – wśród nich: Poświatowskiej, Grochowiaka, Żeromskiego, Tuwima. Eseje, opowiadania i wiersze drukuje najczęściej w „Dekadzie Literackiej” (obecna „Nowa Dekada Krakowska”), „Zadrze” i „Frazie” (cykl podróżny Wielki Brat Zachód). W tłumaczeniach publikowana m.in. w czasopismach: „The Rialto”, „Verse” (Wielka Brytania), „Iton 77”, „Pseyfas”, „Gag” (Izrael).
 
jacek uglik
JACEK UGLIK
Ur. w 1976 r. w Zielonej Górze. Filozof, poeta, eseista. Dr hab. prof. ndzw., dyrektor Instytutu Filozofii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Debiutował tomikiem poetyckim jeszcze nie całkiem umarły (Olsztyn 2005). Autor książek Michała Bakunina filozofia negacji (2007) i Dostojewski, czyli rzecz o dramacie człowieka (2014). Ostatnio ukazał się jego drugi tom wierszy Trzeba by jakoś umrzeć (Szczecin 2017). W 2003 r. został laureatem pierwszej nagrody konkursu im. Andrzeja Wanata, organizowanego przez miesięcznik „Teatr”. Współtwórca serwisu „Filozofia Rosyjska”: www.filozofiarosyjska.uz.zgora.pl. Wybrane teksty własne publikuje pod adresem: www.blasfemia.blox.pl.
 
 
MARGOSIA UGLIK
Ur. w 1976 r. w Przyjmie. Grafik, ilustratorka, projektuje okładki do książek, m.in. dla wydawnictw: Scholar, W.A.B. i Media Rodzina. Studiuje filozofię. Prace własne zamieszcza pod adresem: www.margosialichota.blogspot.com. Wcześniej publikowała pod nazwiskiem Lichota.
 
 
LUDWIG UHLAND
(1787–1862). Niemiecki poeta romantyczny, należał do tzw. szwabskiej grupy poetów, autor ballad opartych na wątkach historycznych i legendarnych oraz wierszy inspirowanych folklorem, popularyzowanych jako pieśni z muzyką m.in. F. Schuberta, R. Schumanna, F Liszta i J. Brahmsa. Autor wiersza dedykowanego Mickiewiczowi (1833), badacz i wydawca poezji ludowej oraz średniowiecznej liryki niemieckiej.
 
 
MAGDALENA UJMA
Ur. w 1967 r. Historyczka i krytyczka sztuki, kuratorka wystaw sztuki współczesnej. Należała do redakcji pisma „Kresy”, była związana z Muzeum Sztuki w Łodzi, a także z Bunkrem Sztuki w Krakowie. Jest autorką eseju Ani rewolucja, ani konsumpcja, który został zawarty w tomie Nowe zjawiska w sztuce polskiej po 2000 roku (CSW Zamek Ujazdowski Warszawa 2007), a także Transformacja. Kobiety tworzące w postkomunistycznej Polsce w latach 1989-2000 w tomieArtystki polskie (WSPWN, 2010). Była m.in. kuratorką wystaw o obrazie katastrof w sztuce współczesnej „Bad News” i „Last News” (Kronika, Bytom 2006 i Łaźnia, Gdańsk 2007, razem z Joanną Zielińską), cyklu poświęconego zagadnieniom mieszania się kultur i obcości we współczesnym świecie „Transkultura” (Bunkier Sztuki, Kraków 2006-2008, razem z Anną Smolak), wystaw „Dziennik Polki”, poświęconych obrazom codzienności w sztuce współczesnych artystek polskich (Uppsala Konsert & Kogress i Instytut Polski, Berlin 2008), a także wystawy „Przekleństwa wyobraźni” o fascynacji surrealizmem w najnowszej sztuce w Polsce (Bunkier Sztuki, Kraków 2010, razem z Karoliną Bujnowicz). Ostatnie wystawy, których była kuratorką, to: Elżbieta Jabłońska, „Nadzwyczaj(nie) udane dzieło” (BWA Olsztyn, Bunkier Sztuki, Kraków, 2011), Elżbieta Jabłońska i He Chengyao „Próba rozmowy” (Labirynt, Lublin, 2011), a także Angelika Markul i Nicolas Delprat „W środku nocy” (Labirynt, Lublin, 2012). Prowadzi cykle warsztatów z krytyki artystycznej oraz blog „Krytyk sztuki na skraju załamania nerwowego”(www.magdalena-ujma.blogspot.com). Opublikowała książkę Sztuki wizualne. Seria Sztuka i skandal (WSPWN, 2011). Mieszka w Krakowie.
 
artur ułamek
ARTUR UŁAMEK
Urodzony w 1961. Studiował literaturę polską na Uniwersytecie Gdańskim. Od 1989 mieszka w Kanadzie, w Toronto.
 
 
TOMASZ UMERLE
Ur. w 1987. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Uczestnik studiów doktoranckich tej uczelni. Interesuje się problematyką teoretycznoliteracką. Publikował m.in. w „Opcjach” i jako tłumacz w „Przestrzeniach Teorii”. Mieszka w Poznaniu.
 
 
MIGUEL DE UNAMUNO
(1864–1936), urodzony w Bilbao Bask. Należy do panteonu dwudziestowiecznych postaci kultury hiszpańskiej. Doktoryzował się w Madrycie w 1884 rozprawą na temat rasy baskijskiej, w 1891 objął katedrę greki na Uniwersytecie w Salamance, na którym to stanowisku pracował prawie przez całe życie, wyjąwszy okresy politycznego wygnania. Należał do współtwórców „pokolenia 98”, czyli modernizmu hiszpańskiego, zarówno jako myśliciel, jak i pisarz. Łączył przekonania socjalistyczne z ortodoksyjnym – jak sam uważał – jednak zbyt oryginalnym jak na ówczesną, a nawet obecną normę „ortodoksji”, katolicyzmem; miał też okresy kryzysu religijnego, m.in. po śmierci małego synka Raimundína w 1902. W Polsce Unamuno znany jest przede wszystkim jako powieściopisarz (Mgła, Ciotka Tula, Abel Sanchez) i filozof (O poczuciu tragiczności życia wśród ludzi i wśród narodów, Agonia chrystianizmu). Niedawno po polsku ukazał się jego Dziennik. Unamuno pisał także dramaty i był namiętnym publicystą, a przy tym wszystkim ciekawym poetą, czasem filozofującym, czasem emocjonalnym.
 
 
ALICJA UNGEHEUER-GOŁĄB
Adiunkt w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Autorka tomiku poetyckiego Kęsy życia (2004). Wiersze i opowiadania dla dzieci publikowała na łamach pisma dla przedszkolaków "Kapitan Muzyczka". 
 
kirmen uribe
KIRMEN URIBE
Ur. w 1970 r. w Ondárroa, Vizcaya. Baskijski poeta, autor książek dla młodzieży i dla dzieci, tłumacz (min. Sylvia Plath, Anne Sexton, Wisława Szymborska). Jego książka Tymczasem podaj mi rękę (Bitartean heldu eskutik (2001)), wydana w 2001 zdobyła nagrodę krytyków Premio de la Critica (2001). Ukończył filologię baskijską na Uniwersytecie Baskijskim w Vitoria, studiował też Literaturę Porównawczą w Trento (Włochy). Zrealizował wiele multimedialnych projektów, które łączą w sobie literaturę, muzykę i sztuki wizualne. W październiku 2009 roku otrzymał nagrodę literacką Premio Nacional de Literatura za swoją powieść Bilbao – New York – Bilbao (Elkar 2008). Uczestniczył w wielu festiwalach literackich, m.in. “World Voices” w Nowym Jorku (zorganizowane przez PEN Club); czytał swoje wiersze na Katolickim Uniwersytecie Fu-Jen w Tai-pei i na Uniwersytecie Warszawskim.
 
jane urquhart
JANE URQUHART
Ur. w 1949 w Little Long Lac (Ontario). Pisarka kanadyjska tworząca w języku angielskim. Laureatka prestiżowej kanadyjskiej Nagrody Generalnego Gubernatora w 1997 oraz wielu innych nagród także poza Kanadą. Autorka powieści The Whirlpool (1986), Changing Heaven (1990), Away (1993), The Underpainter (1997), The Stone Carvers (2001) oraz A Map of Glass (2005), a także tomików wierszy, m.in. The Little Flowers of Madame de Montespan (1984).
 
 
ROBERT UTKOWSKI
Ur. w 1972 r. Debiutował na łamach kwartalnika „Kresy” w 1997 r. Publikował także w: „Brulionie”, „Na Dziko”, „Kartkach”, „Lamelli”. W 2008 r. w Laboratorium Dramatu w Warszawie odbyło się aktorskie czytanie jego sztuki Tramtadrada w reżyserii Piotra Jędrzejasa. Opublikował książki: Najdłuższa noc pod słońcem (1999), Fluktuacje (2003), Czarna taksówka (2011), Katalog Wystawy (2013). Mieszka w Radomiu.
 

        © 2006-2010 FRAZA. Layout: Jaro. Realizacja: Agencja reklamowa MG Studio